Maandelijks archief: april 2023

Barbecue

Geplaatst op door juni 21, 2023

We hadden er een lekker relaxed dagje van gemaakt, voor zover mogelijk natuurlijk met twee van die koters die de hele dag aandacht nodig hebben. Gelukkig waren ze voorzien van genoeg speelgoed waar ze zich mee bezig konden houden, en anders konden ze zich nog wel vermaken in de tuin waar we af en toe bezoek kregen van de Canadese Ganzen die op het park schijnen te huizen. We hebben zelfs een koppel gezien met zes jongen.

Vanavond deden we een barbecue op de gemetselde barbecue die op het terras bij het huisje staat. En gelukkig was het inderdaad wat warmer geworden doordat de wind grotendeels was gaan liggen, zodat we lekker buiten op het terras konden eten. En uiteraard bleven de beide kleinkinderen weer veel te lang op na hun bedtijd…

De volwassenen vermaakten zich in de avond met de door Robin en Astrid meegebrachte spelletjes waarbij het spel waarbij je moet raden in welk jaar een bepaalde plaat een hit was een groot succes. Morgen gaan Astrid en Robin alweer naar huis maar dit spellen houden we mooi achter!

Kinderboerderij en geocaching

Geplaatst op door juni 21, 2023

Onze eerste volle dag in Terhills, en die begon voor mij en Martin met een wandeling naar het centrum waar een mini-supermarktje is. Daar kochten we lekkere broodjes voor het ontbijt en gelijk ook nog wat dingen zoals hagelslag en ander broodbeleg.

Na het ontbijt namen we een kijkje bij de kinderboerderij op het terrein, tot groot plezier uiteraard van Gijsje en Maas. Ze mochten zelfs de dieren voeren waarvoor ze een paar handjes voer kregen uitgereikt, en dat was natuurlijk helemaal geweldig. Jammer genoeg was het nog steeds fris, ondanks dat de verwachting was dat er beter weer zou komen met hogere temperaturen. Het was vooral de wind die het fris deed aanvoelen.

In de middag ging ik met Robin en Astrid op pad om de vier geocaches te zoeken die op het terrein van Terhills te vinden zouden moeten zijn. Ze waren gelinkt aan een thema: Aarde, Water, Lucht en Vuur. De eerste drie vonden we redelijk snel maar de laatste zorgde voor wat problemen. Die lag ergens in een soort openluchttheater onder een groot tentzeil en bleek moeilijker te vinden dan we in eerste instantie dachten. We liepen al minstens tien minuten rond voordat Robin hem eindelijk zag, half verstopt bovenop de aarden wal die de grens van het theater afbakende. Er was nog een bonuscache die in het centrumgebouw lag, verstopt in een boekenkaft op een boekenplank. Er was geen registratieboekje bij deze cache maar een code waarmee we bij de balie een beloning op konden halen: een woodie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We aten ’s avonds in het restaurant van het resort waar het eten erg lekker was maar wel schrikbarend duur. Als je naar de prijzen keek zou je denken dat je in een restaurant was met minstens twee Michelin-sterren…

Al met al een hele gezellige eerste dag!

Op weg naar Terhills

Geplaatst op door juni 14, 2023

Riet en ik hebben een maand of wat geleden een huisje geboekt in het splinternieuwe Terhills Resort wat in de buurt ligt van Maasmechelen, net over de grens met België ter hoogte van Noord-Limburg.

In overleg met onze zoons hebben we een acht-persoons huisje geboekt, want het is de week van de voorjaarsvakantie op de scholen en het leek ons leuk als de hele familie met ons mee komt. Helaas konden Robin en Astrid alleen het weekend want die hebben vanwege andere vakantieplannen een chronisch gebrek aan vakantiedagen, maar Martin en Sandra zijn er wel de hele week met onze kleinkinderen Gijsje en Maas.

Riet had de afgelopen dagen al de nodige boodschappen gedaan zodat we bij aankomst niet meteen op zoek hoefden te gaan naar een supermarkt. De auto was dus bij ons vertrek vanmorgen vrijwel afgeladen met levensmiddelen, maar ook met de nodige spullen die niet in Martin’s auto pasten en de complete Pizzarette.

Iedereen ging met de eigen auto dus we gingen onafhankelijk van elkaar op pad, richting Noord-Limburg. De rit zou (rustig aan leidend) een uur of drie duren en zoals gebruikelijk hadden Riet en ik een tussenstop gepland in de buurt van Tilburg. Na die tussenstop kregen we toch wat problemen, want hoe dichter we bij Eindhoven kwamen hoe meer files we in reden. Dat bleef eigenlijk zo na Eindhoven en het werd pas minder toen we de afslag namen richting Maaseik. Vandaar konden we redelijk opschieten, zij het wat langzamer want we reden nu op provinciale wegen en door dorpen.

