Maandelijks archief: oktober 2019

Overgrootmoeder

Geplaatst op door november 7, 2019

Op de Facebook pagina van de groep Nostalgisch Katwijk had iemand een paar dagen geleden een foto geplaatst van een portret wat gemaakt is door de Duitse schilder Hans von Bartels. Deze schilder is redelijk bekend in Katwijk omdat hij er na zijn eerste bezoek in 1887 ieder jaar terugkeerde om te schilderen.

Het schilderij van de foto was volgens degene die de foto plaatste geschilderd in 1896 en de vrouw was een Katwijkse vissersvrouw met de naam Arida van der Plas. Ik dacht de vrouw op de foto te herkennen van een ander schilderij van dezelfde vrouw wat in het Katwijks museum hangt en wat later is geschilderd, en mijn moeder bevestigde vandaag mijn vermoeden.

De vrouw is namelijk de oma van mijn moeder en dus mijn overgrootmoeder, Alida van der Plas. Zij was getrouwd met Jan Meijvogel, de vader van mijn Opa Meijvogel. Ze is op de jonge leeftijd van 49 jaar overleden en mijn moeder heeft haar dus niet gekend maar ze is wel naar haar vernoemd.

Hans von Bartels was blijkbaar nogal gecharmeerd van Alida want hij heeft haar over verschillende jaren meerdere malen geschilderd. Er heeft jaren geleden een foto van een ander schilderij in de Katwijksche Post gestaan maar toen we die aan Opa Meijvogel lieten zien wilde hij er niets van weten. Volgens hem was het zijn moeder niet want die zou zich nooit laten schilderen. Het model zitten voor een schilder, ook al was het maar voor een portret, was in zijn ogen iets wat “fatsoenlijke vrouwen” niet deden…

Moeilijkheden in Irak

Geplaatst op door november 6, 2019

Toen ik na mijn shift naar huis vertrok was het onrustig in Bagdad door vele demonstraties waarop de oproerpolitie soms met grof geweld reageerde. In het zuiden was het echter nog rustig en we dachten zo langzamerhand dat het dus in de regio rond Basrah allemaal wel mee zou vallen.

Niets blijkt nu minder waar want gisteren is blijkbaar alsnog de vlam in de pan geslagen en werd ook Basrah getroffen door meerdere demonstraties die overigens vooralsnog redelijk vreedzaam zijn verlopen volgens de eerste berichten. Wij worden voor dit soort zaken door ons management op de hoogte gehouden op onze privé emailadressen en vandaag kwam er dan ook bericht dat de situatie toch nog was geëscaleerd.

Onder de eerste maatregelen die zijn getroffen is een inreisverbod voor alle medewerkers die niet direct noodzakelijk zijn voor het operationeel houden van de fabriek en daar val ik dus ook onder. Dat houdt in dat ik dus de berichtgeving in de gaten moet gaan houden want als deze situatie niet verandert kan ik dus de 5e november niet vertrekken naar Basrah.

Zo’n vaart loopt het nu nog niet want ik heb nog ruim anderhalve week de tijd en hopelijk lost deze situatie zich voor die tijd op, net als vorig jaar toen zich ook iets vergelijkbaars had voorgedaan wat uiteindelijk nog geen twee weken in totaal duurde.

 

En weer thuis

Geplaatst op door november 6, 2019

Ik was ruim op tijd wakker voor mijn vervoer naar de luchthaven van Dubai wat om vijf over half zes voor de deur van het hotel werd verwacht. Na het uitchecken bij de balie van het hotel zat ik om tien voor half zes buiten te wachten in de wetenschap dat het regel is dat de Emirates Chauffeur Service een kwartier voor de afgesproken tijd voor moet komen rijden, maar al wat er kwam, geen auto van Emirates. Ik zag wel om vijf voor half een auto van Emirates voorbij rijden maar die stopte niet.

