Maandelijks archief: juli 2022

Alles werkt…

Geplaatst op door augustus 4, 2022

We zijn nu bijna twee dagen aangesloten op het glasvezel netwerk via provider KPN en we kunnen alleen maar constateren dat alles goed werkt. Niet dat we niet wat kleine probleempjes hebben gehad maar dat noem ik onwennigheid.

Zo wilde onze tv in eerste instantie niet koppelen met de afstandsbediening van de nieuwe KPN mediabox, zodat we de tv dus niet via die afstandsbediening aan en uit konden zetten. Of eigenlijk, het werkte wel maar op de een of andere manier bleven de instellingen niet opgeslagen en moest ik iedere keer de instellingshandelingen opnieuw uitvoeren om de tv via de afstandsbediening aan of uit te zetten. Totdat vandaag de gulden opeens viel, er moesten nog wat controle-handelingen worden uitgevoerd na het instellen en pas nadat die met succes waren uitgevoerd konden de instellen worden opgeslagen. En nu werkt het dus.

We hebben ook onze oude WiFi instellingen weer terug. In plaats van de nieuwe mediabox direct te koppelen aan het nieuwe modem heb ik de router die tot vrijdag aan het Ziggo-modem was gekoppeld ertussen geplaatst. Dat bleek ook prima te werken en omdat de router nu weer online is is ook ons oude WiFi netwerk weer in ere hersteld. Dat is wel zo handig want die router zorgde ervoor dat we niet alleen in de serre maar ook zelfs helemaal op het terras bij het kanaal nog WiFi hadden.

Een technisch probleempje met de NAS op mijn werkkamer kostte me wat meer moeite om op te lossen maar ook dat werkt nu allemaal weer prima, en daarmee is de situatie weer net als voor vrijdag. Het lijkt erop dat ons internet nu sneller is, zeker voor wat betreft het opstarten van de mediabox gaat als een speer, maar hoeveel het in de praktijk uitmaakt moeten we nog gaan zien. Feit is dat we nu voor vrijwel hetzelfde veel minder per maand gaan betalen, en dat is natuurlijk altijd lekker…

Glasvezel aangesloten

Geplaatst op door augustus 4, 2022

Vanmorgen kreeg ik een tekstbericht dat onze KPN glasvezelaansluiting actief is en dat we de boel konden gaan aansluiten. Dat deed ik aan het eind van de middag met Martin die met onze kleinkinderen bij ons was om een patatje mee te eten. Martin had de binnengekomen doos woensdag al gezien en wilde toen meteen al aan de slag, maar hij moest zich nog tot vandaag inhouden omdat we op de activering van het abonnement moesten wachten.

Na de patat maakten we de doos open en gingen aan de slag. Het kostte een paar minuten om te bekijken hoe we het glasvezelkastje van KPN moesten aansluiten op het glasvezelkastje in onze meterkast maar dat bleek eenvoudig: het moest er gewoon aan vast worden geklikt. Daarna was het nog even een gedoe om alle tie-rips waarmee de bekabeling in de meterkast was georganiseerd los te knippen en het Ziggo modem te vervangen door het KPN modem (er moest een nieuwe bevestigingsbeugel worden aangebracht) maar daarna was het aansluiten van de kabels een makkie.

In de woonkamer moest het Ziggo media-kastje worden vervangen door het veel kleinere KPN media-kastje, waarvoor ook eerst de nodige tie-rips moesten worden losgeknipt, maar na het vervangen en aansluiten van de nieuwe kabels kon de test plaatsvinden om te zien of alles werkte. Martin had ondertussen de WiFi al gecheckt en dat werkte al prima, en ook het media-kastje werkte meteen goed want we hadden gelijk beeld.

Al met al dus een redelijk snelle en succesvolle operatie, wat iets is waar Riet en ik niet aan gewend zijn. Er gaat bij dit soort dingen bij ons altijd van alles mis, met onze Ziggo-aansluiting duurde het lang voor alles goed werkte en er moesten daarvoor zelfs meerdere keren monteurs langskomen. Dit keer lijkt alles vooralsnog prima te werken en we konden vanavond zonder problemen genieten van onze nieuwe glasvezelaansluiting.