We hadden onderweg contact gehouden met de anderen. Robin en Astrid waren al vroeg op pad gegaan want die wilden nog wat Geocaches verzamelen in de buurt, en Martin en Sandra lagen vlak achter ons. Even na drieën arriveerden wij als eerste bij het park waar we een hele snelle check-in hadden bij de poort want we hadden alles van te voren al digitaal via het Internet geregeld. We vonden het huisje vrij vlot, evenals Robin en Astrid die vlak na ons aankwamen, maar Martin had wat problemen. Die had een Terhills Hotel op de routeplanner ingesteld en niet het Terhills Resort. Dat hotel was ergens anders en toen ze daarachter kwamen moesten ze nog een kwartiertje rijden.

We zijn uiteindelijk allemaal veilig gearriveerd en we hebben inmiddels ook al wat rondgekeken op het mooi gelegen park. We gaan het hier wel een weekje uithouden…

Korte werkweek

Geplaatst op door juni 7, 2023

Na een afwezigheid vanwege een business tripje is het altijd een heel gedoe om de draad weer op te pakken van het normale werk, en dat heeft alles te maken met de hoeveelheid e-mails die je krijgt gedurende je afwezigheid. Sommige collega’s slaan dan gewoon een heleboel van die mailtjes over, maar ik probeer altijd ze allemaal op z’n minst te lezen want je weet nooit of er niet toch iets belangrijks in staat waarop je mogelijk actie moet ondernemen.

Ook vanmorgen na mijn terugkeer uit Oman stond er weer een waslijst aan openstaande mailtjes in mijn inbox en het grootste gedeelte van de dag ben ik dan ook bezig geweest met die door te nemen en de meest urgente te beantwoorden. Gelukkig viel het aantal te nemen acties mee, en dat is maar goed ook want de komende weken ben ik veelvuldig afwezig.

Deze week is trouwens een korte werkweek want aanstaande donderdag is het Koningsdag, en hoewel ik een republikein in hart en nieren ben neem ik toch graag de vrije dag. De dag erna is dit jaar een Brugdag, oftewel een verplichte vrije dag die door de baas is aangewezen. Wettelijk gezien mag de baas twee van deze dagen per jaar aanwijzen en een daarvan is altijd de dag na Hemelvaartsdag. De andere is flexibel maar omdat Koningsdag nu op een donderdag valt is de keuze van de vrijdag erna als Brugdag wel logisch aangezien dan toch vrijwel iedereen vrij neemt.

Dat betekent dus deze week een werkweek van maar drie dagen, dan twee dagen vrij en ook de hele volgende week ben ik vrij want dan heb ik een weekje vakantie. Lekker met de hele familie een weekje naar een resort ergens in België net over de grens van Limburg!

Een dagje uit met Akansha

Geplaatst op door juni 7, 2023

Afgelopen september heb ik tijdens mijn werkbezoek aan Chennai kennis gemaakt met een aantal Indiase collega’s, en begin maart kon ik die kennismaking hernieuwen tijdens mijn werkbezoek aan het Shell-kantoor in Bengaluru. Mijn collega’s hebben me, zeker in die week in Chennai, onder hun hoede genomen en ik heb mede daarom heel erg genoten van mijn twee bezoeken aan India.

Een van die collegaatjes, Akansha, was de afgelopen twee weken in Nederland voor een werkbezoek aan de raffinaderij in Moerdijk en ik had dan ook afgesproken dat ik haar een dagje op sleeptouw zou nemen. Deze keuze van de dag was beperkt omdat ik de afgelopen week in Oman was en vandaag was eigenlijk de enige dag die nog mogelijk was, en dat was jammer omdat Riet net dit weekend met haar vriendinnen een weekendje naar Maastricht was.

Wat ik Akansha beloofd had was een bezoek aan de bollenvelden. Ik had geprobeerd kaarten te krijgen voor de Keukenhof maar dat kon ik wel vergeten: totaal uitverkocht en alleen nog beschikbaar in combinatie met busreizen en hotelovernachtingen. De keus viel daarom op de Tulip Barn in Hillegom, eigenlijk misschien wel zo leuk omdat het meer echte bollenvelden zijn en minder massaal. En bovendien was het niet ver rijden vanaf ons huis.

