Dit jaar is voor ons een jaar met de nodige bijzondere data. Afgelopen maart ben ikzelf 65 geworden, Riet wordt in november 60 en we zijn in oktober 40 jaar getrouwd. Maar vandaag was ook een hele bijzondere dag want mijn moeder is 90 jaar geworden!

Dat is een leeftijd die sowieso niet iedereen mag beleven, dus in dat opzicht is het al bijzonder, maar het is helemaal speciaal als je die leeftijd bereikt in relatief goede gezondheid. En we mogen toch wel stellen dat dat bij mijn moeder het geval is, want weliswaar heeft ze al een paar jaar een stoma maar we horen haar daarover nooit klagen dus we mogen aannemen dat het een ongemak is waarmee verder goed te leven is. Sterker nog, we merken er zo weinig van dat je bijna zou vergeten dat ze die stoma heeft.

Verder heeft ze een zwakke knie die ervoor zorgt dat ze wat moeilijk loopt, maar met twee rollators (een voor de boodschappen en een lichtere voor in huis) redt ze zich toch prima. Jammer dat die zwakke knie pas begon op te spelen op een leeftijd waarop er niets meer aan gedaan wordt omdat een knie vervangen toch wel een ingrijpende operatie is. Maar zoals ze zelf altijd zegt, als het niet erger wordt dan dit dan tekent ze ervoor. En dat is een ding wat zeker is want zelfs op deze hoge leeftijd is mijn moeder gezegend met een bijzonder scherp verstand en een prima geheugen.

Persoonlijk vind ik het geweldig dat ze zo makkelijk omgaat met haar iPad met daarop Facebook, waarop ze hoofdzakelijk sites bekijkt over onze geboorteplaats Katwijk. Heel vaak worden er oude foto’s op geplaatst met vragen van mensen of iemand nog weet wat voor mensen of wat voor winkel op die foto staan, en niet zelden zie ik dan een door mijn moeder toegevoegd commentaar eronder staan met de gevraagde informatie en vaak nog meer details ook… 

Ik feliciteer haar van harte met deze bijzondere mijlpaal en ik hoop dat ze nog vele mooie jaren in goede gezondheid mag krijgen om te genieten van haar groeiende schare achterkleinkinderen.

Jammer genoeg kon er geen groot feest gegeven worden want vanwege de Corona-crisis zijn er nog steeds beperkende maatregelen van kracht en nog niet iedereen in de familie is volledig gevaccineerd. Het bezoek moest dan ook weer gefaseerd plaatsvinden in plaats van dat we met de hele familie bij elkaar konden komen. Dat blijft echter wel op de planning staan, hopelijk kunnen we wat later in het jaar alsnog gezamenlijk deze heugelijke dag vieren.