Het zat er gisteren al weer op, mijn verlofperiode van vier weken. Vandaag is dus de eerste dag van mijn volgende shift en dat zal ook mijn laatste volle shift zijn. Mijn contract bij BGC loopt af op 31 januari aanstaande en dat betekent dat mijn laatste shift, die op 29 januari zal beginnen, uit niet meer dan drie dagen zal bestaan.
Het wordt dus een beetje een merkwaardige shift want in plaats van mijn normale werkzaamheden is me door mijn baas gevraagd om zoveel mogelijk te werken aan het afronden van documentatie, waar mijn opvolger (mijn huidige back-to-back) dan zijn voordeel mee kan doen. Dat heeft hoofdzakelijk te maken met het feit dat Surya nog niet zo lang bij het bedrijf zit en dus voor veel zaken qua kennis en gemaakte afspraken nog afhankelijk is van mij. Het is geen werk waar ik op zit te wachten, ik vind het uitwerken van documentatie niet echt leuk, maar het moet gebeuren en het lijkt logisch dat ik de aangewezen persoon ben om dat te doen. Nieuwe dingen ga ik ook niet meer oppakken en dat betekent dat ik naast het afronden van zoveel mogelijk documentatie alleen nog werk wat ik heb uit staan ga proberen af te ronden.
Wat ik wel jammer vind is dat ik ook deze rotatie weer vanuit thuis zal moeten werken vanwege de Corona-crisis, want ik had veel liever deze maand in het KAZ-kamp in Irak doorgebracht. De Kerst en Nieuw vieringen zijn daar erg gezellig weet ik uit ervaring want twee jaar geleden werkte ik ook in de decembermaand en toen was ik wel in KAZ. Ik heb goeie herinneringen aan de gezamenlijke diners op Kerstavond en op Oudejaarsavond, en het was gewoon een gezellige tijd daar omdat iedereen er toch het beste van probeert te maken.
Ik zal dat dus niet meer mee gaan maken. Het voordeel zou moeten zijn dat ik dan thuis ben met de Kerst en Oud en Nieuw, maar de vraag is hoe gezellig dat gaat worden. De berichten over de Corona-situatie zijn op dit moment niet bepaald positief en de verwachting is dat er wel eens op korte termijn strengere maatregelen zullen worden afgekondigd, en misschien wel een lockdown. We wachten het af, en ondertussen ga ik voor de komende vier weken gewoon weer aan het werk…