11 september Training in PernisEr stond voor dit jaar een sessie in Nederland gepland van de training die ik regelmatig geef. In eerste instantie was dat in Den Haag gepland in het hoofdkantoor, maar vanwege het feit dat de meerderheid van de deelnemers zou bestaan uit mensen uit de raffinaderij in Pernis werd er besloten om de training daar te geven. Het oorspronkelijke plan was om de cursus in april te doen maar dat liep mis vanwege een wel heel stomme reden: er kon geen ruimte meer geboekt worden om de training te geven…

De training werd dus verplaatst en vandaag was de eerste dag van de vijfdaagse sessie. Voor mij betekende dat een weerzien met Pernis, waar ik gedurende al mijn Shell-jaren heel veel was geweest maar mijn laatste bezoek dateerde toch alweer van een jaar of zeven geleden.

Vanmorgen vertrok ik redelijk vroeg van huis want ten eerste wilde ik wat tijd hebben om in Pernis de sessie van vandaag voor te bereiden, en ten tweede moest ik onderweg een meeliftster oppikken. We hebben een stagiaire die de training gaat volgen, de Italiaanse Annalisa, maar die heeft geen auto en omdat Pernis erg lastig is te bereiken via het openbaar vervoer had ik aangeboden om haar onderweg in Den Haag op te pikken.

Door de drukte onderweg kwamen we veel later aan dan ik had gepland, maar gelijk was mijn mede-cursusleider John al wel vroeg dus hoefde er weinig meer te gebeuren. Het weerzien met Pernis was opmerkelijk, want er was in al die jaren vrijwel niets aan het hoofdgebouw veranderd. En dat niet alleen in vergelijking met mijn laatste bezoek, maar zelfs in vergelijking met wat ik me herinner van de eerste bezoeken aan Pernis. De vergaderzaal was dan ook in feite ouwe meuk, met slechte apparatuur en voorzieningen die beslist niet vergelijkbaar zijn met wat we in Den Haag tegenwoordig hebben.

Na een moeizame aanloop omdat we moeite hadden de projector, een ongelofelijk ouderwets ding, aan de praat te krijgen begon dan toch uiteindelijk de training, zij het bijna een uur later dan gepland. Die achterstand hebben we vandaag ook niet meer in kunnen lopen, want we konden uiteindelijk maar drie van de vier geplande sessies doen. Morgen maar kijken of we wat tijd goed kunnen maken.

En ik werd op de terugweg onaangenaam verrast door een bekend fenomeen: files. Ik was pas tegen half zeven vanavond thuis…