We hadden het idee dat we van dat vervelende Corona-virus af waren maar op dit moment laait het toch weer op. Dat heeft alles te maken met de zomer, het virus gedijt nou eenmaal het best bij hogere temperaturen, maar mogelijk komt het toch ook juist omdat iedereen denkt dat het virus zo goed als verdwenen is. We merken dat het nieuws weer melding maakt van grote aantallen besmettingen en ook in onze eigen familie en kennissenkring horen we van besmettingen.

Nu hadden Riet en ik al in februari een brief van de GGD gehad met de melding dat we als zestig-plussers in aanmerking kwamen voor een volgende boosterprik (de tweede dus voor ons), maar daar konden we geen gebruik van maken omdat we allebei net Corona hadden gehad en dan moet je drie maanden wachten voordat je weer een prik kunt krijgen. We hadden er daarna niet meer aan gedacht omdat alles weer normaal leek te zijn, maar toen we vorige week weer een brief kregen met een herinnering besloten we toch die prik maar even te gaan halen.

We wilden gelijk een afspraak maken voor onze moeders, zodat we met zijn vieren tegelijk zouden kunnen gaan. Voor Moeder Greet hoefde dat niet want die heeft al een tweede boosterprik gehad, dus maakten we de afspraak voor onszelf en mijn moeder. Vanochtend gingen we met zijn drieën naar de priklocatie in Leiden waar het zo rustig was dat we met een klein kwartiertje al weer buiten stonden. De enige complicatie bij het prikken was bij Riet omdat er bij haar een haarvaatje werd geraakt en dat leverde een klein bloedinkje op en de mededeling dat ze daarom waarschijnlijk wel last van een pijnlijk prikplekje zou krijgen.

Verder hadden we vandaag zoals bij alle vorige prikken geen enkele complicatie. Ik zag vanavond tijdens het douchen na het sporten de pleister zitten en dacht, “Oh ja, ik ben geprikt vandaag”…