Maandelijks archief: september 2023

Alle vrijdagen vrij

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Een maandje of wat geleden bekeek ik mijn totale overzicht aan vrije dagen om te zien of ik dagen genoeg had voor de lange vakantie naar Australië die we aan het plannen waren. Vroeger was dat nogal eens een uitzoek want je had je wettelijke dagen, je bovenwettelijke dagen, je dagen die over waren van vorig jaar en ja ADV-dagen. Dat is tegenwoordig een stuk makkelijker gemaakt want al die dagen gaan tegenwoordig op een grote hoop.

Alleen bleek die hoop een stuk groter te zijn dan ik had verwacht, want aan het totaal werden ook nog eens meer dan twintig dagen toegevoegd die ik in de loop van de jaren in een speciaal spaarpotje voor extra vakantiedagen had laten zetten, en dat hele potje was ik stomweg vergeten. Er verscheen een totaal aantal beschikbare vrije dagen op mijn saldo dat zo hoog was dat ik me af ging vragen of ik ze wel op zou kunnen krijgen voordat ik met pensioen ga…

Met alle geplande vakantie voor dit jaar er al af bleef er nog genoeg ruimte over om iedere vrijdag vrij te nemen, en dat doe ik dus al een tijdje. Zo ook vandaag, en ik kan dat zonder problemen volhouden tot aan onze vakantie die op 12 november ingaat en zelfs dan hou ik nog aardig wat dagen over voor volgend jaar.

Uitgespeeld en afgemaakt…

Geplaatst op door oktober 25, 2023

De afgelopen dagen was de gestaakte wedstrijd tussen Ajax en Feyenoord het gesprek van de dag. Niet alleen omdat de wedstrijd was gestaakt door toedoen van de thuissupporters die duidelijk niet konden verkroppen dat hun team door Feyenoord compleet werd afgedroogd, maar ook omdat er geen uitsluitsel werd gegeven over wat er nu moest gebeuren.

Logisch was geweest om de uitslag gewoon vast te stellen naar het moment van staken, waarbij Feyenoord zich nog bekocht mocht voelen omdat het team op een monsteroverwinning leek af te stevenen. Uit laten spelen op een ander moment leek alleen maar voordeel te bieden voor de thuisclub, want die kreeg nu immers de kans zich te herpakken. Daarbij zou daarmee indirect de actie van de “supporters” nog beloond worden ook.

Toch besloot de KNVB tot uitspelen, ondanks het loodzware programma van met name Feyenoord, en dat moest dan vanmiddag gebeuren. Maar wat de thuisclub ook voor mooie gedachten had gehad, Feyenoord strafte het al na vier minuten af waarbij het de score naar 4-0 tilde en wat even later ook de eindstand werd. Met als grote uitblinker Santiago Gimenez die een hattrick scoorde en dus de wedstrijdbal mocht houden. En natuurlijk een breed lachende Lutsharel Geertruida, een jongen van Rotterdam-Zuid die weet wat dit betekent voor de supporters.

Voor ons Feyenoord-supporters dus na een heerlijke zondagmiddag ook nog een heel plezierige woensdagmiddag…

Brand aan de Vinkenweg

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Even voor zevenen werden we vanmorgen opgeschrikt door het geluid van sirenes op de Bankijkerweg. Het bleek een brandweerauto te zijn die al snel werd gevolgd door nog meer brandweer en de politie. Uit de slaapkamer op de tweede verdieping konden we de zwaailichten zien die op weg waren naar een plak waar een enorme zwarte rookwolk vandaan kwam.

Het was zo te zien behoorlijk dichtbij, en in eerste instantie leek het te gaan om een gebouw op het bedrijventerrein achter Heemskerk’s Fresh & Easy. En het was ernstig ook want we zagen al snel ook vanuit de richting van Noordwijk brandweerwagens komen. Vlammen waren er niet te zien maar de rookontwikkeling was enorm. Toch leverde het bluswerk al snel resultaat op want de rook werd gaandeweg minder dik en na ongeveer een uur (het was ondertussen ook licht aan het worden) veranderde de zwarte rook in wolken stoom van het bluswater.

Riet was ondertussen op haar iPad aan het speuren naar online berichten en zag dat het om een bedrijf in droogbloemen ging aan de andere kant van de Vinkenweg. De productiehal van het bedrijf was in vlammen opgegaan en er was nog even paniek omdat er werd gedacht dat er asbest was vrijgekomen. Mensen op de naastgelegen camping “De Koningshof” werden verzameld in de kantine van de camping en mochten pas weer terug toen de waarschuwing na snel onderzoek werd ingetrokken.

