Ik had vandaag een paar klusjes op het programma staan en daarom leek het me wel handig om maar een vrije dag te nemen. Zo had ik mijn moeder aangeboden om haar naar Medisch Centrum De Coepel in Katwijk te brengen want daar had ze een afspraak aan het begin van de middag, maar eerst moest ik vanmorgen naar Schiphol om Robin en Astrid op te halen die terugkwamen van hun city-trip naar New York.

De wekker stond op half zeven want de aankomst van de KLM-vlucht uit New York zou zijn om tien voor zeven ’s morgens. Gezien de verwachte drukte, het was tenslotte een gekkenhuis geweest de afgelopen weken op Schiphol, was ik van plan om pas te gaan rijden op het moment dat de vlucht zou landen. Dat bericht kwam veel eerder dan verwacht, om vijf voor half zeven piepte mijn telefoon al en ik zag een bericht van Robin, “We zijn geland”. Ik ging dus als een speer mijn bed uit en zat amper vijf minuten later in de auto op weg naar de luchthaven.

Het was redelijk rustig onderweg dus om vijf over zeven liep ik al door de hal naar de uitgang waar ik Robin en Astrid verwachtte. Daar aangekomen zag ik nog geen teken van aangekomen passagiers, dus ik wilde nog even op mijn gemak een bakkie koffie nemen bij Starbucks tegenover de uitgang. Tot mijn verbazing kwamen op dat moment Robin en Astrid net de hoek om, met een bak koffie in de hand. Wat bleek, hun vlucht was niet alleen een half uur eerder geland maar ze waren ook nog eens met twintig minuten door alle controles heen. En ook kwamen hun koffers zo’n beetje als eerste van de band, dus ze stonden al buiten voordat ik was gearriveerd. En ik dacht nog wel snel te zijn geweest!

Tot zover dus de verhalen over de drukte op Schiphol. Die zullen ongetwijfeld waar zijn, het was tenslotte overal in het nieuws, maar feit is dat Robin en Astrid er zowel bij vertrek als bij aankomst totaal geen last van hebben gehad. En dat heet toch wel mazzel hebben dan…

Het bezoek met mijn moeder aan De Coepel ging op zich ook vlot. Het Medisch Centrum is niet eens ver bij haar huis vandaan maar toch nog een hele tocht als je dat met een rollator moet doen. Vooral als het een kleine moeite is om haar even met de auto te brengen, en dat proberen we als familie dan ook altijd te doen. Het ging in dit geval om een verdacht plekje op haar voorhoofd, en dat wilde de behandelend arts toch maar even weg halen. Daarvoor werd een vervolgafspraak gemaakt.

En vandaag was ook nog eens de dag dat Maas de hele dag bij ons was, Gijsje werd vanmiddag uit school gehaald en ’s avonds bleven ze, samen met Martin en Sandra, bij ons eten. Al met al dus een vrije dag met een vol programma…