Toen ik me een paar jaar geleden een nieuwe bril liet aanmeten kreeg ik van de opticien tijdens mijn ogentest een verontrustende mededeling. Of eigenlijk zelfs twee, want niet alleen was mijn oogdruk veel te hoog (27 in beide ogen terwijl dat normaal twintig of daaronder moet zijn) maar er was ook een plekje op het netvlies van mijn linkeroog wat hij niet helemaal vertrouwde. Het advies was dan ook om snel maar eens bij een oogarts langs te gaan om dat zo snel mogelijk te laten bekijken, met name omdat schade aan een oog in feite vrijwel altijd onherstelbaar is.

Ik ging dus naar de oogarts in het Alrijne Ziekenhuis in Leiderdorp waar inderdaad werd geconstateerd dat er een zwak plekje op het netvlies van mijn linkeroog zat, maar vooralsnog werd ik alleen maar op periodieke controle gezet omdat mijn oogdruk bij meeting inmiddels rond de twintig zat en dus heel wat minder dan bij de oogarts was gemeten. Het was nog wat vroeg voor “een druppeltje” zei de oogarts, want daar zou ik voor de rest van mijn leven aan vast zitten.

Ik ging dus in eerste instantie om de zes maanden voor controle waarbij werd geconstateerd dat het probleem niet was verergerd en ik ging dus na anderhalf jaar zelfs naar jaarlijkse controle. Vorig jaar begon de oogarts bij mijn controle weer over het druppeltje maar gaf mij in feite de keuze. Het was nog niet echt nodig was haar oordeel en het was in principe uit voorzorg. Met het feit dat ik er dan voorgoed aan vast zou zitten in gedachten besloot ik op het oordeel van de dokter af te gaan, dat het in principe nog niet echt nodig was tenzij het op een gegeven moment erger zou worden.

Drie weken geleden zat ik op de bank voor de tv toen ik in mijn ooghoek links van mij lichtflitsen zag. Ik dacht aan vuurwerk buiten, want daar leek het op, maar buiten zag ik niks. Even later zag ik in de keuken weer dat licht in mijn linker ooghoek en kon toen alleen maar concluderen dat het niet van buitenaf kwam maar dat het mijn oog was. De volgende ochtend was het licht weg maar zag ik een kleine wazige vlek in mijn linkeroog die de dagen daarna niet meer wegging en ik nam dus snel contact op met de afdeling oogheelkunde van het Alrijne Ziekenhuis om een afspraak te maken.

Die afspraak was gisteren en de dienstdoende oogarts deed een heel uitgebreid onderzoek. De conclusie was dat het niet het netvlies is maar een acute achterste glasvochtloslating. Er zit blijkbaar een vlies aan de binnenkant van het oog en dat was op een klein plekje losgelaten. Dit is een ouderdomsverschijnsel en als dat optreedt gaat het niet meer over. Dat wazige plekje blijf ik dus houden, en de oogarts drong er ook op aan dat als ik ooit weer dergelijke verschijnselen als die lichtflitsen zou krijgen dat ik dan onmiddellijk het ziekenhuis zou bellen, liefst dezelfde dag nog wanneer mogelijk.

Met deze raad kreeg ik nu dan toch eindelijk een druppeltje voorgeschreven om de oogdruk verder omlaag te brengen omdat dat het risico op verergering verkleint. Vanaf vandaag druppel ik dus dagelijks beide ogen en zoals het er naar uit ziet is dit dus de mijn derde medicatie waar ik niet meer vanaf kom…