Sensatie dus in de vroege ochtend, en nog meer sensatie in de middag toen de wedstrijd tussen Ajax en Feyenoord moest worden gestaakt wegens op het veld werpen van vuurpijlen. Dat gebeurde terwijl Feyenoord al met 3-0 voor stond en druk bezig was gehakt te maken van de Amsterdammers…

Burenruzie

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Het zijn nooit de leukste wedstrijden om naar toe te gaan, zowel voor het voetbal als meestal voor het resultaat niet. Toen Quick Boys de promotie naar de toenmalige Topklasse misliep in 2011 werd de derby tegen Katwijk niet meer gespeeld, en tot frustratie van alles wat Quick Boys was (inclusief ikzelf) lukte het de club maar niet om te promoveren naar de Topklasse terwijl Katwijk daar de successen aan elkaar reeg. 

Toen het Quick Boys dan eindelijk lukte in 2016 te promoveren werd net de Topklasse opgeheven en werden er een Derde en Tweede Divisie ingesteld. Quick boys kwam als kersverse promovendus in de Derde Divisie terwijl Katwijk ingedeeld werd in de Tweede Divisie. Uiteindelijk moest de nacompetitie er in 2019 aan te pas komen om Quick Boys eindelijk te laten promoveren naar het hoogste amateur-niveau, de Tweede Divisie dus, en werd de derby in ere hersteld.

Nou ja, “in ere”, vanaf de eerste wedstrijd waren er ongeregeldheden tussen de beide supportersgroepen die steeds ernstiger werden, tot het absolute dieptepunt in de vorm van massale vechtpartijen in het centrum van het dorp. Er werden toen allerlei maatregelen verzonnen om de wedstrijd zonder ongeregeldheden te laten verlopen. Zo werd er een keer een combi-regeling gebruikt door Quick Boys waarbij er alleen supporters met een kaartje met bussen werden vervoerd van de ene kant van het dorp naar de andere.

Niets bleek afdoende en uiteindelijk verbood de burgemeester simpelweg supporters van de bezoekende vereniging voor beide wedstrijden. Ook vanmiddag bij de thuiswedstrijd van Quick Boys waren er geen Katwijk-supporters aanwezig, wat overigens de sfeer rond de wedstrijd vanuit Quick Boys perspectief alleen maar ten goede kwam. 

Voeg daarbij dat Quick Boys zeer overtuigend won met 2-0 (dat was al heel lang niet meer gebeurd) en het zal duidelijk zijn dat alles wat Quick Boys een goed hart toedraagt een hele beste dag had…

Terug uit Muscat

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Rond half vijf vanmorgen vertrok onze vlucht vanuit Dubai naar Amsterdam. Er was een kort oponthoud voor vertrek en het taxiën duurde ook tamelijk lang waardoor we al met al pas tegen vijven in de lucht zaten.

De vlucht zelf verliep vlot, ik had me voorgenomen om te proberen zoveel mogelijk te slapen en dat lukte zowaar redelijk. Dat wil zeggen, ruim drie uur slapen achter elkaar is voor mijn doen een behoorlijke dut aan boord van een vliegtuig, zelfs bij Emirates waar je in de Business Class zelfs een matrasje op je stoel krijgt om op te slapen. Meestal breng ik de tijd aan boord door met het kijken van films en dat zijn er soms aardig wat als een vlucht lang duurt.

Omdat ik weer met Emirates vloog stond er op Schiphol een taxi voor me klaar die me naar Rijnsburg bracht. Een mazzeltje voor Riet want die hoefde me niet op te halen…

Weer terug naar huis

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Het was voor mij nog een volle werkdag op kantoor want mijn vlucht van Muscat naar Dubai vertrok pas vanavond om kwart voor negen. Mijn taxi arriveerde dus pas om vijf uur bij het kantoor vanwaar ik direct naar de luchthaven werd gebracht. Ik had mijn koffer vanmorgen meegenomen naar kantoor en ik hoefde dus niet terug naar het hotel om die op te pikken.

Mijn vlucht met Fly Dubai, niet bepaald een van mijn favoriete maatschappijen, vertrok zoals gewoonlijk weer te laat vanwege gehannes met de enorme hoeveelheden handbagage die mensen bij zich hadden maar uiteindelijk was ik rond een uur of elf vanavond in Dubai waar ik Hugo tegenkwam in de Business Lounge waar we gezamenlijk moeten wachten totdat morgenochtend om vier uur onze vlucht naar Schiphol vertrekt.

