Het weerbericht voorspelde de afglopen twee dagen behalve nachtvorst ook dat er in de nacht van donderdag op vrijdag een flink pak sneeuw zou vallen. Nou was het vandaag 1 april en er zullen best heel wat mensen gedacht hebben dat het om een 1 april-grap ging van het KNMI, maar gisteravond viel al de eerste natte sneeuw en toen ik vanmorgen uit het raam keek was dit wat ik zag:

En dat bewijst maar weer eens het Oud-Hollandse gezegde, “Aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed”. Een prachtig gezicht natuurlijk, maar erg ongelegen in deze tijd van het jaar. Gisteren waren fruittelers al in het nieuws die het ergste vreesden voor hun teelt, want nachtvorst zou de net uitgekomen knoppen kunnen bevriezen die als gevolg daarvan afsterven en sneeuw moeten ze al helemaal niet hebben.

Ook voor het verkeer was er hinder door de sneeuwval, al was er gestrooid om dat het gelukkig niet helemaal onverwacht “uit de lucht was komen vallen”. Zelf had ik ook problemen vanochtend want ik had om half negen een afspraak bij het Alrijne Ziekenhuis in Leiden voor een gezichtsveld onderzoek. Normaal gesproken is dat van thuis uit een ritje van amper tien minuten maar vanochtend deed ik er ruim een half uur over en was ik maar net op tijd voor mijn afspraak.

Wat het onderzoek zelf betreft, de assistente die het onderzoek uitvoerde was niet helemaal tevreden over het resultaat. Met mijn linkeroog moest de test zelfs een keer worden overgedaan maar nog was ze niet helemaal tevreden. Ze gaat met de oogarts het resultaat bespreken om te zien of het aan de test of aan mijn oog ligt, maar dat hoor ik aanstaande dinsdag als ik mijn afspraak heb met de oogarts.

Wat de sneeuw betreft, dat was van zeer korte duur want gedurende de dag liep de temperatuur op tot ruim boven nul. Het gevolg was dat de sneeuw in de loop van de dag verdween “als sneeuw voor de zon”, en aan het begin van de avond zag het er al weer zo uit:

Er is een oud-Hollands gezegde, “Aprilletje zoet geeft nog wel eens een witte hoed”, en dat dit inderdaad af en toe het geval is bleek dit Paasweekend. Het weerbericht had al winters weer voorspeld voor de Paasdagen en dat hebben we gekregen ook. Gisteravond begon het te sneeuwen, niet hard maar wel genoeg om vanmorgen wakker te worden in een redelijk witte wereld.

Omdat de temperaturen weliswaar erg laag waren voor de tijd van het jaar maar nog wel boven nul bleef de sneeuw niet liggen maar in de loop van de dag bleven er winterse buien vallen met sneeuw en hagel. Voor de komende dagen wordt er geen weersverbetering verwacht dus het lijkt erop dat de lente vooralsnog op zich laat wachten…

De voorspelling was dat vandaag de dooi zou invallen maar vannacht had het in ieder geval nog stevig gevroren. Het was dan ook vanmorgen al aardig druk op het ijs, drukker dan gisteren, want waarschijnlijk wilde iedereen nog gauw even profiteren van de schitterende omstandigheden. Want het was alweer een prachtige dag, weliswaar nog steeds erg koud maar met een strakblauwe lucht en zon, net zoals de afgelopen dagen.

Ik stelde mijn schaatsplannen nog even uit want Martin wilde nog een keer met Gijsje het ijs op. Dat zou voor mij een mooie gelegenheid zijn om een paar foto’s te maken dus nadat Martin mijn schaatsen weer had opgehaald liepen Riet en ik naar de vijver aan het begin van de Bankijkerweg. Daar aangekomen zagen we Sandra al staan te kijken naar Martin die op de schaatsen de slee over het ijs trok met Gijsje erop.

Na afloop wandelden we naar ons huis om even op te warmen en voor een bakkie. Dat kon eindelijk weer nu Riet negatief heeft getest voor Corona en we dus niet langer in quarantaine hoeven.

