Er mag weer meer

Het snel toenemend aantal mensen wat is gevaccineerd en waarschijnlijk ook de stijging van de temperaturen hebben er de afgelopen dagen voor gezorgd dat het aantal besmettingen met het Corona-virus en daarmee het aantal ziekenhuisopnames drastisch aan het afnemen is. Het aantal mensen met Corona op de Intensive Care afdelingen van de ziekenhuizen is zelfs zover afgenomen dat de “normale” zorg weer op gang komt.

Dit alles heeft ervoor gezorgd dat de overheid heeft besloten om een aantal van de draconische maatregelen tegen de verspreiding van het virus te versoepelen. De winkels zijn weer open, net als de sportscholen, de scholen mogen weer beginnen (alhoewel daar vreemd genoeg van het lerarenkorps veel weerstand tegen is) en ook restaurants en bioscopen mogen weer open, zij het nog wel met beperkende maatregelen.

Hoewel niet meer zo vaak als een aantal jaren geleden ging ik tot aan het begin van de Corona-crisis toch wel redelijk vaak naar de bioscoop, want ik ben nu eenmaal een echte liefhebber van films en waar kun je die nu mooier zien dan op een gigantisch scherm en met een geweldig sound-system voor de geluidseffecten.

Dankzij de beperkingen van het afgelopen jaar ben ik dus al zeker anderhalf jaar niet meer in een bioscoop geweest en nu het weer mag is het wachten wat mij betreft op de nieuwe films. Heel veel films zijn allang klaar maar zijn simpelweg nog niet verschenen, dus het lijkt erop dat we binnenkort een stortvloed aan lang verwachte films in de bioscopen gaan krijgen.

Martin is net zo’n liefhebber als ik en je kon er dus op wachten dat hij Gijsje een keer mee zou nemen naar de film. En dat is vandaag dan ook gebeurd, de eerste film in de bioscoop die Gijsje heeft gezien was de animatie-film “Buurman en Buurman”.

Het was volgens Sandra wel een lange zit voor Gijsje, na een uur begon ze toch wel onrustig te worden. Ach, dat gaat vanzelf over, haar vader kon als jongetje ook nooit een film uitzitten zonder minstens twee keer een onderbreking voor een toiletbezoek. Tot aan het eerste deel van “Lord of the Rings”, waarbij hij drie uur ademloos heeft gekeken op het puntje van zijn stoel, en toen de aftiteling aan het einde begin schrok hij als uit een trance op en zei verbaasd, “Maar het verhaal is toch nog niet afgelopen?”…