Het kriebelige gevoel dat er toch nog iets mis zal blijken is er bij ons toch nog wel, want we zijn dit simpelweg niet gewend…

E-mail problemen met KPN

Geplaatst op door augustus 1, 2022

Het was me al meteen opgevallen na het telefonisch afsluiten van het glasvezel-abonnement bij KPN dat ik in de dagen daarna geen e-mails van KPN ontving. Dat was vreemd aangezien er verteld was dat er een stroom van e-mails met alle benodigde informatie mijn kant op zou komen. Na een paar dagen belde ik dus maar eens naar de klantenservice van KPN en de persoon die ik aan de lijn kreeg constateerde na controle dat er inderdaad een fout was gemaakt bij het invoeren want in plaats van “wvdkerkhoff” begon het opgeslagen e-mail adres met “wvdkerkhoff”. Het foutje werd rechtgezet, iets wat ik zelf ook had kunnen doen blijkbaar via de MijnKPN App maar dat wist ik dus niet omdat die informatie ook in een van de niet ontvangen e-mails stond. Deze niet ontvangen e-mails werden alsnog verstuurd en ik dacht dat het probleem daarmee was opgelost.

Niet dus, want vorige week kreeg ik een tekstbericht op mijn telefoon met de aankondiging van het activeren van mijn abonnement en dat e-mails met alle informatie waren verstuurd. En die had ik dus weer niet ontvangen, dus ik belde maar weer naar de klantenservice van KPN. De jongeman die ik aan de telefoon kreeg constateerde dat het e-mail adres wel degelijk het juiste was, wat betekende dat de eerdere aanpassing wel degelijk was doorgevoerd. De vraag was dus waarom het nu alsnog mis ging.

De jongeman speurde in de diverse KPN systemen en vond twee plaatsen waar wel degelijk nog het foute e-mail adres stond, en dat was waarschijnlijk (hij wist dat ook niet zeker) de oorzaak. In ieder geval werden deze twee adressen ook aangepast en ik kreeg alsnog de verstuurde e-mails. Wel bleef ik zitten met het onbehaaglijke gevoel dat dit geen goed begin was met de KPN, maar we gaan het zien aanstaande vrijdag als we alles gaan aansluiten.

Jammen met de Inter Access band

Geplaatst op door juli 25, 2022

Tijdens de laatste reünie van onze Inter Access Band in Hilversum hadden we besloten dat het leuk zo zijn om weer eens een avondje muziek te maken. Ilco zou kijken of er een ruimte te regelen viel en had in principe al wat geregeld voor vorige maand, maar omdat niet iedereen die datum kon werd het verschoven naar de 22e juli, en dat was dus gisteravond.

De ruimte die Ilco had geregeld was in het Popcentrum in Amersfoort, in het industriegebied vlak bij de Amersfoortse woonboulevard. We waren met zijn vijven, Ilco, Jurjen Jerry, ikzelf, en als aangename verrassing was mijn ouwe maat Peter er deze keer ook. Alleen de meiden hadden verstek laten gaan, begrijpelijk want voor hun als zangeressen is zo’n avondje jammen niet zo leuk als voor de mannen met de instrumenten.

Het repertoire was wat onwennig, wat niet zo gek is natuurlijk na zo’n vijfentwintig jaar, en veel nummers zijn toch in de nevelen der tijd verdwenen. Of in ieder geval, wat mij betreft, want voor verscheidene nummers moest ik toch wel diep graven. Leuk was het wel, en we kregen ook nog wat hulp van de daar aanwezige bassiste Paula, een ouwe kennis van Ilco en Peter die daar vroeger in een bandje al eerder hadden gespeeld.