Ik haalde Akansha op van het station in Leiden, wat nog even zoeken was want uiteraard stond ik te wachten bij de achteruitgang terwijl zij er aan de voorkant was uit gegaan. We reden naar ons huis voor een bakkie, waar we ook net Robin en Astrid aantroffen, die dus net even kennis konden maken met Akansha.

Na de koffie reden we naar Hillegom waar we zonder moeite een plek vonden op het parkeerterrein van de Tulip Barn. Akansha keek haar ogen uit bij zoveel kleur en zag tot haar verbazing ook nog dat grappig genoeg een groot deel van de bezoekers nota bene uit India kwam. We liepen er ruim anderhalf uur rond waarbij Akansha talloze foto’s maakte en zelfs met haar moeder belde om via de camera in de telefoon de bloemenpracht te laten zien. Toen begon het vervelend genoeg zachtjes te regenen en wilden we in het cafe-gedeelte wat eten en drinken, maar dat bleek vol. We besloten daarom naar Haarlem te rijden want Akansha wilde ook nog wat winkelen.

In Haarlem aangekomen regende het nog steeds en ook wat harder, dus we zochten eerst een restaurantje op om wat te eten en te wachten tot het weer droog werd. We aten in een heel erg gezellig restaurantje aan de Grote Markt genaamd Bambu, waar Akansha zelfs een Indiaas gerecht van de kaart kon kiezen (het werd goedgekeurd). Het was inmiddels tegen vieren en we gingen op pad in de omliggende winkelstraten om te shoppen voor souvenirs voor Akansha’s ouders. We vonden niet wat ze in haar hoofd had en ik kon de rassenwinkel niet meer vinden die ik me herinnerde, dus uiteindelijk bestond de buit alleen uit een paar slippers voor Akansha.

Het was inmiddels al eind van de middag en ik had beloofd haar terug te rijden naar Moerdijk, en omdat dat toch wel een ritje van twee uur was vertrokken we richting Zevenbergen waar Kansha in hotel De Borgh logeerde. Daar aangekomen dronken we nog koffie, waarna ik afscheid nam van Akansha en terugreed naar Rijnsburg.

Vrije dag in Oman

Geplaatst op door mei 31, 2023

Een onverwachte vrije dag vandaag want mijn terugreis begint met een vlucht van Muscat naar Abu Dhabi en die vertrekt pas komende nacht om vijf voor vijf. Ik word om half drie vannacht opgehaald en hopelijk kan ik nog wat slapen voordat ik vertrek.

Zo had ik dus een hele dag te besteden in Muscat vandaag, en dat begon met een uitgebreid ontbijt. De afgelopen dagen heb ik bij het ontbijt alleen maar cornflakes en fruit genomen maar vandaag heb ik het er van genomen met een omelet en nog wat andere hartige zaken. Jammer genoeg geen echte bacon, maar dat is nu eenmaal zo in moslimlanden en ik ben eraan gewend.

Mijn eerste activiteit was het zoeken van twee Geocaches die in de buurt van het hotel zouden moeten liggen. Robin en Astrid hebben me toch aangestoken met deze hobby, en hoewel ik niet zo fanatiek ben als die twee is het toch een leuk tijdverdrijf. De eerste cache vond ik makkelijk op basis van de aanwijzigingen op een parkeerterrein vlak naast het hotel waar hij was verborgen in een plastic zakje achter een bord:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De tweede cache was moeilijker te vinden, sterker nog, die vond ik helemaal niet. Die zou liggen naast het pad naar het kleine haventje beneden aan de heuvel waar het hotel op ligt. Het zoeken werd ook nog eens bemoeilijkt omdat er een groep tuinmannen aan het werk waren in het plantsoen, maar de cache was blijkbaar ook goed verstopt. Na een korte wandeling om wat foto’s te maken in de buurt van het hotel verkleedde ik me in mijn hotelkamer om naar het zwembad te gaan waar ik in de zon heb gelegen op een van de comfortabele ligstoelen en wat heb gezwommen.

De avond bracht ik weer door in de Pub in het hotel en ik ga zo proberen nog wat te slapen want het wachten is nu op het tijdstip van vertrek. Morgenochtend heel vroeg…

Laatste werkdag in Oman

Geplaatst op door april 26, 2023

Ook vandaag brachten we de dag door op het kantoor van het ingehuurde externe bedrijf wat voor ons delen van het project gaat ontwerpen en de inkoop van benodigde apparatuur gaat verzorgen. Gisteren hebben we gesproken over de afstemming van hun computer-systemen op die van ons (of eigenlijk hoe we gegevens van die van hun in die van ons kunnen krijgen), en daarbij hadden we een potentieel probleem ontdekt. Daar werd vanmorgen uitvoerig over gesproken, sterker nog, de hele ochtend ging ermee heen.

