De voorspelling was dat vandaag de dooi zou invallen maar vannacht had het in ieder geval nog stevig gevroren. Het was dan ook vanmorgen al aardig druk op het ijs, drukker dan gisteren, want waarschijnlijk wilde iedereen nog gauw even profiteren van de schitterende omstandigheden. Want het was alweer een prachtige dag, weliswaar nog steeds erg koud maar met een strakblauwe lucht en zon, net zoals de afgelopen dagen.

Ik stelde mijn schaatsplannen nog even uit want Martin wilde nog een keer met Gijsje het ijs op. Dat zou voor mij een mooie gelegenheid zijn om een paar foto’s te maken dus nadat Martin mijn schaatsen weer had opgehaald liepen Riet en ik naar de vijver aan het begin van de Bankijkerweg. Daar aangekomen zagen we Sandra al staan te kijken naar Martin die op de schaatsen de slee over het ijs trok met Gijsje erop.

 

 

 

 

 

 

 

Na afloop wandelden we naar ons huis om even op te warmen en voor een bakkie. Dat kon eindelijk weer nu Riet negatief heeft getest voor Corona en we dus niet langer in quarantaine hoeven.

Onderweg had ik nog een ongelukje met mijn “Russische” schoenen. De winterstappers die ik eind 2005 speciaal had gekocht voor mijn verblijf op het Russische eiland Sakhalin zijn eigenlijk na onze terugkeer in 2008 nauwelijks in gebruik geweest en hebben al die jaren vrijwel onberoerd in de kast gestaan. Met het huidige weer dacht ik dat ze weer goed van pas kwamen, maar terug wandelend van de schaatsvijver merkte ik dat een van mijn zolen helemaal los zat. Ik haalde er zelfs die paar honderd meter naar huis niet mee want ik ben onderweg de complete zool verloren. Bij inspectie bleek het materiaal tussen de zolen en de schoenen totaal verteerd, ze konden meteen de vuilnisbak in…

Nadat Martin, Sandra en Gijsje waren vertrokken besloot ik ook nog even te gaan schaatsen, maar dat viel tegen. De dooi had inmiddels ingezet en het bleek ontzettend hard te gaan. Martin had net nog op het kanaal geschaatst en was achter onze tuin op de kant gestapt, dezelfde plek waar ik krap een uur later op het ijs wilde stappen. Ik zag echter dat het aan de kanten al aan het smelten was en voor alle zekerheid testte ik het ijs eerst even door er met mijn schaats op te stampen. Er brak meteen een groot stuk af en dat betekende dat ik het toch maar voor gezien hield. Jammer maar helaas, de schaatspret is zo te zien over…