Er werd uiteraard ook het nodige bijgekletst, met name met Peter want die was niet bij onze reünies aanwezig geweest. En we besloten dat het best wel voor herhaling vatbaar is, zo’n avondje ongecompliceerd muziek maken. Zonder verder plannen, want een optredende hier of daar zit er echt niet meer in…

Tweede boosterprik

Geplaatst op door juli 25, 2022

We hadden het idee dat we van dat vervelende Corona-virus af waren maar op dit moment laait het toch weer op. Dat heeft alles te maken met de zomer, het virus gedijt nou eenmaal het best bij hogere temperaturen, maar mogelijk komt het toch ook juist omdat iedereen denkt dat het virus zo goed als verdwenen is. We merken dat het nieuws weer melding maakt van grote aantallen besmettingen en ook in onze eigen familie en kennissenkring horen we van besmettingen.

Nu hadden Riet en ik al in februari een brief van de GGD gehad met de melding dat we als zestig-plussers in aanmerking kwamen voor een volgende boosterprik (de tweede dus voor ons), maar daar konden we geen gebruik van maken omdat we allebei net Corona hadden gehad en dan moet je drie maanden wachten voordat je weer een prik kunt krijgen. We hadden er daarna niet meer aan gedacht omdat alles weer normaal leek te zijn, maar toen we vorige week weer een brief kregen met een herinnering besloten we toch die prik maar even te gaan halen.

We wilden gelijk een afspraak maken voor onze moeders, zodat we met zijn vieren tegelijk zouden kunnen gaan. Voor Moeder Greet hoefde dat niet want die heeft al een tweede boosterprik gehad, dus maakten we de afspraak voor onszelf en mijn moeder. Vanochtend gingen we met zijn drieën naar de priklocatie in Leiden waar het zo rustig was dat we met een klein kwartiertje al weer buiten stonden. De enige complicatie bij het prikken was bij Riet omdat er bij haar een haarvaatje werd geraakt en dat leverde een klein bloedinkje op en de mededeling dat ze daarom waarschijnlijk wel last van een pijnlijk prikplekje zou krijgen.

Verder hadden we vandaag zoals bij alle vorige prikken geen enkele complicatie. Ik zag vanavond tijdens het douchen na het sporten de pleister zitten en dacht, “Oh ja, ik ben geprikt vandaag”…

Italiaan aan de Vliet

Geplaatst op door juli 27, 2022

Het was de bedoeling om met Robin en Astrid te gaan barbecuen in de tuin, maar die afspraak was gemaakt toen het weerbericht nog mooi weer voorspelde voor vandaag. Dat viel tegen, want het was vandaag helemaal niet zo mooi, de temperatuur was met amper achttien graden de helft van twee dagen geleden en het was daarbij ook nog eens bewolkt en winderig. Niet echt ideaal dus voor een barbecue en daarom gingen we voor een alternatief.

Riet stelde voor om weer eens naar het Italiaanse restaurant Gion Borno aan de Vliet te gaan, en dat is een keuze waar ik me volledig in kan vinden. We zijn hier al een paar keer eerder geweest, en dankzij de Corona-crisis lang niet zoveel als we gewild hadden, maar begin dit jaar was Gion Borno ook het eerste restaurant geweest waar we gingen eten toen de restaurants na de lockdown weer open mochten (meteen de eerste dag zelfs). Het restaurant heeft behalve heel lekker eten ook nog eens voldoende vegetarische alternatieven voor Astrid, dus het plan van Riet kreeg instemming van iedereen.

Gion Borno is gevestigd in het pand wat vrijwel alle oudere Rijnsburgers nog kennen als Café Centraal, een ouderwets café met biljart en achterin een zaaltje voor verenigingen en besloten feestjes. Na de opheffing van het café heeft er altijd horeca in gezeten, en voor Gion Borno nog een ander restaurant waar we graag kwamen vanwege de fantastische keuken wat inmiddels dus is opgevolgd door het Italiaanse restaurant.

En gelukkig zet dit restaurant de traditie voort want ook dit restaurant heeft een geweldige keuken met meer dan uitstekende pizza’s, maar ook met een kaart met authentieke Italiaanse gerechten.

