Gisteren was het 3 oktober en dat is de belangrijkste dag van het jaar in Leiden, maar omdat het gisteren zondag was werd het feest vandaag gevierd. Voor de Leidenaren was het extra feestelijk deze keer omdat vorig jaar vrijwel de hele viering vanwege de Corona-crisis moest worden afgelast. Er was weer een optocht en de gebruikelijke kermis op de Beestenmarkt, en uiteraard was er in vele huiskamers weer hét gerecht voor 3 oktober, de hutspot.

Met name dat laatste beperkt zich niet alleen tot Leiden, overal in de omgeving komt hutspot op tafel op 3 oktober en ook bij ons was en is dat een traditie.

Ik zei weleens gekscherend dat als ik in vroeger jaren vanaf mij werk in Leidschendam of Rijswijk naar huis toe reed dat je al vanaf Wassenaar een vette hutspot-walm boven de hele regio kon zien hangen…

Dit jaar kwam ook de herinnering aan 3 oktober naar boven uit de tijd dat ik bij de Gemeente Leiden werkte, op het toenmalige Gemeentelijk Rekencentrum aan de Langegracht. Dat kwam doordat ik de laatste tijd weer contact heb met een paar oud-collega’s van mijn vorige baas Inter Access, waarvan er een paar in die tijd ook op het Gemeentelijk Rekencentrum waren gestationeerd. Ik werkte toen samen met Peter de Vries, met wie ik ook jaren in de Inter Access band heb gespeeld, en we haalden vandaag herinneringen op aan die tijd toen we samen luidkeels het nummer “Drie oktober” van Rubberen Robbie zaten te galmen achter onze bureaus.

“Drie oktober drie oktober zijn we als een bal, drie oktober drie oktober gaan we aan de lal, en na m’n derde haring en mijn tweede broodje worst, neem ik gauw een biertje want ik sterref van de dorst”. En dat natuurlijk op z’n Leidsch met de bekende Leidse “rrrrr”…