Na de Kerst die anders was dan anders was nu ook Oudejaarsdag een heel andere dag dan gebruikelijk vanwege de Corona-crisis. Bij ons waren alleen Robin en Astrid op bezoek en in feite was het dus gewoon ouderwets gezellig, maar toen het moment van de jaarwisseling was aangebroken was het toch een beetje ongemakkelijk omdat de gebruikelijk knuffels en kussen achterwege moesten blijven. Gelukkig had Riet wel voor champagne gezorgd dus het nieuwe jaar kon toch nog een beetje feestelijk worden ingeluid.

Waar we al dagen erg nieuwsgierig naar waren was hoe het zou gaan met het afsteken van vuurwerk en de verwachte rellen. Hoewel de regering de verkoop en het afsteken van vuurwerk had verboden hoorden we al dagen lang de oorverdovende knallen van illegaal vuurwerk. Blijkbaar had het verbod op legaal vuurwerk alleen de markt maar verplaatst naar het illegale circuit want ook tijdens het moment van de jaarwisseling barstte er overal rondom ons heen vuurwerk los.

 

 

 

 

 

 

 

Ondanks de kou gingen we de tuin in om naar het vuurwerk te kijken, en het moet gezegd, het was een heel stuk minder dan andere jaren. Het ging ook veel minder lang door, maar duidelijk was wel dat heel veel mensen toch gewoon schijt hadden gehad aan het vuurwerkverbod, iets wat overigens vrijwel iedereen had verwacht. Het bleef gelukkig bij ons in de buurt en in het dorp ook redelijk rustig maar we zagen op het nieuws beelden van totaal uit de hand gelopen rellen.Ook Katwijk ontkwam niet aan opstootjes waarbij met name het Andreasplein, bij mijn moeder om de hoek, het moest ontgelden. De ME moest er uiteindelijk aan te pas komen om het plein te ontzetten, maar het bleef nog lang onrustig. ook in de Hoornes moest de ME optreden maar dat zijn we zo langzamerhand wel gewend.

Voor mij was Oudejaarsdag overigens de laatste werkdag van mijn shift. Daarmee zit mijn laatste volle shift erop, ik heb nu vier weken vrij en dan heb ik nog drie dagen aan het eind van januari dat ik nog moet werken voordat mijn contract bij BGC erop zit. Het voelt op dit moment alleen al wel alsof het werk er voor mij al op zit, en dat zal denk ik ook wel het geval zijn want die laatste drie dagen zal ik niet zoveel werk meer doen maar alleen bezig zijn met de overdracht. Nog een maand en dan zit mijn Irakese avontuur er dus ook al weer op. 

Hoe het ook zij, het nieuwe jaar is begonnen en het is te hopen dat het een wat positiever jaar wordt dan het afgelopen jaar.