Het eten was dan ook weer uitstekend, met als hoogtepunt voor mij en Astrid de bijzonder lekkere lemon cheescake die wat mij betreft de lekkerste cheesecake was die ik in tijden heb gegeten. Alleen denk ik dat Riet en ik ons favoriete voorgerecht, bestaande uit een proeverij van alle voorgerechten op de kaart, de volgende keer maar overslaan: ons oog was weer eens groter dan onze maag…

Een echte aanrader in Rijnsburg, dit pareltje aan de Vliet!

Ongekend warm

Geplaatst op door juli 25, 2022

Gisteren was het een prachtige dag waarbij de temperatuur opliep tot bijna dertig graden. Omdat in de loop van de namiddag de wind vrijwel helemaal ging liggen was het in de tuin bijzonder aangenaam en Riet en ik hebben tot heel erg laat op het terras aan de kanaalkant gezeten. We hebben daar al meer gezeten deze zomer maar nog niet zo laat omdat het tot deze week toch best wel behoorlijk afkoelde in de loop van de avond.

Vandaag was het nog een stuk warmer dan gisteren, en de temperatuur liep in de loop van de middag zelfs op tot vijfendertig graden, iets wat we in deze contreien toch niet vaak meemaken. Het was landelijk zelfs een recorddag met in het zuiden van Limburg zelfs net geen veertig graden, het kwik bleef steken op 39,6 graden!

Toch blijft dit niet zo want de verwachting is dat de temperatuur morgen al weer flink gaat zakken tot halverwege de twintig graden hier in het westen en overmorgen wordt mogelijk zelfs de twintig graden al niet meer gehaald. Dat is in twee dagen dus een halvering van de temperatuur.

Typisch Nederlands zomerweer dus met hele warme dagen die afgewisseld worden met koelere perioden. En uiteraard wordt er weer heel wat afgeklaagd over die hoge temperaturen, want nu het warm is is het uiteraard meteen weer te warm. Nou zijn Nederlanders weliswaar zo’n beetje de grootste zeikerds van de wereld aan het worden, maar geklaagd over het weer wordt er al sinds mensenheugenis. Daar doe ikzelf ook aan mee maar mij zul je nooit horen zeggen dat het te warm is. Ik heb het nou eenmaal liever warm dan koud, en daarbij, ik ben na die jaren Zuid-Oost Azië en Irak wel wat gewend…

Uitzicht op bestelbusjes

Geplaatst op door juli 25, 2022

Inmiddels zijn alle huizen in het rijtje bij ons aan de overkant zijn opgeleverd en dat leverde meteen een ongekende bedrijvigheid op. Iedere morgen staat het al vroeg helemaal vol met bestelbusjes van allerlei bedrijven die van alles aan de nieuwe woningen komen toevoegen:

Dat is het grote verschil met opgeleverde huizen vroeger en nu: waar vroeger huizen compleet werden opgeleverd, inclusief dingen als compleet sanitair en bouwbehang, nu moet er na de oplevering nog van alles aan worden gedaan. Zo worden de muren kaal opgeleverd en worden er geen keukens meer ingebouwd. Zowel dat bouwbehang als de standaard keuken waren meestal goedkope troep waar eigenlijk niemand blij van werd. Toen de aannemers meer keuze gingen bieden veranderde er aan dat concept alleen dat je nu uit meer goedkope troep kon kiezen, en een aantal jaren geleden werd daarom al snel de norm dat er helemaal geen bouwbehang en keuken meer geleverd werden aangezien dat toch het eerste was wat vrijwel iedereen wilde veranderen.

Badkamers worden nog steeds minimaal afgeleverd, meestal niet meer dan een wasbak, een toiletpot en een douchekop, dus vrijwel iedereen laat na de oplevering ook meteen een complete nieuwe badkamer inbouwen. En dan is er natuurlijk tegenwoordig nog het milieu-aspect, want niet alle woningen worden al opgeleverd met een warmtepomp en die willen veel mensen nu hebben, al was het alleen al om de torenhoge gasprijzen.