ëOm half zes kreeg ik een berichtje op mijn telefoon dat mijn vervoer was gearriveerd en dat ik mij naar de auto kon begeven. Het probleem was dat de auto in geen velden of wegen te zien was, en ik belde dus snel met het bij de boodschap vermelde nummer. “Ik weet niet waar jij staat,” zei ik tegen de chauffeur, “maar in ieder geval niet bij mijn hotel”. Het bleek dat de chauffeur dus bij het verkeerde hotel stond maar hij zou er over vijf minuten zijn. Dat werden er uiteindelijk tien maar toen kwam de auto dan toch (vijf minuten te laat) voorrijden.

Nou stond er een paar meter bij mij vandaan nog iemand buiten te wachten met een koffer en die wachtte blijkbaar ook op een Emirates auto. Hij liep dan ook meteen naar de auto en gooide zijn koffer achterin, maar toen ik kwam aanlopen wees de chauffeur op mij en de man (zo te zien aan zijn uniform een piloot) moest zijn koffer weer uitladen. Hij moest blijkbaar naar Abu Dhabi en niet naar de luchthaven, en hij was duidelijk niet blij want hij ging gelijk bellen. Ik gooide mijn rolkoffer achterin en werd vervolgens vlot naar de luchthaven gereden.

De rest verliep voorspoedig en om even over enen landde vlucht EK147 op Schiphol.

Op de foto, gemaakt om iets meer dan een half uur voor de landing, vliegen we net Nederland binnen en het is te zien dat het daar weliswaar bewolkt was maar met nog de nodige open plekjes.

Na de landing kwam deze keer mijn koffer heel vlot en mijn vervoer stond ook al klaar waardoor ik uiteindelijk nog voor tweeën de deur in stapte. Ik ben weer thuis, voor vier weken min een dag…

Laatste werkdag van deze shift

Geplaatst op door oktober 9, 2019

De laatste werkdag alweer, en deze breng ik door op het kantoor van onze andere contractor in Dubai, die gevestigd is in de wijk Dubai Media City. Ik vond een werkplek op de eerste verdieping bij het team wat ik bezocht en hoewel het uitzicht natuurlijk niet zo indrukwekkend is als op de 29e verdieping waar ik anders meestal zit was het toch wel de moeite waard.

De besprekingen gingen ook hier weer vlot dus halverwege de middag was ik wel zo’n beetje klaar met alles wat ik had willen doen. Meer dan dat eigenlijk want ik had ook nog kans gezien wat werk te doen wat was binnengekomen na mijn vertrek uit Basrah afgelopen maandag. Rond een uur of drie ben ik nog even naar de achtentwintigste verdieping gegaan waar mijn baas zat om gedag te zeggen en om even over vieren heb ik het voor gezien gehouden.

Onderweg in de metro van station Nakheel naar station Dubai Internet City (dat is maar één halte) overkwam me vandaag iets wat me gisteren ook al was gebeurd en wat me er nadrukkelijk aan herinnerde dat ik een ouwe lul begin te worden. Ik werd voor de tweede achtereenvolgende dag aangesproken door een jongere man die me vroeg of ik wilde zitten. Gisteren stond de man meteen op dus ik ging beleefdheidshalve toch maar zitten, vandaag kon ik vriendelijk weigeren door te zeggen dat ik er bij het volgende station toch uit moest. Jaja…

Vlak bij het hotel nam ik nog even de gelegenheid te baat om een “Frozen Coffee” te nemen bij een Costa, iets wat ik tot nu toe iedere dag nog heb gedaan. Dat soort dingen mis ik altijd wel in Nederland, dat er in de buurt geen Starbucks, Costa, Coffee Bean & Tea Leaf, Seattle’s Best of wat dan ook is. Op de foto hierboven is mijn hotel het grote gebouw rechts en de Costa zit net achter de auto’s links.

Hoe dan ook, er restte vanavond niets anders dan de avond doorkomen met douchen en daarna nog wat Netflixen, en op tijd naar bed want morgen loopt om kwart voor vijf de wekker af. En morgen ben ik als alles goed gaat vlak na de middag weer thuis.