In de middag deden we met iedereen die had meegewerkt een evaluatie van wat we hadden gevonden en we maakten ook gelijk een rapport en een actielijst om de gevonden problemen aan te pakken. In feite zijn we dus nu klaar en kunnen we er gelijk mee aan het werk. Niet dat er voor mijzelf veel te doen valt want ik heb maar één klein actiepuntje om uit te voeren. Na afloop namen we nog even gauw een paar foto’s als herinnering. Van links naar rechts staan Shiva en Vinayak uit mijn team, Syed is de Project Engineer, Raghavan en Arul zijn onze gastheren en Rajat naast mij is ook van mijn team.

Van mijn voornemen om vanavond de Chicken Tikha te gaan eten was ik afgestapt. We kregen namelijk tussen de middag van onze gastheren een Indiase lunch aangeboden en die was ronduit verrukkelijk. Ik ben eigenlijk vergeten te vragen aan mijn Indiase makkers wat het precies was wat ik heb gegeten, ik weet alleen dat het vegetarisch was want in plaats van vlees zat in een van de gerechten iets wat op tofu leek. Twee keer Indiaas op een dag leek me een beetje veel van het goede dus ik besloot vanavond rustig aan te doen met iets van de borrelsnack lijst.

Was trouwens ook weer erg lekker. En ja, ik weet, het wordt eentonig…

Op het kantoor van het externe bedrijf

Geplaatst op door april 26, 2023

De rit naar mijn werkplek was vanmorgen wat langer dan de vorige twee dagen want het kantoor waar ik moest zijn was twee keer zover van het hotel als ons eigen kantoor. Ik kwam tegelijk aan met mijn drie Indiase collega’s en we meldden ons bij de balie. Er was een probleem bij het inschrijven omdat onze contactpersoon niet telefonisch bereikt kon worden maar uiteindelijk mochten we na wat heen en weer bellen door de beveiliger toch naar binnen.

Alles was gelukkig prima geregeld, ondanks alle wijzigingen op het laatste moment, en de meetings waren intensief maar ook heel constructief. De medewerking van onze gastheren was uitstekend en toen we weer met de taxi naar het hotel terugreden ’s middags hadden we allemaal een voldaan gevoel over wat we bereikt hadden deze dag.

Na het werk trok ik mijn sportkleren weer aan om een tweede poging te gaan doen op de cross-trainer. Deze keer deed ik de oefening wel een tandje lager (waar in de praktijk weinig van te merken viel) maar deze keer kon ik de oefening helemaal afmaken. Het was nog steeds ontzettend zwaar maar ik kon deze keer doorzetten. En ik was dus heel erg tevreden met mezelf…

Ik zat even na zevenen net in de bar toen ik een berichtje kreeg van mijn Indiase makkers met de vraag waar ik uithing. Even later kwamen ze me gezelschap houden en het werd een hele gezellige avond. Mijn diner bestond uit een Sheperd’s Pie, maar eigenlijk had ik daar spijt van toen ik de Indiase gerechten van de anderen zag. Met name de Chicken Tikha zag er heerlijk uit en ik weet dus al wat ik morgen ga eten!

Weer een rommelige dag

Geplaatst op door april 26, 2023

Ook deze dag ging grotendeels op aan het voorbereiden van ons bezoek aan het kantoor van het externe bedrijf morgen en overmorgen. Verder is de enige noemenswaardige gebeurtenis wat werk betreft de lunch, of eigenlijk het missen daarvan want ik heb alleen twee dadels op.

Na de besprekingen met mijn eigen team hadden we ’s middags nog een meeting met iemand van het andere Shell-bedrijf in Oman, het bedrijf waar ik jaren geleden een paar keer was geweest. De persoon in kwestie was een Indiër en die was heel enthousiast toen hij hoorde dat ik in Muscat was want hij kende me nog van het Sakhalin project waarop ik heb gewerkt. Het leek me leuk om hem te ontmoeten, maar vooral ook om te zien wie hij nu eigenlijk was want ik had geen idee. En toen we elkaar ontmoetten deze middag wist ik het nog niet want ik herkende hem totaal niet…

Het vervoer naar kantoor en terug ging weer met een vooraf geregelde taxi, en dat is toch anders dan toen ik een aantal jaren geleden in Muscat was. Toen vroeg mijn gastheer wanneer ik aankwam in het hotel zodat hij kon zorgen dat er daar een huurauto voor me klaar stond die ik gedurende mijn hele verblijf kon gebruiken. De reden voor deze beleidswijziging is simpel, met name vanwege het gebruik van mobieltjes tijdens het rijden is het verkeer veel gevaarlijker geworden. Het beste bewijs daarvan is dat er vorig jaar alleen binnen het bedrijf twaalf mensen in het verkeer zijn verongelukt.

