Oudejaarsdag

Het enige bijzondere aan deze Oudejaarsdag is dat het op een zondag is en dat heeft de afgelopen weken de nodige discussie opgeleverd over de oliebollenverkoop. Officieel mocht de oliebollenkraam in Rijnsburg niet open vandaag en er was zelfs een petitie gestart om toch oliebollenverkoop toe te staan. Dat werd niks, mede omdat de uitbater van de oliebollenkraam zelf ook niet stond te springen om op zondag open te gaan. Iedereen moest dus zijn oliebollen gisteren al kopen, of naar een benzinestation in Katwijk gaan waar vandaag wel oliebollenverkoop was.

Verder was het op het gebruikelijke vuurwerk na een rustige Oudejaarsdag met de viering van de jaarwisseling bij zwager Aad en schoonzus Marian thuis. Met naast heel veel lekkere hapjes ook oliebollen. Voor mij was het een “droge” avond want net toen we wandelend op weg waren vanavond begon er motregen te vallen en besloten we alsnog de auto te nemen. Ik bood me vrijwillig aan als de BOB…

Het afgelopen jaar was voor mij wat werk betreft een enerverend jaar. Ik geloof niet dat ik al eens eerder een jaar heb gehad waarin ik zoveel heb gereisd, en dan ook nog eens naar de nodige bijzondere plekken: Bengaluru (India), Perth (Australië), Muscat (Oman), Calgary (Canada), weer Muscat, Trinidad & Tobago (in het Caribisch gebied), nog een keer Muscat en tenslotte onze vakantie in Zuidwest Australië. Als ik het uitrelen heb ik meer dan vier maanden van het jaar in het buitenland doorgebracht.

En uiteraard ben ik met name in de tweede helft van het jaar al voorzichtig begonnen met de plannen voor mijn aankomende pensionering, eind maart van het nieuwe jaar. Het is een vreemd idee dat dat nieuwe jaar morgen begint en dat ik dan effectief nog maar drie maanden hoef te werken…

Cadeautjesdag

De Amerikaanse gewoonte om met Kerst cadeautjes te geven begint hier in Nederland ook steeds meer voet aan de grond te krijgen. Misschien is Sinterklaas minder populair geworden de afgelopen jaren (het jarenlange gezeik rond de viering begint veel mensen een afkeer van het hele feest te bezorgen heb ik het idee), feit is dat de viering van Kerst op de Amerikaanse manier steeds meer voet aan de grond krijgt in Nederland. Dat leidt ieder jaar tot veel ontevreden reacties van mensen die nijdig zijn dat ruim voor Sinterklaas de Kerstspullen overal al uitgestald liggen, en Riet is er daar een van.

Dit jaar was het voor ons geen issue wanneer we Cadeautjesdag zouden vieren want wij waren er met Sinterklaas niet, toen zaten we in Margaret River aan de westkust van Australië. Het werd dus min of meer automatisch Eerste Kerstdag, wat toch al traditioneel de dag is dag onze kinderen en kleinkinderen bij ons zijn om Kerst te vieren.

Riet had weer flink uitgepakt en was de afgelopen dagen dan ook druk geweest met het inkopen van alle cadeau’s. En uiteraard werden de kleinkinderen weer flink verwend…

Kattenbrokjes

Thuis gekomen van vakantie was er het weerzien met onze twee harige huisgenoten Abby en Monster. Die hoefden deze vakantie niet ondergebracht te worden in een kattenasiel want gedurende onze afwezigheid verbleven Robin en Astrid in ons huis. Dat was voor iedereen een prima regeling wamt zij hadden nu onderdak terwijl hun nieuwe huis werd verbouwd en wij hoefden geen opvang voor onze katten te regelen.

Abby en Monster konden dus gewoon thuis blijven naar ze hadden er wel een probleempje mee want Robin en Astrid waren regelmatig allebei tegelijk afwezig voor hun werk en dat betekende voor de katten vaak een behoorlijk lange tijd met een lege brokjesbak. En als ze ergens een hekel aan hebben is het dat wel…

Het gebeurde dan ook regelmatig dat als Robin of Astrid thuis kwamen dat een van de katten al tegen het raampje van de voordeur geleund stond om ze op te wachten. Het is zelfs een keer gebeurd dat de deur naar de kast in onze woonkamer niet goed dicht zat, waardoor een van de katten (hoogstwaarschijnlijk Monster) naar binnen kon glippen en de voorraadzak kattenbrokken open klauwen.

