Het was al weer een hele tijd geleden maar vandaag was er dan weer eens een oppasdag. Omdat Sandra vanwege haar zwangerschapsverlof de laatste maanden veelal thuis is geweest was er voor ons geen “oppasdienst” maar Riet keek al geruime tijd uit naar dit moment, vooral omdat er nu niet alleen op Gijsje maar ook op Maas moest worden gepast. We hadden natuurlijk tussendoor wel af en toe een paar uurtjes opgepast maar vandaag was weer een hele oppasdag van acht tot vijf.
Donderdagochtend is de laatste tijd ook steevast de ochtend waarop Riet met Gijsje naar Ans gaat want die past op donderdag op haar kleinkinderen, en haar huis heeft op donderdagochtend dan ook meer weg van een kindercrèche. En gelukkig voor Gijsje is er altijd wel een tante aanwezig die haar haar kan vlechten want dat is iets waar Oma nog steeds geen kaas van heeft gegeten…
En het was dus de eerste keer dat we een hele dag Maas voor onszelf hadden. Het is natuurlijk mijn eigen kleinzoon dus ik ben een beetje (of heel veel) bevooroordeeld, maar wat is het toch een heerlijk kereltje.
En met lachen naar Opa scoor je natuurlijk altijd punten…
Desondanks moet ik toch constateren dat de Sint terrein aan het verliezen is ten opzichte van de Kerstman. De oer-Hollandse traditie is de laatste jaren onderwerp geweest van heel veel discussie over de kleur van Zwarte Piet, en de partijen stonden (en staan) daarin lijnrecht tegenover elkaar. Er zijn wel wat halfslachtige alternatieven ingevoerd met betrekking tot de kleur van Zwarte Piet maar het resultaat is blijkbaar dusdanig dat steeds meer mensen het Sinterklaasfeest liever links laten liggen.
Maar goed, die aanbieding dus. Het ging om gratis gebruik van twee SmartWiFi pods waarmee je je thuisnetwerk flink kunt verbeteren op plaatsen waar er slechte WiFi is. Normaal kun je die dingen bij Ziggo huren voor twee en een halve euro per stuk per maand, en dat ga je ook betalen als je ze na een jaar houdt, maar het geeft wel de kans om te kijken of er voordeel mee te behalen valt. Ik betwijfelde de dat, want ik dacht dat er overal in huis wel een redelijke WiFi verbinding was.
In eerste instantie dacht ik dat de gemeente Katwijk daarmee inhaakte op de traditie in veel steden om ieder jaar centraal een kerstboom te plaatsen, maar toen viel me op dat op de top van de kerstboom geen piek of ster was geplaatst maar een kroon. Dat is toch vrij ongebruikelijk, maar toen ik het spandoek las onder kerstboom werd het duidelijk: de boom was geplaatst door de Oranjevereniging ter ere van de 18e verjaardag van kroonprinses Amalia. de kerstboom was dus niet echt een kerstboom maar meer een oranjeboom…
Gisteren was het weer eens tijd voor een knipbeurt en zoals gebruikelijk ging ik daarvoor naar kapper Peursum aan de Langevaart. Ik ben niet zo’n heel regelmatige bezoeker van de kapper, ik kom daar ongeveer eens in de twee maanden en dat vind ik zat, zeker gezien het feit dat een gewone knipbeurt tegenwoordig al meer dan zesentwintig euro kost, en dat vind ik nogal wat. Maar goed, haar knippen kun je niet zelf, tenminste niet als je er een beetje fatsoenlijk uit wilt blijven zien, dus had ik een afspraak gemaakt voor half een.
En dat is dus gebeurd, en erger nog dan we allemaal hadden verwacht want met weer een lockdown had eigenlijk niemand meer rekening gehouden. Toen de geruchten van die lockdown afgelopen vrijdag de kop opstaken leidde dat afgelopen zaterdag tot een stormloop op de winkels. Logisch, want een van de geruchten was dat alle niet-essentiële winkels dicht zouden moeten en heel veel mensen wilden nog Kerstinkopen doen. En de geruchten werden bewaarheid want de winkels moesten inderdaad met ingang van deze week dicht. daar gingen de plannen voor mijn dagtripjes naar Haarlem, Den Haag en de Mall of The Netherlands…
Eenmaal binnen verliep de procedure vlot, mijn papieren werden gecontroleerd voordat ik naar een soort van incheckbalie door kon lopen. Bij een van de loketten daar werd mijn rijbewijs gecheckt op mijn ID en er werd een vaccinatieformulier uitgeprint. Ik kon doorlopen naar de enorme prikruimte waar we in groepjes werden doorgeleid naar een soort van prikstraatjes. Daar kreeg ieder van het groepje een stoel (anderhalve meter uit elkaar geplaatst) waarna er een dame langskwam met een karretje waarop de vaccinaties al klaar lagen. Zo werd het hele rijtje snel en vakkundig afgewerkt en konden we weer op weg naar de uitgang. Onderweg daar naartoe kwam ik langs een paar tafels waar ik mijn gele vaccinatie-boekje kon laten bijwerken en zo stond ik na amper tien minuten binnen alweer buiten, waar het gelukkig nog steeds droog was.
