Zoals ik al eerder heb verteld ben ik geen grote fan van thuis werken. Het komt er uiteindelijk op neer dat ik zo’n twaalf uur per dag als een kluizenaar op mijn kamer zit achter mijn laptop om te proberen zo goed en zo kwaad als het gaat mijn werk te doen. Werk-technisch is het geen probleem maar het zijn de omstandigheden die het zwaarder maken dan werken op je gewone werklocatie, vind ik tenminste.

Met name het werken met alleen een laptop bevalt me slecht. Een laptop heeft een klein scherm wat in feite niet is bedoeld om er langere perioden achter elkaar mee te werken en daarvoor hebben we op onze kantoorwerkplekken dan ook allemaal een los beeldscherm staan waar we onze laptops aan koppelen, met een apart toetsenbord en muis om het werken met een laptop makkelijker te maken. Dit gezegd hebbende, ik heb collega’s die ook op kantoor de hele dag tegen dat kleine schermpje aan zitten te gluren en dat prettiger werken vinden, maar die zijn zwaar in de minderheid en ik hoor daar zeker niet bij.

Thuis had ik dus ook het probleem van het werken op alleen een laptop omdat ik nu eenmaal geen beeldscherm meer heb wat ik eraan kan koppelen. Tijdens mijn vorige shift heb ik ook het grootste deel thuis gewerkt maar toen was de situatie anders, ik zat eigenlijk iedere dag te wachten op bericht dat we terug geroepen zouden worden. Deze keer gaat dat voorlopig zeker niet gebeuren, en de verwachting rond het Corona-virus is zelfs dat het wel eens maanden in plaats van weken zou kunnen gaan duren.

Tijd dus voor een andere werkplek en het eerste wat noodzakelijk is om wat prettiger te kunnen werken is dus een groter beeldscherm. Navraag bij de familie of iemand nog een oud beeldscherm had staan wat ze toch niet meer gebruiken leverde niks op dus ik moest over naar plan B en dat was kijken wat er te koop is. Het bleek al snel dat de prijzen van beeldschermen, vooropgesteld dat je niet de hoogste eisen aan de laatste snufjes stelt, best heel redelijk zijn maar onder honderd euro heb je toch niet veel.

Een maat van mij die vanuit huis in Engeland werkt kwam met een goeie tip, kijken of er een tweedehandsje te koop is voor een redelijke prijs. Speuren op sites als Marktplaats leerde me al snel dat ik dan voor weinig meer net zo goed een nieuwe kon kopen, maar toen kwam Riet donderdagavond met idee om eens bij de Kringloopwinkels te gaan kijken. Ik ging gistermorgen meteen op pad maar vond de eerste winkel vrijdags gesloten en de tweede had niet veel soeps (weinig keus, oud en vuil en zonder snoeren).

Ik wilde het al opgeven en toch maar online een nieuwe bestellen toen Riet voorstelde om eens bij de Kringloopwinkel van verslavingscentrum De Brug in Katwijk te gaan kijken.

Vanmiddag ging ik daar naar toe en trof een grote en keurig georganiseerde winkel aan waar ik, jawel, een ruime keus had uit een aantal keurig gereviseerde beeldschermen en allemaal voorzien van de benodigde snoeren. Ik vond al snel een mooi exemplaar wat nu op mijn bureau staat en het werken een heel stuk aangenamer maakt.

En dat allemaal voor de somma van negen euro en vijftig cent, en drie maanden garantie…