Het verschil met gewone werkdagen was deze keer nauwelijks merkbaar maar vandaag was de eerste dag van het weekend en voor mij alweer het laatste weekend van deze shift. Er was voor vandaag veel regen voorspeld maar daar is niets van gebleken, het is de hele dag droog gebleven ondanks dat tussen de middag de lucht leek te betrekken.

Het nieuws was vanmorgen bijzonder triest want bij uit de hand gelopen demonstraties in de stad Nasiriya, gelegen ten noordwesten van Basrah, zijn minstens vijfentwintig mensen gedood toen veiligheidstroepen het vuur openden. Daarnaast waren er ook nog vier slachtoffers in Bagdad en nog eens tien in de stad Najaf waar demonstranten gisternacht het Iraanse consulaat in brand staken.

De generaal die er verantwoordelijk voor is dat gebeurtenissen in Nasiriya zo zijn geëscaleerd is inmiddels ontslagen maar de vraag is weer in hoeverre door Iran gesteunde milities de hand hadden in het geweld. Veel regeringstroepen hebben namelijk geweigerd om op hun landgenoten te schieten en de regering zelf claimt bij hoog en bij laag geen toestemming te hebben gegeven voor het schieten op demonstranten.

Het lijkt erop dat het conflict tussen de demonstranten en de regering muurvast zit, maar iedereen wachtte vandaag op de toespraak van een invloedrijke geestelijke na het middaggebed. Deze geestelijke, de hoogste autoriteit van de Shiieten oftewel de Marjaiyah, sprak tijdens die toespraak zijn steun uit voor de demonstranten en riep nogmaals de minister-president op om af te treden.

Omdat het vrijdag is mochten we zoals gewoonlijk vandaag weer een uurtje vrij opnemen, het zogenaamde “meditatie-uurtje”. Ikzelf neem dat altijd aan het eind van de middag en vandaag heb ik de extra vrije tijd gebruikt voor een wat langere sessie in de sportzaal. Onderweg terug naar het kamp kwam ik deze kat nog tegen die me met de nodige argwaan zat te bekijken terwijl ik langs liep. Ze bleef tegen mijn verwachting in toch zitten toen ik bleef staan om een foto te maken.

Overigens, de fles die op de grond ligt is weliswaar een bierfles maar wel van alcohol-vrij bier (van het merk Barbican, niet echt geweldig). Dit is trouwens de eerste keer dat ik een lege bierfles op het terrein zie rondslingeren. Het verbaasd me met name omdat het over het algemeen lokale Irakezen zijn die alles achter hun reet neergooien. Of het moet die kat geweest zijn natuurlijk…