Hugo zat toen al uren in Dubai want hij had een eerdere vlucht uit Muscat, maar er was geen eerdere aansluitende vlucht naar Amsterdam en dus had hij een hele lange overstaptijd. Ik had hem aangeraden om te zien of hij gebruik kon maken van de regeling die luchtvaartmaatschappij Emirates heeft in Dubai, dat als je overstaptijd langer is dan zes uur dat je dan een hotelkamer krijgt. Daar heb ik zelf in mijn tijd in Irak herhaaldelijk van kunnen profiteren, en dat scheelt toch wel heel veel als je lang moet wachten. Maar helaas, in de kleine lettertjes staat (zag ik later pas) dat zowel je aankomende als je vertrekkende vlucht dan met Emirates moeten zijn. En Hugo was net als ik binnengekomen in Dubai met Fly Dubai, dus jammer maar helaas…

Op bezoek bij een oude bekende

Geplaatst op door oktober 25, 2023

Vandaag was er een bijzonder bezoek aan een ander bedrijf. Dit bedrijf, Petroleum Development Oman, opereert ook in de olie- en gas-sector in Oman en is in feite ook een bedrijf waarin Shell een aandeel heeft. Een deel van het project waaraan ik werk omvat het overnemen van bepaalde bestaande objecten en projecten van dat bedrijf en daarom wilden Hugo en ik daar een bezoek afleggen om een aantal openstaande vragen beantwoord te krijgen.

Voor mij was dit bezoek bijzonder omdat dit het bedrijf was waar ik veertien jaar geleden een aantal keer op bezoek was geweest. Toentertijd werden er vanuit Shell activiteiten uitgevoerd om bepaalde processen in dit bedrijf van de grond te krijgen en ik leverde daar een klein aandeel in. Er is in de afgelopen veertien jaar heel wat veranderd bij dat bedrijf, ik herkende lang niet alles maar wel met enige moeite het gebouw waar ik toen een aantal keer ben geweest. Er zijn in de loop van de jaren heel wat gebouwen bijgekomen en deze keer was onze meeting dan ook in een ander gebouw waar ik nog niet eerder was geweest.

We konden onze zaken allemaal afhandelen, waarbij we gelijk kennis maakten met een aantal mensen die we nog niet eerder in persoon hadden ontmoet. Onze eigen kleine delegatie bestond behalve mijzelf uit mijn collega’s Hugo en Malik en we waren naar het fabrieksterrein gereden met de auto van Malik. Dat was een enorme Dodge RAM pickup, die zo groot is dat Malik in de parkeergarage van ons eigen kantoor in Muscat op een bepaalde plek moet parkeren omdat hij anders de draai niet kan maken…

Leuk om weer eens terug te zijn bij Petroleum Development Oman na al die jaren, alleen jammer dat ik mijn toenmalige collega Youssof niet ben tegengekomen want die had ik graag even gedag gezegd.

Werklocatie

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Als ik in Oman ben breng ik altijd een bezoek aan het kantoor van het bedrijf wat het meeste werk doet aan het ontwerpen van wat we met het Oman project gaan bouwen (of al aan het bouwen zijn). Het is eigenlijk gebruikelijk dat mijn team in hetzelfde kantoor zit als dit bedrijf, wat we in vaktermen de Engineering Contractor noemen. Dat was toentertijd ook de reden voor onze verhuizing van Kuala Lumpur naar Manila, want de Engineering Contractor voor het Malampaya project zat in Manila.

De reden voor die locatie bij de Engineering Contractor is simpelweg omdat daar de mensen zitten waar we zo’n beetje de hele dag contact me hebben. Daar zitten de mensen die het werk doen waarvan wij moeten zorgen dat die informatie wordt opgeslagen en verwerkt. Om eerlijk te zijn, het feit dat ik in Nederland ben gestationeerd is voor mij reden geweest om bij mijn baas in Shell Development Oman aan te geven dat ik op deze manier niet effectief mijn werk kan doen. Daarnaast mag ik ook maar vijftig procent van mijn tijd aan dit project besteden en ik vind dat een Project IM Lead (wat mijn huidige functie is in het project) fulltime beschikbaar moet zijn.

