De vensterbank van mijn kamer staat vol met planten die de naam “Drakenbloedboom” hebben, de Latijnse naam daarvan is Dracaena Marginata. Dat heb ik uiteraard op moeten zoeken want zo’n plantendeskundige ben ik niet, maar het bijzondere is dat alle planten afkomstig zijn van een enkele plant. En aan die eerste plant waar dit allemaal mee begon heeft een aardig verhaal en dat gaat zo.

Ergens in het midden van de jaren negentig van de afgelopen eeuw verhuisde ik samen met de rest van het database-team van Shell Nederland van het Hofpleinkantoor naar het IT-gebouw aan de Rijswijkse Patentlaan. Daar kregen we behalve een nieuwe werkplak ook een aantal nieuwe werkzaamheden omdat ons werkgebied, databases op grote computer-systemen, zich ging uitbreiden naar kleinere systemen en dat was nieuw terrein voor ons. Er werden een aantal mensen ingehuurd van buitenaf die ons gingen helpen met de nieuwe werkzaamheden en een daarvan was een Nederlander genaamd Adriaan die in Zwitserland was opgegroeid.

Adriaan probeerde onze werkplekken wat gezelliger te maken wat hij deed met planten, en een van de planten die hij meebracht was die Drakenbloedboom. Nadat Adriaan was vertrokken (het was een komen en gaan van contractor in die dagen) nam ik de zorg voor de planten over. Eigenlijk deed ik dat pas nadat ik had gezien dat ze stonden te verpauperen en uiteindelijk bleek alleen de Drakenbloedboom nog levensvatbaar.

Vanaf dat moment heb ik de plant overal mee naar toe gesleept, in eerste instantie naar het kantoor in Leidschendam toen dat onze nieuwe thuishaven werd eind jaren negentig. Daar kwam
ntie van drie weken terugkwam en moest constateren dat ondanks mijn uitdrukkelijke verzoek de afdelingsassistentie de plant geen water had gegeven. Er stond alleen nog een zielig stammetje met een of twee verdorde naar beneden hangende bladeren, maar mijn waterinfuus kwam toch nog op tijd.

Na Leidschendam nam ik de plant mee naar huis en daar is de plant altijd gebleven, ook toen wij naar het buitenland verhuisden. Ook daar ging het trouwens nog een keer mis, maar een afgesneden stekje kreeg na weken in een glas water toch opeens weer wortels. Het stekje kreeg weer een pot en daarna is het eigenlijk aaleen maar beter gegaan. Ik heb regelmatig nieuwe aftakkingen afgesneden en verpot en het resultaat van het werk van al die jaren staat nu in mijn vensterbank.

En er komen nog steeds nieuwe stekken aan die ik weer verpot dus mijn aantal potten groeit nog steeds gestaag…