Hoewel ik vanwege het uitzicht niet helemaal content ben met het feit dat de overkant van het kanaal inmiddels is volgebouwd is het in de periode rond de Kerst wel een gezellige aanblik. Vrijwel all huizen aan de overkant zijn dan voorzien van Kerstverlichting en dat geeft alles toch wel een beter aanzicht.

Wij doen daar normaal gesproken zelf ook aan mee alleen is er dit jaar niet veel van gekomen omdat we pas halverwege december terug kwamen van onze vakantie in Australië. Het is bij een kerstboom gebleven, en zelfs die hebben we niet zelf opgezet want dat was tijdens onze afwezigheid gedaan door Robin en Astrid.

We zijn nu inmiddels bijna eind januari en de kerstboom is al weer weken verleden tijd, maar aan de huizen aan de overkant hangt nog steeds de kerstverlichting. Niet ongezellig, maar toch een beetje raar. Er stond zelfs deze week een stuk over in de krant dat die hele hang naar de nostalgie van Kerst de laatste jaren is overgewaaid van Amerika, waar dat heel normaal schijnt te zijn. En nu krijgen we dat hier dus ook meer en meer, al snap ik daar zelf niet zoveel van moet ik eerlijk zeggen.

Op de Filipijnen werd Kerst ook altijd uitbundig gevierd en werden de winkels en de horeca al vanaf 1 september al opgetuigd met Kerstversieringen. Sterker nog, je kon begin oktober het “Jingle Bells” al niet meer aanhoren want je werd er al een maand mee doodgegooid. Maar dat was voor de Kerst, erna verdween alles net zo snel weer uit het straatbeeld. Hier dus niet, maar dat schijnt dus Amerikaans te zijn…

Gisteren was alles binnen voor het Kerstdiner dus zijn we vandaag begonnen met de voorbereidingen. Er zijn de nodige dingen die vooraf al gedaan kunnen worden, zodat we morgen wat meer tijd hebben voor de rest. En ik ze “we” want hoewel Riet natuurlijk het leeuwendeel van het werk doet help ik zoveel mogelijk waar nodig. Dat komt veelal neer op hak- en snijwerk, maar zo komen we samen sneller vooruit.

Het diner gaat vier gangen omvatten, en hoewel we een vegetarisch menu hebben en een menu met vlees zijn beide menu’s door de leverancier zodanig samengesteld dat zo op veel punten overeenkomen en dat scheelt een heleboel voor de bereiding. Zo is een van de voorgerechten een aardperensoep die voor beide menu’s hetzelfde is, en dat is ook nog eens een verrassend gerecht want de meeste van ons hadden tot vandaag zelfs geen idee wat aardperen zijn. Het zijn dus een soort knolletjes, je ziet ze gesneden op de plank op de foto.

Al met al zijn we vandaag toch al een paar uur bezig geweest in de keuken en met het klaarzetten van de tafels. Onze eigen eettafel biedt maar plaats aan zes personen en met de beide oma’s en de kleinkinderen erbij zijn we met zijn tienen. Daarom heeft Riet bij een cateringbedrijf een extra tafel met vier stoelen gehuurd zodat we allemaal ruim kunnen zitten.

Er is dus vandaag al het nodige voorbereidende werk gedaan maar we zijn nog lang niet klaar, het meeste kookwerk moet morgen nog worden gedaan…

Omdat zowel het Kerstdiner voor onze eigen familie als de “nieuwjaarsreceptie” voor de hele familie bij ons zouden zijn was Riet vandaag begonnen met het treffen van de nodige voorbereidingen. Het Kerstdiner (of liever gezegd de recepten en alle ingrediënten ervoor) waren al online besteld bij leverancier Hello Fresh maar er moest ruimte gemaakt worden in de koelkast om alles op te slaan.

We hebben nog een tweede koelkast in de schuur in de tuin staan, een oud exemplaar wat we nog hebben meegenomen uit de Filipijnen en daarin bewaren we normaal gesproken reservevoorraden bier, wijn en frisdrank. Riet wilde met name kijken of er nog blikjes Cola in lagen, maar ze kreeg een onaangename verrassing toen ze de deur van die koelkast opendeed. Er kwam een enorme golf Cola uit die een flinke puinhoop veroorzaakte op de vloer van de schuur, om nog maar te zwijgen over hoe het interieur van de koelkast zelf eruit zag.

