Eigenlijk was ik in December al weer aan de beurt voor mijn jaarlijkse oogcontrole maar omdat dat tijdens onze vakantie in Australië was gepland heb ik die afspraak af moeten zeggen. In januari heb ik gebeld voor een nieuwe afspraak maar dat kon dan pas in april, vandaag dus.
Deze keer was mijn afspraak weer in het Alrijne Ziekenhuis in Leiden en hoefde ik dus niet naar het andere Alrijne in Leiderdorp. Een tweede mazzeltje was dat ik eigenlijk twee onderzoeken zou krijgen, een gezichtsveld-onderzoek en een ogentest, maar dat kon deze keer na elkaar. Meestal moet ik daar twee verschillende afspraken op verschillende dagen voor maken maar deze keer dus niet.
Het gezichtsveld-onderzoek is om te kijken hoe groot mijn gezichtsveld nog is. Ik moet met ieder oog apart in een toestel kijken met de focus op een lichtje in het midden. Dan beginnen er een paar minuten overal in het scherm lichtjes aan en uit te floepen, en iedere keer als ik zo’n lichtje zie moet ik op een knop drukken. Dat lijkt een makkie maar ten eerste mag je je oog niet bewegen, je moet naar het lichtje in het midden blijven kijken, en ten tweede zijn die lichtjes heel erg vaag. Iedere keer als je op de knop drukt wordt dat geregistreerd en het resultaat laat dan zien op welke lichtjes je hebt gereageerd. Zo kunnen dus bepalen waar de randen van je gezichtsveld zijn.
Daarna moest ik geruime tijd wachten op de volgende afspraak bij de oogarts, ik ging bijna drie kwartier later dan mijn afspraak pas naar binnen. Dat was mede door een ongelukje van de oogarts zelf, ze had een bak koffie omgegooid en dat moest uiteraard worden opgeruimd.
Het gaat in zoverre goed met mijn ogen dat mijn oogdruk uitstekend was, wat uiteraard te danken is aan mijn dagelijkse druppeltje. Er was wel het een en ander veranderd want allebei mijn ogen waren nu van +2 veranderd in -1. Dat heeft uiteraard grote gevolgen voor mijn zicht en het verklaarde waarom mijn brillen allemaal niet meer goed schijnen te werken voor mij (ook de nieuwste peperdure niet die ik pas net een jaar heb).
En dat is nog niet alles, want de oogarts vertelde me dat het wijzigen van mijn ogen een gevolg is van beginnende staar en dat het niet lang meer zal duren voordat ik daaraan geopereerd zal moeten worden. Niet echt leuk nieuws dus allemaal, maar voorlopig is er gelukkig nog geen actie nodig. Behalve weer een nieuwe bril misschien…