Genoeg te doen dus in splinternieuwe huizen, en ook wij zijn al jaren geleden tot de conclusie gekomen dat je er met de aanschaf van een nieuw huis nog lang niet bent. Nieuwe keuken, nieuwe badkamer, iets leuks op de muren, nog wat luxe dingetjes zoals andere deuren dan die geprefabriceerde troep die er standaard in gaat, en dan heb ik het nog niet eens over de aanleg van de tuin, schuttingen, hekjes, poorten, enzovoort.

Reken gerust maar op een fors bedrag extra naast de aankoopprijs als je een nieuw huis koopt, en geen wonder dus dat de meeste, toch al vaak erg prijzige nieuwe huizen voor jonge starters vrijwel onbetaalbaar zijn. Triest maar waar, maar zo te zien hebben de mensen die bij ons aan de overkant komen wonen er geen moeite mee…

Bescheten zadel

Geplaatst op door juli 20, 2022

Zoals ik minstens ieder jaar wel een keer doe had ik een paar weken geleden mijn ouwe makkers Nico, Wessel en Gijs gemaild met de vraag of we weer eens konden afspreken voor een kleine reünie. We zien elkaar buiten dat soort gelegenheden eigenlijk zelden, behalve Nico en ik, dus het is altijd weer gezellig om weer eens bij te praten. Alleen gaat het de afgelopen jaren steeds minder over muziek en steeds meer over familie en gezondheid, maar zo gaat dat nu eenmaal.

Deze keer hadden we afgesproken bij strandrestaurant Zomers in Katwijk, met eigenlijk als enige reden dat er sliptongetjes op het menu staan. Vroeger gingen we altijd naar De Westerkim die tegenwoordig Surf & Beach heet, maar de laatste keer stonden er geen slibtongetjes meer op het menu en dat is nog steeds het geval. Typisch geval van jammer dan, want die sliptongetjes zijn juist onderdeel van onze jaarlijkse traditie.

Gisteren kwam er nog een kleine kink in de kabel toen Gijs zich afmeldde met de mededeling dat hij positief was getest op Corona, maar we besloten het samenzijn toch maar door te laten gaan. Zonder Gijs dus weliswaar, maar het is nog vroeg in de zomer dus we spraken af om over een week of wat nog een keer af te spreken. Het werd weer ouderwets gezellig met z’n drieën, maar we bleven niet lang zitten bij Zomers. De wind op het terras werd in de loop van de avond zo fris dat we besloten om maar naar de Bankijkerweg te verkassen, waar we in onze serre beschut van de inmiddels koude noordenwind nog een paar afzakkertjes namen.

Maar voordat we vertrokken bij Zomers was er nog een onaangename verrassing voor Nico. Een meeuw had zijn achter het restaurant geparkeerde fiets ondergescheten, en met name het zadel was flink geraakt.

Het plakkaat was al helemaal aangekoekt en er vrijwel niet af te bikken, zodat Nico met een deels nog bescheten zadel naar Rijnsburg moest fietsen…

Update van de overkant (11)

Geplaatst op door juli 18, 2022

Even tussendoor weer een update van de bouw aan de overkant. Hoewel het tempo in onze ogen nog steeds niet bepaald hoog is begint er nu schot in te komen. De oplevering van huizen is al een tijdje aan de gang en nu zijn ook de eerste huizen van het blok schuin tegenover ons opgeleverd. Vandaag hingen zelfs de vlaggen aan de laatste twee nog op te leveren huizen van het blok buiten ten teken dat de oplevering daarvan gaat plaatsvinden.

De huizen worden, zoals gebruikelijk tegenwoordig, opgeleverd zonder keuken en met een minimale badkamer, dus we zien iedere morgen een optocht van busjes aan de overkant van keuken- en badkamerbedrijven bij de opgeleverde huizen. Helaas rijdt ook die verrekte heftruck met die irritante achteruitrij-piep ook nog steeds rond, hopelijk is dat nu gauw afgelopen want dan kan bij ons ook de vlag uit (figuurlijk gesproken natuurlijk).