Voor het avondeten besloot ik het Italiaanse restaurant naast de bar eens te proberen. Qua eten bleek dat zeer de moeite waard, maar de sfeer was er hopeloos: ik was letterlijk de enige bezoeker! Voordeel was wel dat ik snel mijn eten kreeg maar toen duidelijk was dat ik niets meer ging bestellen verdween al het personeel. Ik moest zelfs op zoek naar iemand om de rekening te kunnen vragen…

Werken op zondag

Geplaatst op door april 26, 2023

Omdat in Oman het weekend valt op vrijdag en zaterdag is de zondag de eerste werkdag van de week en dus ook voor mij. Ik hoef deze week overigens niet vroeg op en laat wordt het ook niet, want vanwege de Ramadan zijn er aangepaste werktijden, van negen uur ’s morgens tot drie uur ’s middags.

Ten opzichte van mijn vroegere bezoeken aan Oman is er wel wat veranderd ten aanzien van het vervoer. Toentertijd werd er simpelweg voor gezorgd dat er bij aankomst in het hotel een auto voor me klaar stond die ik gedurende mijn verblijf mocht gebruiken, maar dat is niet meer. De omstandigheden in het verkeer (heel veel dodelijke ongelukken door het gebruik van mobieltjes!) hebben ertoe geleid dat we niet meer zelf mogen rijden maar gebruik moeten maken van taxi’s. En dan nog niet iedere taxi, maar alleen die van een door het bedrijf goedgekeurd taxibedrijf.

Mijn chauffeur was er al vroeg want ik zat nog op mijn kamer toen ik een telefoontje kreeg van de receptie dat hij er al was. Het was dezelfde chauffeur als die me van het vliegveld had afgehaald, en hij bracht me in tien minuten naar het kantoor waar ik moest zijn. Ik was hier nog niet eerder geweest, dus ik moest wat verplichte dingen afhandelen maar daarna werd ik welkom geheten door mijn gastheer David. Even later arriveerden ook de drie collega’s uit India waar ik me ga samenwerken deze week en konden we beginnen met het inplannen van wat we deze week allemaal willen gaan doen.

Het werd een dag van veel kennismaken, zowel met mijn teamgenoten als met de Omani’s, want ik kende vrijwel iedereen alleen van de telefoon en via e-mails. En het werd ook een drukke dag want er was zoals gezegd behoorlijk wat te bespreken en te regelen voor ons bezoek aan het bedrijf wat de projecten voor ons uitvoert wat op dinsdag en woensdag moet gaan plaatsvinden.

Er was meteen al een complicatie want het bezoek zou eigenlijk drie dagen duren maar vandaag kregen we te horen dat het einde van de Ramadan vastgesteld was op vrijdag en dat betekent dat donderdag nu opeens een vrije dag is. We moesten dus ons programma voor drie dagen nu dus in twee dagen zien te persen.

Een tweede complicatie was dat bij het bedrijf wat we gaan bezoeken vrijwel niemand op de hoogte bleek van ons bezoek, ondanks dat dit al weken van te voren was geregeld. Bovendien bleek de persoon die aan hun kant alles zou regelen op vakantie…

Van de derde complicatie waren we gelukkig op de hoogte, en dat was dat deze week de laatste week was van de Ramadan. Dat betekende voor ons dat er op kantoor alleen maar gegeten en gedronken mocht worden in een speciale afgeschermde ruimte, en alle restaurants waren tot zeven uur ’s avonds dicht dus er was geen mogelijkheid  om ergens te gaan lunchen. Gelukkig was er een alternatief in de vorm van een supermarkt (een Spar…) die wel open was en waar we wat te eten konden krijgen wat we dan in die speciale ruimte konden opeten.

Na door weer een taxi teruggebracht te zijn naar het hotel ben ik eerst gaan sporten in de fitness van het hotel. Daar probeerde ik een trainingsprogramma op de cross-trainer, maar dat bleek zo zwaar dat ik het eind niet haalde en voortijdig moest afstappen. Ik ben wel vastbesloten om het later in de week nog eens te gaan proberen!