Sharjah

Geplaatst op door oktober 9, 2019

Voor vandaag stond er een bezoek op het programma aan een van onze contractors die gevestigd is in Sharjah. Sharjah is het emiraat wat naast Dubai is gelegen en het bedrijf is gevestigd in een enorm industriegebied genaamd de Free Zone, wat weer gelegen is aan de andere kant van de luchthaven van Dubai. Het probleem is dat je helemaal om de luchthaven heen moet rijden en al met al is het een rit van ruim een uur ernaartoe.

Het transport voor mijzelf en de twee collega’s die met me mee zouden gaan was geregeld maar de collega die het geregeld had was in eerste instantie niet te bereiken en het is lastig als je niet weet welke auto je moet hebben en je geen telefoonnummer hebt van de chauffeur. Gelukkig kon het probleem snel worden opgelost en werden we opgepikt door een luxe auto met stoelen die in de business class van een vliegtuig niet zouden misstaan.

De rit naar Sharjah was dus heel comfortabel en het bezoek zelf was leverde ook nog eens een prima resultaat op waardoor we ruim eerder klaar waren dan verwacht, en zo konden we al om kwart over een weer terug naar Dubai. Daar had ik in de loop van de middag nog een lang en prettig gesprek met mijn nieuwe baas, dus al met al een geslaagde dag. Alleen geen foto want ik ben alweer vergeten bij de contractor wat foto’s te maken…

Vertrekdag met hindernissen

Geplaatst op door oktober 7, 2019

In feite had ik kunnen uitslapen vandaag want het konvooi (oftewel de PSD zoals dat hier heet) naar het vliegveld vertrok pas om zeven uur. Daar kwam niet veel van want door het vaste ritme van de afgelopen weken en het feit dat ik gewoon om half tien ben gaan slapen was ik om voor vijven al wakker en zat ik zoals op gewone werkdagen om kwart over vijf in het restaurant aan het ontbijt.

Ik was dan ook ruim op tijd bij de bus maar toen ik eenmaal binnen zat met mijn kogelvrije vest al aan realiseerde ik me opeens bij het controleren van alle papieren dat ik mijn Oilfield Pass was vergeten. Die moet ik bij me hebben want als we onderweg bij een controlepost worden gecontroleerd zullen ze zeker naar dat document vragen, en over vier weken zou dat zeker problemen gaan opleveren want dan kan wordt ik onderweg tegengehouden en mag ik niet naar de fabriek.

Gelukkig was ik vroeg dus ik had de tijd om het document op mijn kamer te gaan ophalen. Maar eerst moest ik langs de receptie want ik had mijn kamersleutel uiteraard al afgegeven. En toen ik die had moest ik eerst weer terug naar de bus want ik realiseerde me op tijd dat de kastsleutel in mijn rugzak zat. Kortom, ik moest nog effe heen en weer rennen en was nog net op tijd (als laatste) terug om de bus op tijd te kunnen laten vertrekken.

Vandaar leek alles vlot te gaan, tot en met de controles op de luchthaven want ik kon vrijwel overal zo doorlopen en bij de gate aangekomen gingen net de deuren open om door naar het vliegtuig te lopen. De piloot riep ook om dat we voor schema-tijd zouden vertrekken maar dat liep toch effe anders. Op onze reguliere vertrektijd waren we nog steeds niet weg en de piloot riep om waarom dat was: de slurf was kapot, ze konden hem niet van het vliegtuig krijgen. Gelukkig was het probleem snel daarna gefikst en vertrokken we alsnog richting Dubai.

