Nieuwjaarsdag was ook dit jaar vanwege de Corona-crisis en de geldende lockdown een weinig uitbundige gelegenheid. In de ochtend was er een bezoek aan mijn moeder in Katwijk waar we niet lang bleven hangen om, in acht neming van de regels van maximaal vier personen bezoek, ruimte te maken voor andere familie. En bij ons thuis hadden we voor de middag Riet’s broers en zus met aanhang uitgenodigd zodat we niet al te erg in overtreding waren. Uiteindelijk kregen we toch nog min of meer een huis vol want onze eigen kinderen waren er uiteraard ook en er kwamen toch ook nog wat neven en nichten langs. De Nieuwkoopjes zijn nu eenmaal mensen die zich altijd aan de regels houden, behalve wanneer het de eigen familie betreft…

De maandag na Nieuwjaarsdag was voor mij alweer de eerste werkdag van het jaar. Niet dat het gelijk een drukke bedoening was want veel collega’s, onder wie mijn eigen baas, waren nog op vakantie wat een duidelijk effect had op het aantal vergaderingen (bijna geen). Wel zag ik aan de e-mails die tijdens mijn eigen vakantie van de afgelopen weken waren binnengekomen dat mijn naam regelmatig was genoemd voor nieuw werk en ik verwacht dan ook dat deze week weliswaar nog rustig zal verlopen maar dat dat volgende week heel anders zal zijn.

Wat betreft het weer is het nieuwe jaar niet best begonnen. Het is ronduit onstuimig, en op de foto van vandaag is dat goed te zien aan de zwoegende fietser en de golven op het kanaal. Gelukkig hebben we de kortste dag al weer twee weken achter de rug en dat betekent dat we nu iedere dag een paar minuten meer daglicht hebben. Ik ben een van die mensen die een hartgrondige hekel hebben aan de donkere periode van het jaar en wat mij betreft kan het dan ook niet hard genoeg gaan.