Om zeven uur vanavond ging Duke’s Bar in het hotel weer open en na de Fish&Chips van gisteren besloot ik vandaag voor een broodje hamburger te gaan, en ook dat was weer een voltreffer…

Aankomst in Muscat

Geplaatst op door april 24, 2023

Vlucht EY78 van Etihad landde even voor zessen op de luchthaven van Abu Dhabi, een plek waar ik jaren geleden (ik meen 2005) al eens was geweest. Toen verbleef ik daar een paar dagen in de stad voor een bezoek aan een scheepswerf, voor het Sakhalin project waar ik toen aan werkte.

Nu had ik alleen een kort verblijf op de luchthaven waar het enige vermeldenswaardige was dat ik bijna een half uur heb lopen zoeken naar de business lounge die ergens half verstopt bleek aan de andere kant van de luchthaven.

Gelukkig was dat wel weer bij de gate vanwaar mijn vlucht naar Muscat zou vertrekken. Ook die vlucht vertrok na een vlotte boarding op tijd, ik zat in de businessclass sectie met maar acht stoelen waarvan er maar vier bezet waren. De vluchttijd was maar vijfenvijftig minuten en om kwart over tien landden we op de luchthaven van Muscat.

Ook daar was ik al een eerder geweest, een paar keer zelfs, in de periode van 2008 tot 2010, dus iets van veertien jaar geleden. De luchthaven bleek drastisch gemoderniseerd en veel groter dan ik me herinnerde. De formaliteiten verliepen vlot en mijn koffer lag al op de band toen ik daar aankwam. Alleen stond mijn chauffeur er niet toen ik buitenkwam, of eigenlijk zag ik geen bordje met mijn naam. Ik belde het taxibedrijf en mij werd verzekerd dat de chauffeur er al was. Hij vond me daarna snel en bracht me naar het Crown PLaza hotel, ook alweer een vertrouwde plek want ik had bij vorige bezoeken aan Muscat in hetzelfde hotel gezeten.

Het was nog niets veranderd, alles was bekend, en ik kreeg bij het inchecken een upgrade naar een kamer met zeezicht. Daar pakte ik snel mijn koffer uit en stortte daarna op mijn bed want onderweg had ik alles bij elkaar maar net aan twee uurtjes geslapen. Na een stevig dutje ging ik op speurtocht in het hotel en vond twee restaurants en een grote bar met ook een prima menu een iets van acht soorten bier op de tap. Daar heb ik dus in de vroege avond wat gegeten en gedronken (fish&chips met een pint Heineken), en dat kon pas na zevenen want het is nog steeds Ramadan dus vrijwel alle eetgelegenheden zijn dicht tot zeven uur ’s avonds.

Ik ging vroeg naar bed want ik was nog steeds niet echt uitgeslapen, en morgen begint het echte werk…

Op weg naar Abu Dhabi

Geplaatst op door april 24, 2023

Een beetje een rare dag vandaag omdat het eigenlijk een gewone werkdag was maar vanavond ben ik ook vertrokken richting mijn tussenstop onderweg naar Oman, Abu Dhabi. Daar kom ik als alles goed gaat morgenvroeg rond zes uur aan voor een tussenstop van een uur of drie voordat ik verder vlieg naar Muscat, de hoofdstad van Oman.

Ik had al besloten om er geen al te lange werkdag van te maken, tenslotte ben ik de hele nacht onderweg en zondag is al mijn eerste werkdag in Oman want het weekend valt daar op vrijdag en zaterdag. Gisteravond heb ik mijn koffer al grotendeels gepakt dus vandaag is het alleen een kwestie van de laatste dingetjes erin en dan maar hopen dat ik niet iets belangrijks ben vergeten. Ik vergeet altijd wel wat, maar gelukkig nooit de belangrijke dingen.

Riet bracht me om even voor zessen naar Schiphol want de maatschappij waarmee ik deze keer vlieg is niet Emirates maar Etihad, de luchtvaartmaatschappij van Abu Dhabi. Die doen ook wel aan gratis taxi’s voor Businessclass passagiers maar alleen in Abu Dhabi zelf. Ik moest dus deze keer zelf zorgen voor vervoer naar de luchthaven en dat ging deze keer dus niet in een luxe Mercedes limousine maar in een doorgerookte Mitsubishi Spacestar (sorry Riet…).

