Afscheidslunch

Mijn baas in Houston had me een tijdje geleden al aangegeven dat er een afscheidsfeestje voor me geregeld zou worden. Hij had zelf een afscheidsborrel in gedachten in een bar vlak bij het kantoor in Rijswijk, en hij had zelfs al een van de administratieve medewerksters opgedragen dit voor me te regelen.

Op zich leek een afscheidsfeestje me wel leuk maar dan wat kleinschaliger dan wat mijn baas in gedachten had en ik dacht daarom zelf ook meer aan een lunch met een paar naaste collega’s in plaats van een borrel. Dat idee heb ik ook naar voren gebracht maar mijn collega’s waren het daar niet zo mee eens. Wel met die lunch maar dat kleinschalig is toch wat uit de hand gelopen. Er werd namelijk een uitnodiging uitgestuurd voor een lunch in restaurant “De Halve Maan” in Rijswijk en wel naar zo’n vijfentwintig mensen…

Nou moet ik zeggen dat ik het hartstikke leuk vond dat ze allemaal toezegden te komen en dat er maar een enkele afzegger was. De lunch was vandaag en het werd hartstikke gezellig, mede doordat we vanwege het prachtige weer lekker buiten op het terras konden zitten.

Ik kreeg twee korte toespraakjes en een aantal kado’s waarvan het leukste zonder meer de graafmachine van Lego was die ik van collega’s Dennie en Pieter kreeg (om in het zand mee te spelen in Irak…).

Dennie en Pieter zijn de collega’s waar ik de afgelopen twee jaar het meest mee heb gewerkt en die zal ik met hun humor gaan missen, maar aangezien ik toch regelmatig terug ben in Nederland hebben we al besloten om regelmatig uit lunchen te gaan om weer eens bij te praten.

Interessante aanbieding

Gistermiddag kreeg ik meteen na het interview een telefoontje van mijn voormalige Sakhalin-collega Colin die nu dus bij de Basrah Gas Company (BGC) werkt. Hij vertelde me dat hij met zijn baas (mogelijk dus mijn nieuwe baas) had gesproken en had verteld over mijn functie binnen Sakhalin Energy in Data Control. Het blijkt namelijk dat BGC heel erg dringend om een Data Control Lead verlegen zit en hij had verteld dat ik daar een heel goeie kandidaat voor zou zijn. En uiteraard vroeg hij wat ik daarvan vond want het is een andere functie dan die waar we gisteren over hadden gesproken, waarop ik zei dat ik daar eens over na moest denken.

Dat heb ik ondertussen gedaan en zoals verwacht kreeg ik vanmorgen al snel een telefoontje van mijn mogelijke nieuwe baas die me inderdaad het aanbod deed om niet de nieuwe Document Control Lead te worden maar de Data Control Lead. Hij zei er overigens bij dat als ik er geen zin in zou hebben dat ik dan alsnog de Document Control Lead job zou krijgen dus het lijkt er op dat ik nu zelfs een keuze heb tussen twee banen…

Ik vertelde dat ik er geen enkle probleem mee heb om de nieuwe Data Control Lead te worden, iets waar ik net zo vertrouwd mee ben als met de andere functie. Er moeten daarvoor alleen wel een aantal kort-door-de-bocht acties worden ondernomen door Personeelszaken want de mij nu aangeboden baan is nog niet binnen Shell als vacature bekend gemaakt. En aangezien er regels gevolgd moeten worden voor zoiets en de feestdagen voor de deur staan kon dat nog wel eens wat tijd gaan kosten.

En tijd is er volgens mijn naar het zich nu laat aanzien toekomstige baas niet, want hij wil eigenlijk dat ik al op 1 maart ga beginnen. Hij twijfelde er zelf overigens al aan of dat zal gaan lukken maar er lijkt in ieder geval iets in gang gezet te zijn. Er staat dus in feite nog steeds niks vast maar het begint er op te lijken dat ik een nieuwe baan heb.

En nu wordt het wel hoog tijd om Riet in te gaan lichten…

Onverwachte ontwikkelingen!

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, ik heb vanmorgen een interview gehad voor een andere baan! Nog steeds bij Shell, dat wel, maar als dit doorgaat dan gaat er binnenkort een heleboel veranderen.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Ergens halverwege november, vlak voor mijn vakantie, kreeg ik een e-mailtje doorgestuurd door mijn huidge baas met daarin een aantal vacatures binnen Shell. Hij wees me op een van die vacatures met de opmerking dat ik daar mogelijk in geinteresseerd zou zijn. Nou, dat was ik zeker, want het was een vacature voor een Document Control Lead, iets wat me op het lijf geschreven is, maar het was ook nog eens voor een hele bijzondere locatie, namelijk in Irak!

Ik moest er precies twee seconden over nadenken, en heb meteen daarna gesolliciteerd. Pas daarna ging ik nadenken over Irak, en wat Riet er van zou vinden. Ik geef toe, het was niet erg netjes van mij maar ik besloot het voor me te houden totdat ik er meer van zou horen, want waarom zou ik er over beginnen als het toch niets zou worden, nietwaar. En lange tijd hoorde ik ook niets. Niet gedurende onze vakantie in Australie, en ook niet in de dagen daarna. Ik had me er eerlijk gezegd al bij neergelegd dat het toch niets was geworden, totdat ik gistermiddag een e-mailtje kreeg met de vraag of ik vandaag beschikbaar was voor een interview. Nou, dat was ik en vanmorgen had ik dus het gesprek. 

Tot mijn verbazing zat in het gesprek behalve mijn mogelijk toekomstige baas en twee Irakezen ook een ouwe collega van Sakhalin. Het blijkt namelijk dat hij degene is die ik zou moeten gaan vervangen. Het gesprek verliep voor mijn gevoel prima, en ik kreeg in ieder geval te horen dat ik op de short-list sta en dus een serieuze kandidaat ben voor de baan. Het wordt alleen wel afwachten want er moeten nog meer kandidaten geinterviewd worden, dus dat wordt duimen!