Blijkbaar waren vrijwel alle blikjes Cola in de afgelopen vorstperiode bevroren. ondanks dat ze in de koelkast lagen, en het gevolg was dat er een heleboel waren opgezwollen en opengebarsten. Sommige blikjes waren letterlijk geëxplodeerd en het gevolg was die enorme puinhoop. Gek genoeg was de rest van de dranken in de koelkast niet aangetast, alleen de blikjes Cola, maar dat waren wel twee bijna volle pakken van twaalf stuks…

Riet heeft flink wat tijd nodig gehad om de puinhoop op te ruimen en uiteraard moest ook de hele koelkast leeg gehaald worden. De blikjes waren op twee of drie na niet meer te redden: het merendeel was opengebarsten maar van de rest waren de meeste zodanig opgezwollen dat ze niet meer te gebruiken waren. En zo zag het eruit…

Eigenlijk besteden we de beide Kerstdagen al jaren op dezelfde manier: een dag met onze kinderen en tegenwoordig natuurlijk ook kleinkinderen, en een dag met de beide moeders. Dit jaar was het gebruikelijke Kerstdiner met kinderen en kleinkinderen op Eerste Kerstdag en dat was dus vandaag.

Vooraf had Riet al aangegeven dat ze niet veel zin had om twee dagen een Kerstdiner te koken. In het verleden losten we dat op door naar een restaurant te gaan maar dat was niet altijd een succes omdat Kerstdiners in restaurants meestal nogal rommelig verlopen en het eten is ook lang niet altijd even geweldig. Het idee was om bij een restaurant een Kerstdiner te bestellen en we gooiden dus de vraag in de groep of er suggesties waren. Die waren er genoeg maar de beste leek die van Robin die het Kerstdiner van Café De Buuren in Leiden voorstelde.

De bestelling werd geplaatst door Riet voor twee dozen met het “gewone” menu (één doos was voor twee personen) en een doos met het vegetarische menu voor Astrid en Sandra. Vanmiddag werden de dozen door Robin en Astrid opgehaald in Leiden en bij het open maken zag alles er prima uit, alleen vroegen we ons meteen af hoe we dit allemaal in vredesnaam op zouden moeten krijgen. Om even een idee te geven, bij het voorafje zat per persoon al een flink plukbrood met gezouten roomboter, en dat alleen zou voor mij waarschijnlijk al genoeg zijn geweest…

Er waren wat gerechten die nog even in de oven moesten, zoals de soep en het brood vooraf en de quiche voor het hoofdgerecht, en alles was even heerlijk. Er waren traditionele gerechten zoals carpaccio en zalm maar ook bijzondere dingen zoals burrata en gyoza, en omdat het allemaal kleine porties waren was het makkelijk delen. Er was meer dan voldoende, en of het voor- en hoofdgerecht nog niet uitgebreid waren was er als toetje nog een enorme hoeveelheid zoetigheid met een kaasplankje en plakken Kerstbrood. En dan was er aan het eind bij de koffie nog een stuk heerlijke Kersttaart gebakken door Astrid.

Kortom, we hebben bijna drie uur zitten eten en iedereen zat bommetjevol. Overbodig te zeggen dat lang niet alles op was en dat Café De Buuren een dikke pluim verdient voor hun Kerstdiner.

De viering van Kerst zal er dit jaar i sommige opzichten heel anders uitzien dan andere jaren vanwege de Corona crisis. De verscherpte maatregelen die zijn aangekondigd verbieden in feite de gebruikelijke familiebijeenkomsten en staan bij uitzondering alleen voor de Kerst drie bezoekers per huishouden per dag toe in plaats van twee.

Riet en ik hebben besloten dat we wel zonder die familiebijeenkomsten kunnen maar dat we het jaarlijkse Kerstdiner met onze zoons en schoondochters toch gewoon door willen laten gaan, vooropgesteld dat ze er zelf ook geen probleem mee hebben uiteraard. In de praktijk betekent het dat we vier bezoekers ontvangen in plaats van drie, maar daar staat tegenover dat het om ons eigen gezin gaat en we vinden dat we die kleine speelruimte dan maar moeten nemen. We tellen overigens onze kleindochter Gijsje niet mee maar dat hoeft ook niet want die is nog net geen drie en daarmee dus ruim onder grens van twaalf jaar waarvoor de regel geldt.

Het enige verschil is dus dat we dit jaar niet uit eten gaan wat we hoogstwaarschijnlijk anders wel hadden gedaan, maar met alle horeca gesloten hebben we geen andere keus dan het Kerstdiner bij ons thuis te doen. Riet is al bezig met het menu en dat is ons eigenlijk makkelijk gemaakt door het etentje wat we pas bij Robin en Astrid hadden. Daar maakten we namelijk kennis van het fenomeen “pizza oventje” waarmee je zelf kleine pizzaatjes kunt bakken die je aan tafel zelf kunt samenstellen uit de uitgestalde ingrediënten. De pizza-bodempjes zijn kant en klaar te koop dus dat is makkelijk, en het is nog gezellig ook.

Riet schafte meteen voor het Kerstdiner zo’n pizza oventje aan en die is inmiddels gearriveerd. Nu alleen alle benodigde ingrediënten nog aanschaffen en we zijn klaar voor Eerste Kerstdag…