Op Schiphol was ik binnen een kwartier door alle formaliteiten heen en dat moet wel een absoluut record zijn. De incheckbalie was al open en ik was daar snel aan de beurt. Daarna volgde de security check waar tegenwoordig altijd lange rijen staan, en wat denk je: vrijwel niemand! Ik was er met een paar minuten doorheen. De paspoortcontrole is ook regelmatig een bottleneck met lange wachtrijen voor de poortjes, en ook hier vrijwel niemand en er waren zelfs meerdere poortjes vrij. Ik stuurde Riet een berichtje dat ik overal al doorheen was en die was nog niet eens thuis van het ritje terug…

Het wachten op vertrek was niet zo comfortabel als anders want de gebruikelijke business lounge werd verbouwd en was nu tijdelijk in een soort van noodopvang. Het zoeken kostte me langer dan alle formaliteiten daarvoor maar ik vond het tijdelijke opvang in een voormalig café wat nu ingericht was als lounge. Het was klein, het meubilair niet erg comfortabel en de keuze van eten erg klein. Met name dat laatste was vervelend want ik had thuis nog niks gegeten en hoopte op een lekkere maaltijd in de lounge. Nou ja, luxeprobleem zullen we maar zeggen.

Het boarden begon zowaar op tijd, een hele verademing vergeleken met de laatste ervaringen met Emirates op Schiphol, en we vertrokken ook op tijd. Etihad wordt door collega’s veel geroemd, ook in vergelijking met Emirates, maar ik vond het net allemaal iets minder dan mijn ervaringen bij Emirates. Het personeel is net zo vriendelijk en behulpzaam, maar de stoel is net effe krapper in slaapstand (minder beenruimte) en het aanbod van eten en drinken is wat minder. 

Ik had overigens ook met Emirates kunnen vliegen maar dan had ik in Dubai een overstaptijd gehad van meer dan acht uur en dat vond ik toch wat te gortig. Toch ga ik er eens over nadenken en ga ik toch terug naar Emirates. Tenslotte bieden die je een hotelkamer aan bij een overstap van langer dan zes uur en dat is ook wel comfortabel.

Wat betreft de vlucht zelf, dat wordt wel een aparte ervaring want ik vlieg voor het eerst van mijn leven achteruit. Ja echt, mijn stoel staat met de rug in de vliegrichting, wat overigens veel beter is heb ik geleerd bij Vliegtuigbouwkunde in Delft. Zoals een van mijn toenmalige professors zei na een vlucht waarbij hij ook achterstevoren zat, “Ik dacht nog, als-ie gaat dan zit ik goed”…

Mist…

Geplaatst op door april 24, 2023

Het weer lijkt om te slaan want er wordt meer zon en minder regen verwacht de komende dagen, en daar is iedereen uiteraard blij mee want we snakken naar een beetje mooi weer. Vanmorgen was die omslag al te merken aan het uitzicht, want het regende niet maar er hing een dichte mist. De foto vertekent zelfs nog een beetje omdat de cameralens nog wat contouren kon onderscheiden aan de overkant die met het blote oog niet zichtbaar waren.

We zijn benieuwd of er nu eindelijk aangenaam lenteweer zit aan te komen, want de afgelopen periode is niet alleen nat en winderig geweest maar de temperaturen waren ook nog eens lager dan gebruikelijk in deze tijd van het jaar. Dat in tegenstelling van bijvoorbeeld sommige delen van Zuid-Europa waar de temperaturen weer buitensporig hoog zijn voor de tijd van het jaar.

Als we dat nou een beetje beter konden middelen dan waren de temperaturen overal normaal en was iedereen tevreden..

Credit Card perikelen

Geplaatst op door april 24, 2023

Vandaag kreeg ik een bijzonder onaangenaam bericht met betrekking tot mijn Credit Card. Gelukkig niet die van mijzelf maar de Credit Card die ik heb van het bedrijf voor alle zakelijke onkosten die ik maak. We zijn verplicht die te gebruiken voor alle transacties die met het werk te maken hebben en het is eigenlijk strikt verboden om je eigen Credit Card daarvoor te gebruiken en dan achteraf de kosten bij de baas in te dienen.

Het gaat daarbij in mijn geval om kosten die ik maak op mijn zakelijke trips, zoals de kosten van de vliegtickets , de hotelkosten en taxi’s en dergelijke. Die kosten komen op mijn zakelijke Credit Card en ik moet die kosten dan koppelen aan een interne bedrijfscode zodat onze afdeling Financiën weet waarvoor de kosten zijn gemaakt en door wie. Het bedrag wordt pas betaald als ik die interne code aan de betaling heb gekoppeld.