Nou hebben ze me voordat ik deze functie kreeg aangeboden om voor achttien maanden naar Oman te verhuizen, maar dat heb ik om verscheidene redenen afgeketst. Ten eerste wil Riet niet mee voor zo’n korte periode en ten tweede is er nog mijn aanstaande pensionering waardoor ik sowieso die periode niet vol zou kunnen maken. Jammer, dat wel, want ik had graag een poosje in Muscat gewoond…

Werken op zondag

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Erg veel weekend heb ik niet gehad want afgelopen vrijdagavond ben ik afgereisd naar Oman, aangekomen net voor het middaguur op zaterdag, en vandaag was al mijn eerste werkdag in Muscat. Dat komt omdat het weekend in Oman, net als in de meeste andere landen in het Midden-Oosten, niet op zaterdag en zondag valt maar op vrijdag en zaterdag. En dat is al een verandering ten opzichte van mijn vorige bezoeken aan Oman een jaar of veertien geleden want toen viel het weekend nog op donderdag en vrijdag, wat helemaal een grote aanpassing was voor mij.

Er staan voor deze week twee bezoeken aan andere bedrijven op de nominatie, maar vandaag zijn Hugo en ik op het kantoor van Shell Development Oman, wat gelegen is op een minuut of tien met de taxi vanaf het hotel. Alle ritjes naar kantoor en terug naar het hotel zijn verplicht met een taxi want we mogen niet meer zelf rijden in Muscat, verordening van het bedrijf. De verkeerssituatie is mede door het toenemen van het aantal auto’s en het gebruik van mobiele apparaten tijdens het rijden zodanig verslechterd en gevaarlijker geworden dat we geen huurauto meer mogen om zelf te rijden.

Tijdens mijn vorige bezoeken was dat totaal anders. Toen stond er op het moment dat ik bij het hotel aankwam altijd een huurauto gereed op de parkeerplaats en ik kon daarover beschikken totdat ik weer vertrok. Alleen de ritjes vanaf het vliegveld en bij vertrek vanuit het hotel naar het vliegveld waren per taxi. Dit is inmiddels mijn derde bezoek aan Muscat dit jaar, en het verkeer zo eens bekijkend vanuit de taxi ben ik er eerlijk gezegd niet rouwig om dat de regeling is veranderd…

Middagje uit in Oman

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Gisteravond vertrok ik met Emirates naar Dubai en deze keer was ik niet alleen, deze keer reisde ik samen met mijn collega Hugo. Zoals gewoonlijk tegenwoordig vertrok het vliegtuig weer eens te laat van Schiphol maar gelukkig waren we toch nog op tijd in Dubai voor onze vlucht naar Muscat. Het was wel haasten want nadat we onderweg naar de gate nog wat hadden gekocht voor onze gastheer David kwamen we bij de gate aan en daar was het boarden al begonnen.

Ook deze vlucht vertrok te laat (al zaten we nu al in het vliegtuig), en dus arriveerden we pas om kwart over elf vanochtend in ons hotel in Muscat. En dat was ook net op tijd want we hadden met onze gastheer David afgesproken om twaalf uur, hij zou ons ophalen en iets van de stad en de omgeving laten zien. Klokslag twaalf uur ontmoetten Hugo en ik in de lobby van het hotel David en maakten kennis met zijn vrouw Sara, waarna we met David’s auto op pad gingen.

We reden eerst wat rond in de buitenwijken van de stad waarbij we een kijkje namen bij de raffinaderij van Petrol Development Oman, het bedrijf waar Hugo en ik de komende week op bezoek gaan. We reden daarna de stad uit en volgden en weg door de rond de stad liggende rotsheuvels, waarbij we ook verschillende wadi’s tegenkwamen. Wadi’s zijn een soort rivierbeddingen die volstromen tijdens hevige stortbuien die af en toe in Oman voorkomen. Van regen was overigens vandaag niets te merken, de lucht was strakblauw en de temperatuur lag tegen de vijfendertig graden.

Onderweg namen we een kijkje bij een prachtig resort en daarna ook nog bij het fantastische Al Bustan Palace Hotel, een zes-sterren hotel waar ik tijdens een vorig bezoek aan Oman een jaar of veertien geleden ook al eens geweest was met een Shell-collega. Die had toentertijd een schitterende Porsche en we werden toen ook als rijke gasten ontvangen en rondgeleid. Mijn collega zei toen, “Ikzelf kom nergens maar mijn auto komt overal”. Het hotel was overigens niets veranderd, een en al luxe, al kwamen we deze keer niet verder dan de gigantische hal. 

