Bijna een sensatie…

Mijn cluppie Quick Boys mocht dit seizoen meedoen aan het “grote” KNVB Bekertoernooi en had daarbij al de nodige indruk gemaakt door achtereenvolgens op eigen veld NAC (1-0) en De Graafschap (2-0) te verslaan. Allebei die tegenstanders spelen in de Eerste Divisie en dus een niveau hoger dan Quick Boys wat in de Tweede Divisie uitkomt, en dat was verrassend. Met name de overwinning op De Graafschap was verrassend omdat niet verwacht was dat die zich na het op zich al verrassende resultaat tegen NAC nog zouden laten verrassen.

De volgende tegenstander was AZ, de huidige nummer vier van de Eredivisie, en ook al omdat het voor Quick Boys een uitwedstrijd zou worden leek dat toch een brug te ver. Een groot deel van de aanhang was duidelijk minder pessimistisch dan ik wat resulteerde in zesendertig bussen met niet minder dan tweeëntwintighonderd supporters die richting Alkmaar gingen vanavond.

De wedstrijd werd bijna een sensatie, maar helaas, net niet helemaal. De ruststand van 0-0 was op zich al een hele prestatie, maar toen Quick Boys na de rust de leiding nam waren eigenlijk vriend en vijand het erover eens dat het dik verdiend was. Maar toen AZ een tandje bij zette en in korte tijd de achterstand om boog naar een 2-1 voorsprong leek het gedaan. Tot de zevenennegentigste minuut, toen Quick Boys in wat bijna letterlijk de allerlaatste seconde was, de gelijkmaker scoorde.

Een verlenging was noodzakelijk en daarin nam AZ een 3-2 voorsprong. Maar weer was het Quick Boys dat langszij kwam en zo eindigde de wedstrijd in 3-3, wat op zich al een behoorlijk sensationele uitslag was. Penalty’s moesten de beslissing brengen en daarin was AZ beter dan Quick Boys, en daarmee eindigde voor mijn cluppie dus het bekertoernooi.