Ook daar ging alles vlot tot aan de taxistandplaats want die bleek helemaal leeg! Dat had ik nog niet eerder gezien, normaal gesproken staan er onafzienbare rijen Emirates taxi’s, maar nu dus niet een. Ik hoefde gelukkig niet heel lang te wachten maar de taxi vertrok niet meteen want er was wat mis met “het systeem”, wat dat ook moge betekenen. En daarmee waren de problemen nog niet over want de chauffeur wist niet waar mijn hotel was en zijn routeplanner gaf, wist ik gelukkig, verkeerde aanwijzingen.

Er zijn blijkbaar twee Time Oak hotels en de routeplanner gaf de route naar de verkeerde aan. Gelukkig had ik de ligging zelf al gecontroleerd op Google Maps dus ik wist ongeveer wel waar we moesten zijn. Eenmaal in de wijk Barsha Heights aangekomen wist de chauffeur het nog steeds niet en hij ging even iemand bellen. Al pratend reden we rond, totdat ik het hotel zag (ik herkende het van de foto van de website), maar de chauffeur negeerde mijn aanwijzingen en reed door. We reden nog zeker twee keer langs dezelfde rotonde voordat hij uiteindelijk toch goed reed en me voor het hotel afzette. Geen fooi dus voor deze man!

Na het inchecken in het hotel ging ik zo snel mogelijk op weg naar het kantoorgebouw waar ik moest zijn want ik had een afspraak met mijn nieuwe baas. Het bleek een hele toer om er te komen, want ik moest eerst een eind lopen naar het dichtstbijzijnde metrostation, dan naar het volgende station met de metro en vandaar nog lopend naar de Arenco Tower. Had ik al gezegd dat het onderweg in de taxi had gegoten van de regen en dat het weer begonnen te spetteren toen ik lopend onderweg was?

Ik was ruim een kwartier te laat voor mijn afspraak maar mijn nieuwe (Nederlandse) baas nam het gelukkig goed op. Zeker toen ik vertelde over alle hindernissen onderweg…

Laatste werkdag in KAZ

Geplaatst op door oktober 6, 2019

Wow, dat was fris vanochtend! Het klinkt misschien vreemd als de temperatuur nog steeds een graad of tweeëntwintig is maar doordat er een stevig windje waaide voelde het gewoon fris aan. Niet in de zin van “Laat ik maar een vest aandoen” maar toch fris genoeg om er bijna kippenvel van op je armen te krijgen. Het geeft aan dat het weer nu echt aan het omslaan is want behalve dat het ’s nachts al behoorlijk afkoelt kwam de temperatuur vandaag in de middag maar net aan boven de veertig graden uit, en dat is toch ruim tien graden minder dan vier weken geleden toen ik hier aankwam.

Het was vandaag ook mijn laatste werkdag in KAZ want morgenochtend vertrek ik naar Dubai om daar nog een paar dagen te werken in de kantoren van twee van de Contractors. Donderdagochtend vroeg vlieg ik dan door naar Nederland en dan zit deze shift er al weer op. Het verbaasd me nog steeds hoe snel de tijd ook deze keer weer is gegaan want ik heb het idee dat ik hier net ben. Vanmiddag kwam de mail door dat het konvooi naar de luchthaven morgenochtend om zeven uur vertrekt en in principe zou ik dus kunnen uitslapen. Ik sta in ieder geval weer op de lijst en daar gaat het maar om.

Het ziet er op dit moment beslist niet naar uit dat de onlusten in het land nog gaan zorgen voor een kink in de kabel. De laatste berichten uit Basrah zijn dat het er nog steeds rustig is, gisteren was er zelfs maar een enkele poging tot een demonstratie van enkele tientallen personen maar de oproerpolitie stak daar een stokje voor. Geen problemen in zicht dus en ik ga er dus vanuit dat ik gewoon morgenvroeg vertrek.

Voor vandaag stond er alleen nog het pakken van mijn koffer op het programma en heb ik nog een drietal drukke dagen in het vooruitzicht.

