Langs de weg die loopt van het kamp naar het fabrieksterrein ligt geen voetpad en dat betekent dat als we naar kantoor wandelen dat we op de weg lopen of in de ongeplaveide strook ernaast. Dat is uit veiligheidsoogpunt niet echt wenselijk want er rijdt nogal wat verkeer op de weg, inclusief grote vrachtwagens, en ondanks dat er een streng gehandhaafde maximum snelheid is van twintig kilometer per uur is dat toch potentieel onveilig.
Er wordt daarom langs de weg die ligt tussen het fabrieksterrein en de kantoren een voetpad aangelegd zodat we in ieder geval alvast op dat stuk niet meer op de rijweg of in het zand hoeven te lopen. Het probleem daarbij is echter dat het aanleggen van dat voetpad nogal wat tijd in beslag neemt. De werkzaamheden waren al begonnen voordat ik hier aankwam in mei vorig jaar en het is nog steeds niet klaar. Ik zag er in de tijd dat ik hier was ook zelden of nooit mensen aan het werk en hoewel er af en toe wel wat vorderingen zichtbaar waren schoot het niet echt op. Sterker nog, het lijkt er nu op of ze achteruit aan het werken zijn want een deel van wat was aangelegd is de afgelopen weken weer afgebroken.
Het pad zelf moet een verhoogde betonnen strook worden met een overkapping. Het aanleggen van de betonnen strook alleen heeft al bijna een jaar geduurd maar er leek tijdens mijn vorige shift toch schot in te komen toen het werk aan de overkapping begon te vorderen. De palen en de dwarsliggers voor het “dak” stonden al een paar maanden maar twee weken geleden waren ze al tot halverwege klaar met de overkapping zelf. Eigenlijk verwachtte ik half en half dat het werk dus tenminste bijna klaar zou zijn bij terugkomst, maar dat is dus niet zo.
Op dit moment is de overkapping weer helemaal verwijderd en alle dwarsliggers zijn ook neergehaald. Verder zijn er stukken beton, speciaal aan de uiteinden, weer helemaal opengebroken. In plaats van dat het gereed is lijkt het er dus nu op dat het werk nog wel een tijdje gaat duren. Dit tot ongenoegen van ons management wat naar het schijnt de aannemer eindelijk eens de duimschroeven gaat draaien…