Het appartementen-gebouw lijkt ook zo goed als klaar te zijn maar toch gebeurt daar nog van alles. Gisteren nog is er langs de benedenverdieping opeens weer een afzetting geplaatst waarvan het doel voor ons niet helemaal duidelijk is. Het lijkt erop of er nog stucwerk aan de buitenkant gaat plaatsvinden, tenminste zo ziet het er op de impressies van het gebouw uit. De oplevering daarvan schijnt pas eind augustus te gaan plaatsvinden, dus waarschijnlijk moet er aan de binnenkant ook nog het nodige worden gedaan.

Langs de kanaalkant worden er zo te zien een voetpad en een fietspad aangelegd. Ook daarvoor zijn de werkzaamheden al gestart, maar behalve egaliseren is er nog niet veel gedaan. Het lijkt over het algemeen nog een zootje met de bestrating aan de overkant, ook nu er al mensen wonen. Dat heeft tegenwoordig zeker geen prioriteit, en dat is trouwens al een tijdje zo. Ik herinner me tenminste dat toen wij in ons nieuwe huis aan de Kamperfoelie trokken in 1987 dat de verhuiswagen niet voor de deur kon komen omdat ook daar toen nog helemaal geen bestrating lag…

Nachtelijk ritje naar Schiphol

Geplaatst op door juli 18, 2022

Martin en Sandra zouden vandaag met de kinderen en een bevriend stel op vakantie gaan naar Menorca, een Spaans eiland in de Middellandse Zee. Het vertrek vanaf Schiphol was vanmorgen vroeg om een uur of acht, maar vanwege de problemen op Schiphol was het advies om vier uur van tevoren aanwezig te zijn op de luchthaven, en dat betekent een vertrek vanuit Rijnsburg om een uur of half vier. Riet had aangeboden ze te brengen, maar toen puntje bij paaltje kwam vroeg ze aan mij, “Of wil jij ze soms wegbrengen…”. Ik wist genoeg en nam de wegbreng-service dus maar over.

Om tien voor half vier was ik in de Hendrik ter Brugghenstraat waar het een kwartiertje kostte voordat alle koffers, rugzakken, de buggy twee kleuters en twee passagiers waren ingeladen. De rit naar Schiphol kostte netaan twintig minuten want er was nauwelijks verkeer op de weg, en bij aankomst konden we gelukkig constateren dat er geen rijen buiten stonden te wachten. Het afzetten leverde geen problemen op want er was parkeerplek zat buiten de terminal, dus dit gedeelte was alvast soepel verlopen.

Thuis gekomen informeerde ik nog even naar de vorderingen voordat ik mijn bed weer in dook, en kreeg te horen dat ze nog steeds in de rij voor de incheckbalie stonden. Ondanks het advies om vier uur van tevoren te komen ging die nog steeds pas drie uur voor vertrek pas open, wat een beetje onlogisch lijkt want zo verlies je dus het eerste uur al weer.

Gelukkig hoorden we later dat na het inchecken alles ook vlot was verlopen, de wachttijd voor de security-check was maar twintig minuten. We hebben in de afgelopen weken ook heel andere berichten kunnen lezen in de kranten, maar het is toch blijkbaar niet continu kommer en kwel op Schiphol. Tenslotte hadden Robin en Astrid bij hun tripje naar New York van een week of wat geleden ook zowel op de heen als de terugreis geen grote problemen gehad met lange wachttijden of verdwenen koffers.

Hoe dan ook, na een voorspoedige reis arriveerden Martin en Sandra met de rest van het gezelschap ruim voor de middag op Menorca. Waar het zonnig was en lekker warm…

Muis in huis

Geplaatst op door juli 11, 2022

Gisterochtend vertelde Riet dat ze donderdagavond laat op de wc beneden een muis had aangetroffen. In eerste instantie had ze het niet eens in de gaten maar toen ze klaar was zag ze iets wat ze zelfs nog goed moest bekijken voor ze zich realiseerde dat het een muis was. Niet dat ze nou heel bang is voor muizen, maar ze pakken of vangen is voor Riet toch net een stapje te ver, dus deed ze niks in de hoop dat het beestje vanzelf weer zou verdwijnen.

