Gijsje heeft met onze katten een beetje een onwennige relatie. Ze is niet bang voor ze maar met name Abby vind ze  “toch wel een beetje spannend”, wat voor haar betekent dat ze haar toch een beetje eng vindt. Dat is te begrijpen want Gijsje heeft van Abby al een paar keer een tik gehad. Als ze de katten ziet wil ze niets liever dan ze aaien, maar daarbij is ze, zoals kleine kinderen meestal zijn, nogal onhandig en hardhandig in.

Abby is niet gediend van onverwachte of hardhandige aanrakingen en daarom heeft ze al een paar keer uitgehaald naar Gijsje. Niets ernstigs, ze heeft haar nagels ingehouden, maar toch schrok Gijsje ervan. Als ze nu Abby wil aaien dan heeft ze het liefst dat er iemand meegaat want dan gaat het meestal wel. Riet en ik grijpen in als we zien dat Abby er niet van gediend is, want het zou zonde zijn als Gijsje er een “kattentrauma” aan overhoudt.

De kans daarop is toch wel klein want met Monster wordt ze zo langzamerhand wel goeie maatjes. Niet dat Monster nou echt gediend is van aanrakingen van wie dan ook, die is misschien nog wel schichtiger dan Abby, maar die laat dat alleen maar merken met een klaaglijk miauwen en ze houdt haar klauwen thuis. En soms, als ze op haar gemak ligt zoals vanmorgen het geval was, dan vindt ze het wel prima als Gijsje haar aait.

En die vindt dat natuurlijk helemaal geweldig…