Ik mocht deze keer ook meehelpen en ik kreeg de schone taak om de knolselderij te snijden. Iedereen die dat wel eens heeft gedaan weet wat een taaie klus dat is, de helaas te vroeg overleden Amerikaanse komiek John Pinette heeft knolselderij wel eens vermeld in een sketch. Hij zei dat je knolselderij, of turnips zoals ze in het Engels heten, alleen klaar kan maken door ze eerst een uur tegen beton te meppen om ze zachter te krijgen en ze vervolgens minstens acht uur te koken. Zijn conclusie was dat als het zo moeilijk was om het te bereiden, het simpelweg geen voedsel wilde zijn.
Zelfs het aanbod van onze buurman Peter, die ieder jaar zelf oliebollen bakt in zijn schuur, om ons van oliebollen te voorzien kon Riet niet weerhouden om toch in de rij te gaan staan voor de kraam van Melle de Vries. Na een eerste blik op de lange rij besloot ze eerst maar een bakje te gaan doen bij haar vriendin Jo die daar om de hoek woont, en pakweg een uurtje later besloten ze om samen toch maar in de rij te gaan staan. Ze moesten aansluiten vlak voor de deur van de Grote Kerk, op flinke afstand van de gebakkraam.
Vandaag was donderdag en dat is voorlopig onze oppasdag want onze kleinkinderen Gijsje en Maas zijn dan de hele dag bij ons.
Het weer was niet echt geweldig maar het was tenminste droog, dus Sandra en Gijsje namen nog even de gelegenheid om een kijkje te nemen bij een grote speeltuin die ook vlakbij het huisje lag. Daar was alles behoorlijk nat, maar Gijsje bleek toch meer geïnteresseerd in het grote verlichte hert wat aan het begin van het park stond.
Onderweg kwamen we langs een herdenkingsplek waar in de Tweede Wereldoorlog een Liberator B-24 bommenwerper was neergestort. Op de plek waren bomen zodanig gepland dat ze de romp en de vleugels symboliseerden en er waren ook stenen leergeld om aan te geven waar het toestel was neergestort. Op een grote herdenkingssteen bij de plek stonden de namen van alle bemanningsleden.
Na een rit van een minuut of tien kwamen we bij het Valther Bos met aan het begin een parkeerplaatsje waar we de auto kwijt konden. We gingen op zoek naar de eerste Geocache die een onderdeel was van een trail, een serie door dezelfde persoon aangebrachte Geocaches die samen een route vormden.
Er was nogal wat op te ruimen want er was heel erg veel eten over van wat we hadden meegenomen en wat er over was van de afhaalmaaltijd van zaterdagavond. De onaangebroken doos met Astrid’s vegetarische maaltijd kwam uit de koelkast, samen met nog een paar amper aangebroken dozen. Jammer, maar het was niet de moeite om dat allemaal mee te nemen dus moest er het nodige worden weggegooid. Gelukkig kon er ook heel veel meegenomen worden en dat paste allemaal maar net in de krat waar alles in moest.
Vandaag is het de 19e januari en dat is een gedenkwaardige dag omdat het de verjaardag was van mijn vader. Hoewel het inmiddels al meer dan elf jaar geleden is dat mijn vader op 78-jarige leeftijd overleed blijft deze dag toch altijd bijzonder.
Het is weer donderdag en dat betekent oppassen op onze kleinkinderen. Daar krijg ikzelf niet zoveel van mee want ik ben het grootste gedeelte van de dag op mijn kamer aan het werk, maar af en toe als ik beneden kom dan kan ik toch wel wat momentjes met mijn kleindochter en kleinzoon meepikken.
Tot vanmorgen tenminste, want toen belde Martin op dat hij en Sandra positief hadden getest op Corona. Het was dus zonder meer verstandig dat Riet en ik ook onszelf zouden testen en dat deden we met de zelf-tests die we in huis hebben voor het geval dat.