Terug in de stad reden we naar de Country Club, een gelegenheid voor Expats in Oman, en daar was ik veertien jaar geleden ook al een paar keer geweest.

Het zag er hier en daar wat anders uit, maar het was nog steeds prettig zitten op het terras aan het strand, met een lekker koud Heineken biertje.

We lunchten daar ook, totdat het tijd was om naar de boulevard van Muscat te gaan, de Mutrah Corniche, waar we een bezoekje aflegden aan de Souk. Ook die kende ik nog van veertien jaar geleden en daar was niets noemenswaardigs veranderd in de tussenliggende jaren.

Na het bezoek aan de Souk, waar we onder andere een kruidenwinkeltje bezochten en Hugo een traditionele hoofdbedekking aangemeten kreeg, brachten David en Sara ons terug naar het hotel, want Hugo en ik waren ondertussen bekaf vanwege de lange reis en de korte slaap onderweg. Het werd dan ook niet laat…

Examen en vertrek naar Oman

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Ondanks het stroeve begin van de training in Pernis, wat ervoor zorgde dat we de eerste de beste dag al een heel onderdeel achter lagen op het schema, is het toch gelukt om alle onderdelen binnen de geplande tijd te behandelen. Vandaag was de vijfde dag van de training en die gebruiken we traditioneel als inhaaldag (was dus niet nodig) en voor een herhaling van alles wat we hebben behandeld. Daarbij geven we uiteraard gelegenheid om vragen te stellen zodat iedereen goed voorbereid is op het laatste onderdeel van de training, het “Assessment” oftewel het examen.

Er was met name bij de Downstream-mensen veel last van zenuwen voor dit onderdeel, ondanks dat we de hele week al hadden verkondigd dat het allemaal wel meeviel. Bij het examen verdelen we namelijk altijd de deelnemers in kleine groepjes die onderling maar ook met andere groepen mogen communiceren. Lekker makkelijk zul je zeggen, maar dat valt wel mee. De twintig vragen zijn namelijk zodanig opgesteld dat er altijd wel discussie is over het juiste antwoord.

En die discussie is nu precies waar het om gaat. Mensen kunnen bij multiple choice het goeie antwoord gokken zonder dat ze begrijpen waarom dat het goeie antwoord is, en dat willen nu juist niet. Wat wij willen bereiken is dat er door de discussie over het antwoord begrip ontstaat waarom dat het goeie antwoord is, want dat levert voor de deelnemers veel meer op. Mijn mede-facilitator John en ik liepen ook rond om hier en daar met een opmerking de discussie een beetje te sturen en aan te wakkeren. Het uiteindelijke resultaat (vrijwel iedereen slaagt altijd) is voor ons eigenlijk bijzaak, we horen liever van mensen dat het een goeie training was en dat ze veel hebben geleerd. En daar lijkt het, gezien het commentaar wat we kregen, wel op en de lachende gezichten zeggen ook genoeg:

Na de training moest ik als een speer naar huis want vanavond ben ik vertrokken naar Oman voor alweer mijn derde bezoek dit jaar. Thuisgekomen bleek overigens dat ik me helemaal niet zo had hoeven haasten want ik had me in de vertrektijd vergist, die was twee uur later dan ik dacht…

Gemêleerd gezelschap

Geplaatst op door oktober 4, 2023

Deze training in Pernis is anders dan de andere trainingen die ik tot nu toe heb gegeven, en dat ligt niet aan het materiaal van de training zelf maar aan het publiek. Tot nu toe had ik een publiek uit mijn eigen deel van de organisatie, mensen die een raakvlak hebben met wat wordt besproken, maar dat is nu helemaal anders. De deelnemers aan deze training komen merendeels uit wat wij noemen het “Downstream” deel van het bedrijf.

Dat begrip moet ik uiteraard even uitleggen. Ikzelf heb de afgelopen twintig jaar gewerkt in “Upstream”, het deel van het bedrijf wat zich bezighoudt met de opsporing, ontwikkeling en exploratie van olie en gas. Kortweg wil dat zeggen dat dit deel van het bedrijf de olie of gas die is gevonden uit de bodem haalt en het gereed maakt voor verwerking. In “Downstream” wordt de olie of het gas verwerkt tot een eindproduct, zoals bijvoorbeeld benzine of aardgas, en vervolgens verkocht.