Onderweg had ik nog een ongelukje met mijn “Russische” schoenen. De winterstappers die ik eind 2005 speciaal had gekocht voor mijn verblijf op het Russische eiland Sakhalin zijn eigenlijk na onze terugkeer in 2008 nauwelijks in gebruik geweest en hebben al die jaren vrijwel onberoerd in de kast gestaan. Met het huidige weer dacht ik dat ze weer goed van pas kwamen, maar terug wandelend van de schaatsvijver merkte ik dat een van mijn zolen helemaal los zat. Ik haalde er zelfs die paar honderd meter naar huis niet mee want ik ben onderweg de complete zool verloren. Bij inspectie bleek het materiaal tussen de zolen en de schoenen totaal verteerd, ze konden meteen de vuilnisbak in…

Nadat Martin, Sandra en Gijsje waren vertrokken besloot ik ook nog even te gaan schaatsen, maar dat viel tegen. De dooi had inmiddels ingezet en het bleek ontzettend hard te gaan. Martin had net nog op het kanaal geschaatst en was achter onze tuin op de kant gestapt, dezelfde plek waar ik krap een uur later op het ijs wilde stappen. Ik zag echter dat het aan de kanten al aan het smelten was en voor alle zekerheid testte ik het ijs eerst even door er met mijn schaats op te stampen. Er brak meteen een groot stuk af en dat betekende dat ik het toch maar voor gezien hield. Jammer maar helaas, de schaatspret is zo te zien over…

Het vriesweer houdt aan en op het kanaal ligt inmiddels al een dikke laag ijs. Nog te dun op op te schaatsen maar we hopen nog steeds dat dat nog gaat gebeuren. Verder wordt er al wel overal geschaatst maar waar het al mogelijk is is het ook gelijk ontzettend druk, en dat zorgt niet alleen voor grote parkeerproblemen maar ook voor veel onrust omdat zoals te verwachten was iedereen nu schijt heeft aan de Corona-maatregelen.

De regering zou het dan ook het liefst warm water laten regelen en er is al aangekondigd dat zelfs als de omstandigheden goed zouden zijn er toch geen elfstedentocht komt. Dat heeft al voor grote publieke verontwaardiging gezorgd maar op dit moment is de hele vraag sowieso nog hypothetisch want zover is het nog lang niet.

Vandaag kwamen er wel enkele sneeuwbuien voorbij maar die duurden allemaal zo kort dat er weinig werd toegevoegd aan de sneeuw die er al ligt. Gelukkig maar want als er veel sneeuw zou zijn gevallen dan zou dat ’s nachts aanvielen en dat zou ten koste gaan van de prachtige ijsvloer die er nu op het kanaal ligt. Mijn schaatsen liggen in ieder geval vanaf vandaag klaar want het braadsteentje is afgeleverd met de post en het deed zijn werk prima. Zo lag het kanaal er vandaag bij:

Op de foto is te zien dat ondanks de strenge vorst er al heel wat minder sneeuw op de serre ligt dan een paar dagen geleden. Dat komt omdat overdag volop het zonnetje schijnt en dat zorgt er in combinatie met de warmte vanuit de woonkamer voor dat de sneeuwlaag iedere dag een beetje minder wordt. Ook de raamkozijnen zijn inmiddels vrijwel allemaal al sneeuwvrij, ondanks dat de buitentemperatuur overdag nog steeds niet boven de -3 graden uitkomt.

Nog even het laatste nieuws voor wat betreft mijn werk, en dat is niet zo goed ben ik bang. Ik werk op dit moment al volop in mijn tijdelijke job maar ik zit natuurlijk te wachten op de vaste baan die me is aangeboden. Het laatste wat ik tot vandaag had gehoord was dat de vacature bij de afdeling Personeelszaken ligt om op de interne vacaturebank geplaatst te worden. Dat is noodzakelijk want dan kan ik officieel solliciteren om het proces in gang te zetten, maar het lijkt er op dat vooralsnog de komende grote reorganisatie roet in het eten gaat gooien.

