De training zat er gisteren op en normaal gesproken was ik vandaag dan ook naar huis gereisd, maar dat was dit keer niet het geval want ik vertrek morgen pas. Dat komt omdat KLM niet iedere dag op Port of Spain vliegt. Toen ik deze cursus een paar weken geleden regelde was de vlucht van Port of Spain naar Amsterdam op donderdag, en daar had ik de cursus op aangepast. Toen ik de vluchten ging boeken bleek dat de donderdag-vlucht was verplaatst naar de vrijdag. En omdat alles voor wat betreft de cursus al geregeld was had ik vandaag dus een onverwachte maar zeer welkome dag vrij.

Mijn gastheer Faheed had gevraagd of ik zin had om wat meer van het eiland te zien, en mijn antwoord was natuurlijk “Ja graag!”. Hij pikte me om half twaalf op bij het hotel en we reden daarna naar een baai aan de noordkust van het eiland met de naam Maracas Bay. Daar zijn mooie stranden en er is ook een uitkijkpunt met een prachtig uitzicht over de baai.

En er was meer, want ik had ontdekt dat er bij dat uitkijkpunt ook weer een Geocache was verstopt en die wilde ik natuurlijk graag vinden, zeker na de mislukte speurtocht naar de cache in het Queen’s Park Savannah. En jawel, ik heb hem gevonden, al had ik pas door dat het de cache was toen ik hem voor de tweede keer in mijn handen had. Ik vond namelijk al snel een kleine magneet (dacht ik) achter een verkeersbord maar zag daar geen cache in. Nadat verder zoeken niks had opgeleverd keek ik nog maar eens naar het magneetje en zag dat je dit kon openschroeven. En jawel, daar was een klein en overvol stukje papier waarop ik met enige moeite nog een plekje kon vonden voor mijn naam.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We reden na het kopen van wat snoep bij de kraampjes op het uitkijkpunt door naar het veel lagergelegen strand waarin een groot aantal strandrestaurantjes lag. We gingen naar een ervan waar we een broodje haai aten waarvan de verpakking er net zo uitzag als die van een Big Mac bij McDonalds (Robin noemde het toen hij de foto zag dan ook een “McShark”). Het was goed te eten maar niet overdreven lekker vond ik, het wat stugge vlees was niet zo lekker als een Hollandse Lekkerbek. Na de McShark reden we terug over de prachtig gelegen kustweg, ik werd afgezet bij het hotel waar ik afscheid nam van Faheed.

En het was vandaag ook nog eens Hemelvaartsdag dus in Nederland zou ik ook een vrije dag hebben gehad. Niet meer dan terecht dus, deze onverwachte dag vrij.