Om even uit te leggen hoe het precies werkt, mijn reizen zijn altijd ten behoeve van een ander team of project, en die moeten in feite voor mijn diensten en onkosten betalen. Dat is uiteraard allemaal intern (vandaar dat een ouwe collega van mij wel eens zei dat het eigenlijk om Monopoly-geld gaat), maar het is wel een formeel proces ten behoeve van de interne boekhouding. Het team of het project waar ik voor werk geeft mij een code die gekoppeld is aan hun budget en de kosten die ik maak worden dan doorberekend op hun budget.

Het vervelende bericht wat ik heb gehad betreft de kosten die ik heb gemaakt ten behoeve van de cursus die ik in February heb gegeven in Bengaluru in India. Ik heb van dat team ondanks veel aandringen van mijn kant nog steeds geen code gehad om mijn gemaakte uren en de kosten voor vliegtickets en hotel op te boeken, en die posten staan dus nog open op mijn Credit Card rekening. Ik heb nu een aanmaning gehad om dit af te handelen binnen vier weken, als ik dat niet doe dan wordt mijn Credit Card geblokkeerd.

Dat zou bijzonder onaangename gevolgen hebben en niet alleen voor mij, want ik kan dan in feite niet meer reizen. Ik zou mijn al geplande cursus op Trinidad & Tobago moeten afzeggen en daardoor zouden een aantal andere mensen ook worden gedupeerd. Ik ben dus druk bezig om te proberen dit op te lossen maar de tijd begint wel te dringen…

Sportschool perikelen

Geplaatst op door april 10, 2023

Zoals vaak op zaterdag was ik vanmiddag onderweg naar de sportschool, en omdat die gevestigd is aan de andere kant van Valkenburg ga ik altijd buitenom via de N206 en de Tjalmaweg. Ver kwam ik deze keer niet want de Tjalmaweg is dit weekend afgesloten omdat die na jaren van werkzaamheden aanstaande maandag eindelijk opengaat in verbrede vorm. In het weekend zou de belijning worden aangepast en nog wat structureel werk om de opening mogelijk te maken, en dat was ik dus helemaal vergeten. Ik ben vandaag dus maar omgekeerd want ik had geen zin om aan te sluiten bij de enorme drukte richting Valkenburg

Ik heb het automatisch verlengen van mijn jaarabonnement stopgezet. En dat is niet omdat ik van plan ben te gaan stoppen met sporten maar ik overweeg wel om na afloop van mijn huidige abonnement in juni een andere sportschool te gaan zoeken.

De reden daarvoor is dat na de overname van deze sportschool midden vorig jaar door een nieuwe eigenaar er heel veel is veranderd, en wat mij betreft niet altijd ten goede. Het ligt niet aan de inrichting maar aan het veranderde publiek.

Wat me het minst aanstaat is de enorme drukte die veroorzaakt wordt door een enorme toeloop van een erg jong publiek, allemaal pubers of net iets ouder, die in groepen door de zalen struinen. Ze praten allemaal als in Kinderen voor Kinderen (met dat vreselijke accent waarbij ze de “r” uitspreken als een “j”), en als ze niet met elkaar staan te lullen dan zitten ze wel met een telefoon in hun handen te appen. Het resultaat is dat apparaten waar ze om zitten (of omheen staan) langdurig niet beschikbaar zijn, en ik heb er nou eenmaal een hekel aan om iedere keer te moeten vragen of ze een apparaat daadwerkelijk gebruiken of dat ze het alleen maar bezet houden.

Het personeel van de sportschool schijnt het allemaal prima te vinden, die bemoeien zich toch al niet met de sporters. Ik ben het aardig zat, de laatste twee vrijdagmiddagen was het zo druk dat er vrijwel geen apparaat onbezet was. Leuk voor de inkomsten van de sportschool natuurlijk, maar ik betwijfel of die ronddolende roedels jongeren hetzelfde tarief betalen als wat ik betaal. Het lijkt erop of er een deel gesloten is met een school in de omgeving of zo, wat zakelijk gezien misschien goed is maar voor de ouwe garde van sporters zoals ik niet echt fijn.

En voor het geval ik weer voor ouwe zeikerd wordt uitgemaakt, ik heb al uit gesprekken met andere leden van de sportschool die er al waren voor de overname dat er meer ontevreden mensen rondlopen met plannen om naar een andere sportschool te switchen. Want laten we eerlijk zijn, zo goedkoop is deze sportschool niet en dit soort service is best wel goedkoper te krijgen.