Vandaag werd ik gebeld door mijn contactpersoon die me bij mijn terugkeer uit Irak heeft begeleid en de tijdelijke baan voor me heeft geregeld. Ze vroeg naar de stand van zaken voor wat betreft de aangeboden baan en zei dat ze ging kijken of er wat vaart achter gezet kon worden. Maar ze gaf ook gelijk aan dat als de vacature nog niet is geplaatst dat dat waarschijnlijk voorlopig ook niet zal gebeuren want vanaf het weekend worden alle vacatures bevroren.

Het wachten is dan of de baan alsnog geplaatst gaat worden als onderdeel van de grote sollicitatieronde eind maart waarin vrijwel het hele bedrijf naar een nieuwe baan moet gaan solliciteren. Een snelle afhandeling zat er al niet in en nu maar hopen dat van uitstel geen afstel komt. Het wordt dus eind maart toch nog spannend…

Hoewel er de afgelopen twee dagen geen sneeuw meer is gevallen begint de opgehoopte sneeuw voor wat ongemakken te zorgen. Aan de voorkant van ons huis ligt de ventweg vol sneeuwhopen en dat is nog erger geworden omdat sommige buren hun auto vrijwel letterlijk hebben moeten uitgraven en veel van die sneeuw ligt nu op het rijgedeelte.

De Bankijkerweg zelfs wordt regelmatig gestrooid en is dan ook prima berijdbaar maar de ventweg voor de deur is een puinhoop. Wegscheppen lukt niet omdat de sneeuw is aangebroken en dan nog, al zou het lukken dan kun je nog alleen de sneeuw maar verplaatsen. Verscheidene auto’s hebben bij ons voor de deur al vastgezeten in de sneeuw en ook Riet heeft al de nodige problemen gehad omdat de voorwielen op de weg begonnen te slippen toen ze gas gaf om achteruit in te parkeren.

In de tuin heb ik wat paadjes in de sneeuw geschept om bij de schuur te kunnen komen, en ook rond de serre heb ik geprobeerd om wat sneeuw opzij te scheppen zodat we de deuren van de serre weer open kunnen schuiven. Dat is hard nodig want de serre zelf is van binnen door het grote temperatuurverschil met buiten zeiknat geworden, en luchten is dus hard nodig.

Ondanks de overlast blijft het toch een mooi gezicht, zo’n witte wereld…

Een paar dagen geleden was er opeens een verandering in de weersvoorspellingen. De verwachting was dat vanwege het draaien van de wind naar het oosten er een totale weersverandering zou gaan plaatsvinden en er werd zelfs al gesproken van sneeuw en mogelijk zelfs een vorstperiode. Maar omdat weersvoorspellingen in Nederland doorgaans niet zo heel erg betrouwbaar zijn hadden we zoiets van laten we het eerst maar eens zien.

En deze keer was de voorspelling uitgekomen. De gisteren voorspelde sneeuwstorm begon inderdaad vannacht en duurde nog vrijwel de hele dag. De sneeuw bestond weliswaar niet uit dikke vlokken maar fijne poedersneeuw maar desondanks vormde zich gedurende de dag een behoorlijk pak sneeuw met overla door de wind opgeworpen sneeuwhopen. We wisten niet wat we zagen, en hoewel er voor de komende dagen minder sneeuwval is voorspeld wordt er al wel gesproken over strenge vorst. De verwachting is zelfs dat de temperaturen zeker de komende week zelfs overdag dik onder het vriespunt zullen blijven en ’s nachts zullen zakken naar ver onder de -10 graden.

Heel voorzichtig wordt er al gesproken over schaatsen op buitenijs. Misschien zelfs wel op het kanaal?

Een verrassend uitzicht vanmorgen want toen ik uit het raam keek sneeuwde het! Dat komt tegenwoordig in de Nederlandse winters nog maar mondjesmaat voor en meestal is het dan nog natte sneeuw ook die snel weer verdwijnt. Deze keer bleef de sneeuw liggen en dat zorgde voor een sfeervol uitzicht, ondanks de grijze lucht: