Het was vandaag koud maar droog en dat was meer dan we hadden verwacht want gisteren nog voorspelde het weerbericht dat het vrijwel de hele dag zou regenen. Gisteravond werden de berichten gunstiger en we hadden dan ook plannen gemaakt voor een boswandeling in de ochtend.

Daarbij kwam de Geocaching hobby van Robin en Astrid want die hadden een mooie route gezien in de bossen ten noorden van Exloo waar een Geocache was verstopt. Om deze te vinden moest er een vier en een halve kilometer lange route worden gevolgd die voorzien was van aanwijzingen om aan het eind de Geocache te vinden. Aan het begin van de wandeling was er een parkeerplaatsje en aan de overkant van de weg meteen al de eerste bezienswaardigheid, een Hunebed!

Na het parkeren van de auto’s, waarbij Riet en ik deze keer met Robin en Astrid waren meegereden, namen we dus eerst een kijkje bij het Hunebed, en voor sommigen in ons gezelschap was dat de eerste keer dat ze een Hunebed zagen. Vanaf dat punt wandelden we over al dan niet redelijk begaanbare bospaden, onderweg zoekend naar de aanwijzingen voor de Geocache. Ik nam al snel de wandelwagen met Maas over van Martin want het was toch wel zwaar om daarmee door de some behoorlijk modderige paden te ploegen. Gelukkig bleek achteraf dat het moeilijke gedeelte aan het begin van de wandeling zat, later werden de paden een stuk beter.

Onderweg kwamen we langs een herdenkingsplek waar in de Tweede Wereldoorlog een Liberator B-24 bommenwerper was neergestort. Op de plek waren bomen zodanig gepland dat ze de romp en de vleugels symboliseerden en er waren ook stenen leergeld om aan te geven waar het toestel was neergestort. Op een grote herdenkingssteen bij de plek stonden de namen van alle bemanningsleden.

Gijsje en Maas hadden het trouwens prima naar hun zin onderweg, zeker Gijsje verbaasde ons want die vertoonde geen enkel spoor van vermoeidheid.

Vlak bij het eind van de route moesten we lang zoeken naar de laatste aanwijzing naar de Geocache die na zeker een kwartier pas werd gevonden door Astrid. De aanwijzing was een heel klein metalen plaatje met daarop de coördinaten van de juiste plek, dus daarna was het een makkie. De Geocache bleek te bestaan uit een metalen munitiekistje met daarin behalve het logboekje ook een aantal presentjes voor de vinders waaruit Gijsje een plastic pantertje koos. Omdat er ook wat teruggestopt moet worden deed Martin een munt voor een boodschappenkarretje in het kistje.

Het was van de plek van de vondst niet ver meer naar de auto’s en even later reden we door het dorpje Exloo terug naar vakantiepark Puur Exloo. Daar aangekomen besloten Robin en Astrid dat ze nog genoeg energie hadden voor nog een Geocaching speurtocht door het Valther Bos op een paar kilometer ten noorden van Emmen, en ik besloot met ze mee te gaan.

Na een rit van een minuut of tien kwamen we bij het Valther Bos met aan het begin een parkeerplaatsje waar we de auto kwijt konden. We gingen op zoek naar de eerste Geocache die een onderdeel was van een trail, een serie door dezelfde persoon aangebrachte Geocaches die samen een route vormden.

Het bleek dat alle Geocaches redelijk makkelijk te vinden waren aangezien ze allemaal achter op een boom waren bevestigd op een paar meter van de paden af. De caches waren ook allemaal hetzelfde, een klein buisje met daarin een logboekje en een kleine sticker die een aanwijzing bevatte.

De route onderweg was prachtig, jammer dat de bossen nu grotendeels nog kaal waren (wat overigens voor het zoeken naar de Geocaches wel een voordeel was) en het moet er ook absoluut fantastisch uitzien als alle hei op de open plekken die we tegenkwamen in bloei zou staan. Op een grote open plek lagen de restanten van drie Hunebedden, je ziet ze als je goed kijkt alledrie op deze foto:

De aanwijzingen in de gevonden caches bleken samen de coördinaten te zijn van een bonus-cache in de vorm van een vogelhuisje. Daar aangekomen stond er net een ander stel, een ouder echtpaar, wat ook de cache had gezocht en gevonden. Onderweg hadden we al in de logboekjes gezien dat er telkens als laatste voor ons hetzelfde stempel was aangebracht en met dezelfde datum, dus we wisten dat er meer mensen vandaag op pad waren geweest. Stomtoevallig kwamen we ze bij de allerlaatste cache tegen en hebben we nog even een praatje met ze gemaakt.

Terug bij het huisje na alweer een wandeling van bijna vijf kilometer waren er voor het avondeten pannenkoeken. Daarna vertrokken eerst Robin en Astrid al weer naar huis omdat Astrid morgen moet werken, even later gevolgd door Sandra met Gijsje want ook Sandra moet morgenochtend weer aan de slag. Riet en ik bleven dus met Martin en Maas achter voor onze laatste avond in het huisje, wij vertrekken morgenochtend rond een uur of negen richting Rijnsburg na een geweldig leuk weekend!