Toen ik in 2015 terugkeerde van de Filipijnen kreeg ik een nieuwe functie in Rijswijk en daar heb ik bijna drie jaar gezeten, tot aan mijn assignment in Irak. Gedurende die drie jaar werkte ik samen met een paar collega’s waarmee ik heel goed kon opschieten. Dennie had dezelfde smaak voor wat betreft als ik en met Pieter hadden we alle twee onze interesse in Lego gemeen. Toen ik naar Irak vertrok hielden we contact via een WhatsApp groepje wat we de titel “Lego Zandmonster”, waarin dat laatste een verwijzing was naar mijn nieuwe omgeving midden in de woestijn ten zuiden van Basra.

Tijdens mijn rotatie-verlof was er vrijwel altijd wel gelegenheid om samen te gaan lunchen in “De Halve Maen” in Rijswijk om even bij te praten. Een paar maanden geleden besloten we om een Lego-tentoonstelling in Amsterdam te bezoeken en het idee ontstond om gelijk Gin, onze collega in Amsterdam die we hadden leren kennen gedurende mijn Rijswijk-periode, te verrassen. Er waren nog een paar collega’s geïnteresseerd in die Lego-tentoonstelling waardoor ons WhatsApp groepje zich uitbreidde met Jean-Paul, Ruben en André, en uiteraard Gin.

Het bezoek aan de tentoonstelling was zo gezellig dat we besloten om meer van dit soort dingen te gaan doen. In de loop van de afgelopen weken werden er wat suggesties geopperd en dat resulteerde in een voor vandaag georganiseerd bowling-avondje in Claus Bowling in Hoofddorp. De organisator voor vandaag was Gin, en behalve André was het gezelschap compleet. Ruben had net als bij de tentoonstelling in Amsterdam zijn vriendin Marije meegenomen en Dennie had voor de gelegenheid zijn dochter Cathelijne en haar vriend Ernst bij zich.

Na een uurtje bowling met voor mijn geen opzienbarende scores (de laatste keer dat ik heb gebowld was eind 2011 in Manila) aten we met z’n allen nog wat in het bowlingcentrum. Op de foto hieronder staat ons hele gezelschap, van links naar rechts Jean-Paul (oftewel JP), Dennie, Ernst, ikzelf, Cathelijne, Pieter, Ruben, Gin en Marije.

Het was alweer een heel gezellige avond, veel gelachen, en er werden dan ook al weer plannen gemaakt voor een volgende gelegenheid. De meningen daarover waren wel behoorlijk verdeeld dus er is nog niks concreets afgesproken, maar dat er een volgende keer gaat komen is wel zeker denk ik zo.

We zien elkaar tenslotte, zelfs nu ik officieel weer in Rijswijk gestationeerd ben, door het thuiswerken vanwege de Corona-crisis vrijwel niet meer op kantoor en dit soort gelegenheden is een geweldig leuke manier om toch contact te houden.

Tussen het restaurantgedeelte en de bowlingbanen stond trouwens nog een artefact waardoor we ons meteen thuis voelden daar…