En jawel, de volgende ochtend was er geen muis meer te bekennen in de wc. Op zich niet zo gek want ze kunnen zich door de kleinste gaatjes wurmen en dat is bij de meeste deuren bij ons in huis niet eens nodig want er zit een kier onderaan waar een muis zeker wel doorheen kan. Waar het beestje gebleven was wisten we niet want er was nergens een spoor te bekennen en er lagen ook geen muizenkeutels.

Dit was niet de eerste keer dat Riet een muis aantrof in huis. Een tijd geleden, op een avond dat ik niet thuis was (mogelijk in de tijd dat ik in Irak zat) wandelde er doodleuk een muis langs haar heen en verdween onder het tv-meubel of de kast ernaast. Van deze muis werd daarna ook niks meer vernomen, en het leek logisch dat onze twee katten de zaak hadden geregeld. Tenslotte hebben we Monster al een paar keer met een muis betrapt, maar een bewijs van het vangen van deze muis hebben we nooit gevonden.

Vanochtend lag er echter bewijs op de mat voor de voordeur, net om de hoek van de wc, in de vorm van een dooie muis. Riet zag het beestje liggen toen ze boodschappen wilde gaan doen en liet uiteraard het opruimen aan mij over. Het beestje was inderdaad dood, en dat door toedoen van een van onze katten kwam lijkt een logische verklaring, maar er was geen enkel spoortje van een verwonding of bloed op het beestje te bekennen.

We vonden weer geen muizenkeutels of andere sporen, dus we gaan uit van een individueel muisje wat ons huis is binnen gekomen, niet wetend dat we twee Filipijnse straatkatten in huis hebben die wel raad weten met dit soort indringers…

Weer een dagje kantoor

Geplaatst op door juli 11, 2022

Twee weken geleden was mijn eerste kantoordag weer, na mijn ongelukkige botsing met de auto van mijn buurman. Het was een beetje een anticlimax om daar geen enkele andere teamgenoot aan te treffen, er waren wel mensen aanwezig maar allemaal van andere teams en daar ken ik vrijwel niemand van. Het bleek dat mijn baas op het kantoor in Den Haag was voor vergaderingen met de leiding, en de beide andere collega’s die er tot nu toe altijd waren op dinsdag waren er ook niet.

Vorige week was mijn collega Hennie, die normaal gesproken op Trinidad in het Caribisch gebied werkt, over naar Nederland en omdat hij in Rijswijk was werd het toch nog gezellig. Maar ook die dag was er verder niemand aanwezig van mijn eigen team en dan heeft het voor mij eigenlijk geen zin om in mijn eentje op kantoor te gaan zitten en werk ik net zo lief gewoon vanuit huis.

Vandaag ging ik toch maar weer naar het kantoor in Rijswijk en gelukkig was deze keer mijn collega Sebas er ook. Mijn baas was weer in Den Haag en hij gaf aan dat hij eigenlijk niet meer van plan is om naar Rijswijk te komen. Op zich begrijp ik dat wel want hij komt met de trein naar Den Haag en vandaar is hij ruim een half uur extra reistijd kwijt als hij ook nog eens door moet naar Rijswijk (dankzij de lange overstaptijd). Mijn andere collega die er altijd was op dinsdag heeft per 1 juli een andere functie gekregen en haar nieuwe standplaats is het kantoor in Den Haag, dus is het logisch dat we die ook niet meer in Rijswijk gaan zien.

Het zal dus rustig worden in Rijswijk in de tijd dat we daar nog zitten. Er is nog steeds geen nieuws over de officiële verhuizing van ons team naar de kantoren in Den Haag, en dat is weer onzekerder geworden nu er bekend is geworden dat het nieuwe kantoor problemen heeft met de oplevering want er schijnen problemen te zijn met het dak. We hebben tenminste gezien dat minstens één team wat al was verhuisd nu is terug verhuisd naar Rijswijk.

We wachten dus maar af. Voorlopig houden we de dinsdag als kantoordag, tot nader bericht dus in Rijswijk…

Maas is één jaar!