Het lijkt allemaal een beetje hetzelfde maar er is altijd een tweedeling in het bedrijf geweest, oftewel een gezonde rivaliteit. En een feit is dat, omdat de werkzaamheden van beide bedrijfstakken totaal verschillend zijn hebben ze ook allebei altijd hun eigen cultuur en werkwijzen gehad. En daar word ik nu gedurende de cursus mee geconfronteerd want soms heb ik het over iets wat voor mijn vanzelfsprekend is, maar dan blijkt dan voor de Downstream-mensen een heel nieuw concept.

Het roept wel heel veel maar ook erg leerzame discussies op, en voor het eerst heb ik het idee dat ik van deze specifieke cursus net zoveel leer als de deelnemers. Jammer alleen van die ene dame die maar voortdurend blijft zaniken dat ze “gewend is om alles anders te doen” en constant klaagt over afkortingen en begrippen die haar niet bekend voorkomen.

Een meerijder

Geplaatst op door oktober 4, 2023

We hebben in ons team in Den Haag een stagiaire: ze is een Italiaanse en ze heet Annalisa. En ze is een deelnemer aan de cursus die ik deze week geef in Pernis. Logistiek was er een klein probleem voor haar want ze heeft geen auto en het kantoor in Pernis is niet makkelijk te bereiken met het Openbaar Vervoer. Ze woont in Den Haag Mariahoeve, en omdat ik daar onderweg naar Pernis langs kom had ik aangeboden om haar mee te laten rijden.

Voor mij wel gezellig, want nu heb ik onderweg wat aanspraak. Voor haar ook handig want op de terugweg word ik bestookt met vragen over wat we behandeld hebben tijdens de training. En ook dat vind ik leuk want het geeft me nou eenmaal veel voldoening als ik iets heb uitgelegd en ik krijg als reactie, “Oh, nou snap ik het!”. Heb ik tenslotte toch iets goed gedaan.

Als dank voor het vervoer kreeg ik vandaag een fles Italiaanse wijn van Annalisa. Die werd bij thuiskomst uiteraard meteen geconfisqueerd…

Training in Pernis

Geplaatst op door oktober 4, 2023

11 september Training in PernisEr stond voor dit jaar een sessie in Nederland gepland van de training die ik regelmatig geef. In eerste instantie was dat in Den Haag gepland in het hoofdkantoor, maar vanwege het feit dat de meerderheid van de deelnemers zou bestaan uit mensen uit de raffinaderij in Pernis werd er besloten om de training daar te geven. Het oorspronkelijke plan was om de cursus in april te doen maar dat liep mis vanwege een wel heel stomme reden: er kon geen ruimte meer geboekt worden om de training te geven…

De training werd dus verplaatst en vandaag was de eerste dag van de vijfdaagse sessie. Voor mij betekende dat een weerzien met Pernis, waar ik gedurende al mijn Shell-jaren heel veel was geweest maar mijn laatste bezoek dateerde toch alweer van een jaar of zeven geleden.

Vanmorgen vertrok ik redelijk vroeg van huis want ten eerste wilde ik wat tijd hebben om in Pernis de sessie van vandaag voor te bereiden, en ten tweede moest ik onderweg een meeliftster oppikken. We hebben een stagiaire die de training gaat volgen, de Italiaanse Annalisa, maar die heeft geen auto en omdat Pernis erg lastig is te bereiken via het openbaar vervoer had ik aangeboden om haar onderweg in Den Haag op te pikken.

Door de drukte onderweg kwamen we veel later aan dan ik had gepland, maar gelijk was mijn mede-cursusleider John al wel vroeg dus hoefde er weinig meer te gebeuren. Het weerzien met Pernis was opmerkelijk, want er was in al die jaren vrijwel niets aan het hoofdgebouw veranderd. En dat niet alleen in vergelijking met mijn laatste bezoek, maar zelfs in vergelijking met wat ik me herinner van de eerste bezoeken aan Pernis. De vergaderzaal was dan ook in feite ouwe meuk, met slechte apparatuur en voorzieningen die beslist niet vergelijkbaar zijn met wat we in Den Haag tegenwoordig hebben.

Na een moeizame aanloop omdat we moeite hadden de projector, een ongelofelijk ouderwets ding, aan de praat te krijgen begon dan toch uiteindelijk de training, zij het bijna een uur later dan gepland. Die achterstand hebben we vandaag ook niet meer in kunnen lopen, want we konden uiteindelijk maar drie van de vier geplande sessies doen. Morgen maar kijken of we wat tijd goed kunnen maken.

En ik werd op de terugweg onaangenaam verrast door een bekend fenomeen: files. Ik was pas tegen half zeven vanavond thuis…