Vandaag kreeg ik via WhatsApp een foto toegestuurd van een ouwe collega die gemaakt was op een een of ander evenement in november 2017. Het is zo’n serietje foto’s uit zo’n foto-automaat zoals die op de Filipijnen op letterlijk ieder feest te vinden was, tot aan de simpelste verjaardag aan toe, en waar daar iedereen veelvuldig en uitbundig gebruik van maakte. Ik sta op de foto’s met mijn makkers Dennie en Pieter, maar het bijzonderste is dat ik me vrijwel niks kon herinneren van het evenement waarop die foto’s zijn gemaakt.
Al meer dan een jaar hebben Riet en ik de Corona App op onze telefoon die zou moeten melden als je in de buurt bent geweest van iemand die Corona heeft. Tot gisteren had deze App nog geen enkele melding gegeven, ook niet van onze eigen familie waar we toch heel wat positieve gevallen hebben gehad en zeker de laatste week. Bij navraag bleek echter dat Martin en Sandra de App al een tijd niet meer op hun telefoon hebben en dan is het logisch dat we van hun geen melding hebben gekregen.
Vanmorgen kreeg ik de uitslag van mijn Corona-test van gistermiddag binnen en jawel, ik ben ook positief. Niet echt onverwacht, en eigenlijk ben ik blij toe want we zouden thuis een merkwaardige situatie hebben gehad als Riet wel en ik niet positief was geweest.
Hoewel ze eigenlijk pas maandag jarig is werd vandaag Gijsje’s verjaardag al groots gevierd. Het huis was versierd en Gijsje zelf had een prachtige Rapunzel-jurk aan , met de bijbehorende lange vlecht. In de loop van de ochtend liep het huis vol visite en werd Gijsje verschrikkelijk verwend met heel veel cadeau’s. Het mooiste cadeau had ze natuurlijk van haar papa en mama gekregen, een sprookjeskasteel van Playmobil.
Officieel is het een “vredesmissie” volgens de Russische president Putin, want de inval heeft plaatsgevonden in het oostelijk deel van Oekraïne, in de twee afgescheiden en pro-Russische deelstaten Donetsk en Luhansk, maar ik ben ervan overtuigd dat het daar niet bij gaat blijven. De troepenconcentraties langs de grenzen van Oekraïne, ook in het aangrenzende Wit-Rusland (waarvan de president openlijk heult met het Kremlin), geven aan dat de Russen veel grotere plannen hebben.
De vensterbank van mijn kamer staat vol met planten die de naam “Drakenbloedboom” hebben, de Latijnse naam daarvan is Dracaena Marginata. Dat heb ik uiteraard op moeten zoeken want zo’n plantendeskundige ben ik niet, maar het bijzondere is dat alle planten afkomstig zijn van een enkele plant. En aan die eerste plant waar dit allemaal mee begon heeft een aardig verhaal en dat gaat zo.
Vanaf dat moment heb ik de plant overal mee naar toe gesleept, in eerste instantie naar het kantoor in Leidschendam toen dat onze nieuwe thuishaven werd eind jaren negentig. Daar kwam
Het Westen reageert geschokt, en sommigen zelfs alsof dit een volledige verrassing was terwijl er al dagenlang was gewaarschuwd dat dit zou gaan gebeuren. De vraag is nu hoe het Westen erop zal reageren. In eerste instantie niet met militair ingrijpen is de verwachting, want tenslotte is Oekraïne geen lid van de NAVO. Het zal dus wel bij economische sancties blijven voorlopig, maar de vraag is wat die voor effect zullen hebben. Zullen ze Rusland daadwerkelijk hard treffen?
Het is al een paar dagen zonnig enne beginnen de temperaturen ook op te lopen. We halen overdag zelfs de dubbele cijfers al en het zonnetje zorgt ervoor dat het bij ons in de serre zelfs behoorlijk warm wordt in de loop van de dag. Dit tot groot genoegen van onze twee katten die hun tropische roots niet verloochenen en veelvuldig het zonnetje opzoeken op diverse plekjes in de serre. Op dit moment is hun favoriete plekje het (sier-)tuinstelletje dat in een hoek van de serre staat en de dames claimen daar ieder hun eigen stoel…
Onze kleindochter Gijsje is vier jaar en dat betekent naar de “Grote School”. Gisteren was haar eerste dag op basisschool De Schakel en we waren benieuwd gistermiddag hoe ze het had gevonden. Het was ook niet niks want ze gaat tot in de middag naar school, niet naar huis dus tussen de middag. Sandra bracht haar gistermorgen weg, voorzien van haar rugzak (met haar naam erop) met daarin een lunchtrommeltje, een trommeltje met fruit en een fles met drinken.