Geplaatst op door juli 11, 2022

Uiteraard was zijn eigenlijk verjaardag afgelopen dinsdag de 28e, maar vandaag werd het officieel gevierd: Maas is één jaar! Onvoorstelbaar hoe snel de tijd gaat, het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik hem voor het eerst mocht vasthouden. En wat een prachtig kereltje is het ondertussen geworden!

Vanmorgen haalden Riet en ik de beide overgrootmoeders op om de verjaardag mee te vieren, en voor vanmiddag waren Riet en ik door Martin en Sandra ook uitgenodigd om een patatje te komen eten. Was het ’s morgens door de frisse wind niet lekker om buiten te zitten, vanmiddag was het weer een stuk beter en konden we lekker in de tuin zitten. En hoewel Gijsje het te druk had met al het nieuwe speelgoed, zoals een glijbaan en een watertafel, kon de trotse opa lekker even dollen met zijn kleinzoon:

Tremonti

Geplaatst op door juli 8, 2022

Het concert van de band Tremonti in De Cultuurboerderij in Zoetermeer had eigenlijk moeten plaatsvinden in februari maar was vanwege de toen nog geldende Corona-maatregelen uitgesteld naar 1 juli, en dat was dus vandaag. Mijn broer Alex had kaarten geregeld en omdat zijn huis in Leidschendam op de route ligt naar Zoetermeer pikte ik hem en neef Bastian vroeg in de avond op om naar “De Boerderij”, zoals iedereen de  zaal kortweg noemt, te rijden.

Tremonti is de band van gitarist Mark Tremonti die ook bekend is van Creed (lang geleden) en tegenwoordig van een andere favoriete band van mij, Alter Bridge. Het materiaal van de band Tremonti is steviger en rechtlijniger dan dan van Alter Bridge, en Mark Tremonti zingt zelf terwijl hij in Alter Bridge beschikt over een van de beste rock-stemmen ter wereld, zanger Myles Kennedy. Ik kende eigenlijk weinig van het materiaal van Tremonti maar ik was wel nieuwsgierig en bereid me te laten verrassen.

De eerste verrassing was dat de zaal uitverkocht was. De Boerderij is geen grote zaal maar het was stampvol, en aan de T-shirts te zien die er werden gedragen bestond het merendeel van het publiek uit mensen die net als ik van stevige muziek houden. Uiteraard nogal wat Alter Bridge T-shirts, maar opvallend genoeg ook best veel vrouwen. Dat zie je toch steeds meer de laatste tijd valt mij op, vroeger was hardrock en heavy metal toch meer mannen-territorium.

Het concert ging van start met een stevig openingsnummer, en dat veranderde eigenlijk gedurende de daaropvolgende twee uur nauwelijks. De band had er zo te zien behoorlijk zin in, en dat kwam misschien ook wel omdat het publiek helemaal uit zijn dak ging. Halverwege liep ik de zaal uit om via de trap naar boven naar het balkon te gaan. Daarvanaf had ik wat foto’s willen maken, maar dat ging niet want ook daar stond het stampvol en er was dus geen kans op een vrij uitzicht van bovenaf.

Lang geleden dat ik een publiek zo fanatiek heb zien meeleven als vanavond bij Tremonti! Het ging aan één stuk door, want Mark Tremonti kondigde aan dat ze geen toegiften deden. Ze vonden het onzin om eerst het podium af te lopen en daarna weer terug te komen, dus ze speelden gewoon door. Tijdens het voorlaatste nummer was er nog een klein incident toen de band plotseling stopte met spelen. Van waar wij stonden konden we niet precies zien wat er aan de hand was, maar blijkbaar was er iemand in het publiek onwel geworden. Mark Tremonti vroeg of alles in orde was en de band keek toe terwijl de persoon in kwestie werd geholpen. Blijkbaar kwam het in orde want een paar minuten later werd het nummer alsnog afgemaakt en na nog een laatste nummer verliet de band het podium onder een oorverdovend applaus.

Een aangenaam avondje headbangen in De Boerderij dus, met hier nog wat sfeerimpressies: