Vanmiddag was het dan eindelijk weer zover na meer dan een jaar, er was weer competitie-voetbal op Nieuw-Zuid. De eerste wedstrijd van het seizoen was tegen Kozakken Boys uit Werkendam, altijd een geduchte tegenstander die vroeger altijd indruk maakte met hun fysieke sterke ploegen maar die de laatste jaren altijd meedraait aan de top dankzij hun blijkbaar riante budget waarmee ze de betere spelers uit het amateurvoetbal kunnen halen.
Quick Boys is in naam ook wel een topclub maar de meest recente gloriejaren liggen al weer jaren achter ons en na de moeizame weg terug naar de hoogste amateur klasse (tegenwoordig de Tweede Divisie) is de club weliswaar op het niveau waar het wil zijn maar de vraag is maar of er een rol van betekenis kan worden gespeeld. Daar leek het aanvankelijk wel op maar na een paar goede en veelbelovende resultaten in het eerste competitiejaar in de Tweede Divisie gooide de Corona-crisis roet in het eten. Het lopende seizoen werd nog voor de helft van de competitie al afgebroken en het afgelopen seizoen werd zelfs helemaal opgeschort.
De vraag is dus nu hoe Quick Boys uit de verplichte voetballoge periode is gekomen. Het was weer een komen en gaan van spelers toen er niet werd gevoetbald maar een paar nieuwe aanwinsten leken veelbelovend. Met name de terugkeer van Kaj Tejan, de topscorer die twee jaar geleden naar notabene Kozakken Boys was vertrokken leek goed nieuws maar nog tijdens de oefenperiode vertrok de spits voor een profavontuur naar Top Oss. De oefenwedstrijden leverden wisselende resultaten op en het was af en toe niet bepaald geweldig wat we te zien kregen.
De verwachtingen waren desondanks toch wel aan de hoge kant, er was een groot vuurwerk vooraf en de eerste tien minuten van de wedstrijd tegen de Kozakken zagen er goed uit met een flink veldoverwicht. Maar nadat enkele enorme kansen waren verprutst zakte Quick Boys weg en werd de eerste helft een soort schaakwedstrijd met veel geschuif op het middenveld. Kozakken Boys kwam duidelijk beter uit de kleedkamer maar kreeg tot diep in de tweede helft nog steeds geen enkele uitgespeelde kans. Dat in tegenstelling tot Quick Boys dat met regelmaat de ene na de andere geweldige kans (drie keer alleen op de keeper af) wist te verprutsen.
En jawel, de eerste de beste uitgespeelde kans voor Kozakken Boys leverde via een slim uitgespeelde counter meteen een doelpunt op. En hoewel Quick boys daarna nog enkele riante kansen kreeg om de stand gelijk te trekken lukte dat niet. En Quick Boys mocht zelfs van geluk spreken dat Kozakken Boys na het doelpunt ook niet gelukkig was in de afwerking (twee keer op de lat waarvan een keer met een leeg doel) anders was de score nog beschamender geweest. Een kopbal vlak voor tijd van Quick Boys op de paal maakte het drama compleet en zo werd de eerste competitiewedstrijd verloren.
Geen goed begin dus en er zal duidelijk wat moeten gebeuren om de ploeg aan het draaien te krijgen. Of misschien moeten gewoon onze verwachtingen drastisch naar beneden worden bijgesteld…