Inchecken

Geplaatst op door oktober 5, 2019

De afgelopen weken zijn weer omgevlogen en aanstaande maandag vertrek ik alweer uit Basrah naar Dubai. Vanmorgen kreeg ik dan ook het bekende bericht van luchtvaartmaatschappij Emirates dat ik gelegenheid had om online in te checken. Dat vind ik altijd prettig, dan kun je eventueel je stoel nog wijzigen en je kunt je Boarding Pass downloaden of uitprinten. In mijn geval is het uitprinten want op de luchthaven van Basrah worden nog geen elektronische Boarding Passes geaccepteerd, en bovendien moet je voordat je überhaupt het luchthaventerrein op mag minstens twee keer je Boarding Pass laten zien.

Dat is nu dus allemaal geregeld, maar ik houd nog steeds de dagelijkse rapporten van onze beveiliging goed in de gaten. Vooralsnog is het nog steeds rustig in Basrah, er waren gisteren vier kleine demonstraties met enkele tientallen demonstranten en dat is niets om je zorgen over te maken. Bovendien werd er melding gemaakt van grote aantallen oproerpolitie die overal aanwezig zijn, en mogelijk draagt dat ook bij aan de relatieve rust.

In de hoofdstad Bagdad was het gisteren nog steeds onrustig. Het dodental als gevolg van de demonstraties is inmiddels opgelopen tot bijna honderd waaronder ook zes politieagenten wat bewijst dat ook de demonstranten zich inmiddels wat geweld betreft niet onbetuigd laten. De meeste slachtoffers schijnen trouwens gevallen te zijn in andere steden dan Bagdad waar het vandaag volgens de laatste nieuwsberichten redelijk rustig is.

Tenslotte voor vandaag even een foto’tje gemaakt vanuit de bus, wachtend op vertrek naar het fabrieksterrein. Je ziet de een gedeelte van de rij barakken aan de noordkant van het KAZ kamp. Mijn kamer is hier overigens niet (die zit in een van de twee gebouwen met twee verdiepingen kamers, aan de andere kant van het kamp), maar ik heb tijdens mijn eerste verblijf hier een week een kamer gehad in de op een na achterste barak op de foto:

Nieuws update

Geplaatst op door oktober 4, 2019

Het eerste wat ik vanmorgen deed op kantoor was de email lezen van onze security met de incidenten van gisteren.

Ik was nieuwsgierig of de onlusten nu ook in Basrah in hevigheid zouden toenemen na de eerste grote demonstratie van eergisteren. Dat bleek niet het geval, er waren wel wat kleine demonstraties geweest maar geen enkele met rellen zoals die in Bagdad.

Wel verontrustend was het nieuws dat de onlusten van Bagdad zijn overgeslagen naar de stad Nasiriya die een stuk zuidelijk ligt van Bagdad. In feite ligt deze stad dichter bij Basrah dan bij Bagdad zoals je op het kaartje kunt zien, maar nog steeds op zo’n honderdvijftig kilometer afstand. 

De vraag is nog steeds of de rellen gaan overslaan naar Basrah, maar de berichten die we krijgen van onze Irakese collega’s lijken erop te wijzen dat dat wel eens mee zou kunnen vallen. Vorig jaar waren de rellen in Basrah veroorzaakt door voortdurende storingen in het elektriciteitsnet en het bar slechte drinkwater, en dat schijnt nu niet meer het geval te zijn. De stroom valt lang zo vaak niet meer uit en het drinkwater is op dit moment goed van kwaliteit, dus de animo voor demonstraties en mogelijke botsingen met de oproerpolitie is naar het schijnt niet zo groot.

Dat zou goed nieuws zijn, en het is inderdaad vooralsnog relatief rustig in de stad.

Onrust

Geplaatst op door oktober 3, 2019

We houden op dit moment met grotere aandacht dan normaal het nieuws in de gaten want het gaat nu niet alleen meer over Brexit maar ook over de onrust die op dit moment heerst in Irak. Ook in de Nederlandse kranten heeft daarover al het een en ander gestaan dus tijd om even een update vanuit KAZ te geven.

Allereerst, wij merken op dit moment nog helemaal niets omdat de hevige onlusten die op het nieuws te zien zijn geweest plaats vonden in de hoofdstad Bagdad, en dat is hier vierhonderd kilometer vandaan. Het gaat er daar behoorlijk heftig aan toe en er zijn ook slachtoffers gevallen want de oproerpolitie schiet met daar scherp. De betogingen zijn allemaal gericht tegen de enorme corruptie in dit land en ook tegen de werkloosheid die op dit moment iets van vijfentwintig procent is.

Vanmorgen lieten de rapporten van onze beveiliging voor het eerst zien dat de betogingen nu ook over lijken te slaan op Basrah. Gisteren is er (naast de gebruikelijke kleine dagelijkse betogingen van een paar man) een betoging in het centrum geweest van een paar honderd man die overigens vreedzaam verliep. De oproerpolitie had uit voorzorg een aantal wegen afgesloten maar hoefde niet in te grijpen.

Wij zijn uiteraard allemaal benieuwd of nu ook in Basrah de betogingen gaan toenemen, in aantal en in hevigheid. Vorig jaar zomer was de situatie in de stad vergelijkbaar met wat er nu in Bagdad gebeurd maar dit jaar was het tot nu toe rustig. Maar nu lijkt er dan toch ook in Basrah een einde te komen aan die relatief rustige periode. Er zijn geen aanwijzingen dat het de oliebedrijven (en dus ook ons bedrijf al zijn wij van het gas) gaat bereiken, maar we hebben al wel bericht gekregen dat onze beveiliging de situatie goed in de gaten houdt.

We zitten hier in principe veilig en we maken ons dan ook niet echt druk over die demonstraties, maar wat wel verontrustend is dat het zou kunnen overslaan naar de luchthaven, net als vorig jaar. En verstoring van het vliegverkeer kan ik nou net effe niet gebruiken want aanstaande maandag is mijn vertrekdag. Duimen dus maar…

Momentopnamen

Geplaatst op door oktober 3, 2019

Vandaag even een paar foto’s die ik vandaag heb gemaakt. De eerste is van de opkomende zon, genomen voor de deur van het IT gebouw waar ik net ben aangekomen na de ochtendwandeling vanaf het kamp:

De tweede foto is tussen de middag net na de lunch gemaakt. Ik zit op de bus terug te wachten en die zie je net om de hoek achter de containers al voor het restaurant staan waar mensen uitstappen die nog moeten gaan lunchen. De bussen achter het restaurant staan klaar om mensen naar de luchthaven te vervoeren.

Op allebei de foto’s is goed te zien dat de rook vrijwel recht omhoog gaat, een teken dat er vrijwel geen wind stond op beide momenten. In de loop van de middag veranderde dat en ’s avonds teruglopend naar het kamp had ik een stevige tegenwind die weer de stank meebracht van de flares, die zoals je ziet nog steeds flink branden.

Wolken en Fakkels

Geplaatst op door oktober 2, 2019

 

De lokale bevolking verwelkomde die bewolking want ze smachten volgens eigen zeggen naar regen. Het weerbericht geeft aan dat ze daar voorlopig niet op hoeven te rekenen, als de Weer App gelijk heeft dan zie ik deze shift geen regen want tot aan volgende week woensdag staat er alleen een zonnetje.

We hadden vandaag een ander bijzonder verschijnsel wat weliswaar niks met het weer te maken had maar wat wel degelijk invloed had op de temperatuur. De flares van het affakkelen van gas waren vandaag extreem groot en er werkten drie van de torens met die hoge intensiteit. De vlammen waren zo groot dat zelfs op ruim een kilometer afstand (zo ver staan ze ongeveer af van het terrein waar de kantoorgebouwen staan) hun warmte voelbaar was.

De foto is niet zo heel best maar laat wel een beetje zien hoe groot die flares vandaag waren. Alsof we hier bijverwarming nodig hebben…