De situatie was vandaag onveranderd, overal blokkades in Basrah en er waren dus voor de vierde dag op rij geen lokale Irakezen op het werk. Het was dan ook weer ongewoon rustig op het terrein en op kantoor. Over kantoor gesproken, nu de buitenkant flink onder handen is genomen en met de nieuwe verlichting ziet het er in de vroege ochtend sfeervol uit:

We beginnen in het kamp ook steeds meer te merken van het ontbrekende personeel. Er was al aangekondigd dat de kamers nog maar beperkt worden schoongehouden en er geen huishoudelijk werk zoals bedden opmaken wordt gedaan, en er is ook een beperkt rooster ingesteld voor de bussen die tussen het kamp en het fabrieksterrein rijden. 

Vanmiddag bij de lunch was er nog een verrassing, er is te weinig personeel in het restaurant om de vuile vaat af te handelen en daarom zagen we tot onze verbazing plastic bordjes en plastic bestek in plaats van gewone borden en ijzeren bestek. Het is op zich natuurlijk geen probleem, het eten smaakt er niet minder om (de hamburgers waren vanavond gewoon weer als vanouds) maar het geeft toch wel aan hoe de blokkades steeds meer van invloed worden op de dagelijkse gang van zaken.

Ik denk dan toch, als het bij ons al zo is hoe moet het dan wel niet met de gewone mensen in de stad gesteld zijn. Als de blokkades de stad hermetisch afsluiten dan betekent dat toch ook dat winkels niet kunnen worden bevoorraad. Het schijnt dat er nu nog wel voldoende is van alles maar dat kan natuurlijk veranderen als die blokkades lang blijven duren. Het eind lijkt nog niet in zicht en het is dus voorlopig afwachten.