Voor het probleem met mijn twee middelste vingers aan mijn rechterhand werd ik twee maanden geleden door een traumachirurg doorverwezen naar een fysiotherapeut. De diagnose was dat de stijfheid veroorzaakt werd door littekenweefsel, ontstaan door wat waarschijnlijk interne kneuzingen aan beide vingers waren, opgelopen als gevolg van mijn fietsongeluk eind mei. Ik had al twee bezoeken achter de rug waarbij me oefeningen met de rechterhand werden opgedragen, en vandaag was het derde bezoek om te kijken of er vooruitgang is.

Gelukkig bleek dat inderdaad het geval. Zelf had ik al gemerkt dat de pijn bij bepaalde buigingen van de gewrichten vrijwel helemaal weg is en ik kan nu ook beide vingers verder buigen dan twee maanden geleden. De oefeningen lijken dus wel te helpen, maar ik werd weer gewaarschuwd dat hoewel er nog wel ruimte is voor verbetering dat ik er rekening mee moet houden dat de functionaliteit in beide vingers nooit meer helemaal terug komt. Ook zal de verbetering een langzaam proces zijn, maar ook daar was ik al voor gewaarschuwd.

Daarnaast constateerde de fysiotherapeut een bepaalde verdikking in de palmen van mijn beide handen. Het verschijnsel is bekend onder de naam Dupuytren en dat is een verdikking van bindweefsel in de handpalmen die er op den duur voor kan zorgen dat je je vingers minder ver kunt strekken. Het komt blijkbaar redelijk veel voor en het hoeft lang niet altijd voor problemen te zorgen, dus daar hou ik me maar aan vast.

Wel een interessant detail is dat dit verschijnsel erfelijk schijnt te zijn en veel voorkomt bij mensen die afstammen van Vikingen, en blijkbaar stam ik daar dus van af…