Gisterochtend vertelde Riet dat ze donderdagavond laat op de wc beneden een muis had aangetroffen. In eerste instantie had ze het niet eens in de gaten maar toen ze klaar was zag ze iets wat ze zelfs nog goed moest bekijken voor ze zich realiseerde dat het een muis was. Niet dat ze nou heel bang is voor muizen, maar ze pakken of vangen is voor Riet toch net een stapje te ver, dus deed ze niks in de hoop dat het beestje vanzelf weer zou verdwijnen.

En jawel, de volgende ochtend was er geen muis meer te bekennen in de wc. Op zich niet zo gek want ze kunnen zich door de kleinste gaatjes wurmen en dat is bij de meeste deuren bij ons in huis niet eens nodig want er zit een kier onderaan waar een muis zeker wel doorheen kan. Waar het beestje gebleven was wisten we niet want er was nergens een spoor te bekennen en er lagen ook geen muizenkeutels.

Dit was niet de eerste keer dat Riet een muis aantrof in huis. Een tijd geleden, op een avond dat ik niet thuis was (mogelijk in de tijd dat ik in Irak zat) wandelde er doodleuk een muis langs haar heen en verdween onder het tv-meubel of de kast ernaast. Van deze muis werd daarna ook niks meer vernomen, en het leek logisch dat onze twee katten de zaak hadden geregeld. Tenslotte hebben we Monster al een paar keer met een muis betrapt, maar een bewijs van het vangen van deze muis hebben we nooit gevonden.

Vanochtend lag er echter bewijs op de mat voor de voordeur, net om de hoek van de wc, in de vorm van een dooie muis. Riet zag het beestje liggen toen ze boodschappen wilde gaan doen en liet uiteraard het opruimen aan mij over. Het beestje was inderdaad dood, en dat door toedoen van een van onze katten kwam lijkt een logische verklaring, maar er was geen enkel spoortje van een verwonding of bloed op het beestje te bekennen.

We vonden weer geen muizenkeutels of andere sporen, dus we gaan uit van een individueel muisje wat ons huis is binnen gekomen, niet wetend dat we twee Filipijnse straatkatten in huis hebben die wel raad weten met dit soort indringers…