Het viel Robin en Astrid bij thuiskomst meteen op dat de beide dames helemaal geen hongerige indruk maakten en helemaal niet zeurden om eten. Totdat ze in de kast zagen wat daarvan de oorzaak was, de dames zelf waren zich natuurlijk nergens van bewust…

Oliebollen

Toen we in Rijnsburg waren bij onze vrienden Pat en Howard hadden we het over de viering van Oud en Nieuw en de verschillen daarin tussen onze beide landen.

De verbazing van Pat en Howard was groot toen ze hoorden dat ons land op Oudejaarsdag in een soort van oorlogsgebied verandert door de enorme hoeveelheden veelal illegaal vuurwerk. Dat is in Australië onbestaanbaar, er is uiteraard wel vuurwerk maar dat wordt gereguleerd via vuurwerkshows. We zien in ons journaal op Oudejaarsdag vaak beelden van het vuurwerk in Sydney op de Sydney Harbour Bridge, want vanwege het tijdsverschil is het daar negen uur voor ons al Nieuwjaar.

Een ander verschil zijn onze oliebollen. We hebben geprobeerd uit te leggen wat dat precies is maar hoe leg je uit dat een gefrituurde deegbol met poedersuiker zo lekker kan zijn. Vandaag had Riet uit het dorp verse en nog warme oliebollen meegenomen van de oliebollenkraam die altijd op het dorpsplein staat deze tijd van het jaar. En ze waren weer onwijs lekker, maar ja, een beetje lastig op te sturen naar Perth…

Nog twee weken vakantie

Hoewel ik al vanaf de 12e november vrij ben zit mijn vakantie er nog niet op. Ik bleek een maand of wat geleden nog een flink saldo aan vakantiedagen te hebben staan, mede veroorzaakt door meer dan twintig in de afgelopen jaren opgespaarde dagen. Met alle dagen die ik dit jaar al vrij heb genomen, inclusief de vakantie naar Australië, had ik nog steeds meer dan twintig vakantiedagen over. Gezien mijn aanstaande pensioen eind maart volgend jaar moet ik die dagen snel gaan opmaken en vandaar dat ik al in oktober had besloten om ook de twee weken na de vakantie in Australië nog vrij te nemen.

Per saldo ben ik dus tot en met Nieuwjaar vrij en vandaar dat ik toen ik begin november op vakantie ging ik tegen iedereen zei, “Tot volgend jaar”. Die extra vrije dagen waren er vanwege de Kerstdagen nog maar acht, dus per saldo begin ik volgend jaar al met vijftien vakantiedagen die ik nog over heb van dit jaar, en daar komen er nog een stuk of tien bij schat ik voor het eerste kwartaal van volgend jaar, de periode dat ik nog werk.

Officieel heb ik dus nog drie maanden dat ik werk, maar zoals het er naar uit ziet kan ik in die maanden nog vijf weken vrij nemen…

Terug in Rijnsburg

14 december – Terug in Rijnsburg

Singapore Airlines vlucht SQ324 vertrok bijna een half uur te laat, dus niet meer gisteravond laat (vijf minuten voor middernacht) maar vanmorgen vroeg. We hadden eenzelfde toestel als op het eerste deel van onze terugreis maar het was waarschijnlijk een oudere versie want het interieur was wat ouderwetser en ook wat minder comfortabel. Verder prima uit te houden hoor, en dat was maar goed ook want dit laatste stuk duurde bijna veertien uur.

Riet en ik gingen allebei vrijwel meteen nadat het toestel in de lucht was onder zeil en we hebben dan ook allebei het diner gemist. Sterker nog, we hebben er helemaal niks van gemerkt. Ikzelf heb tot mijn eigen verbazing vijf uur aan een stuk door geslapen en na een uurtje wakker te zijn geweest nog ruim een uur. Riet deed het nog beter want die heeft dik acht uur geslapen.

Om even voor zevenen vanmorgen landde het toestel op Schiphol. Het enige oponthoud was het wachten op onze bagage maar uiteindelijk bleek ook dat mee te vallen want de koffers kwamen al na een kwartier in plaats van de aangekondigde achtendertig minuten. Martin stond al op ons te wachten en tot grote vreugde van Riet had hij Maas meegenomen. Ze duwde Martin meteen haar koffer in zijn handen, pakte Maas op en liep als een trotse Oma met hem op de arm door Schiphol. Ze liet hem pas los toen hij in zijn stoeltje in de auto moest worden gezet…

Een half uurtje later waren we weer terug in Rijnsburg, aan de ene kant blij dat we weer thuis waren maar toch ook met een gevoel van spijt (zeker ik) dat deze vakantie waar we zo naar hadden uitgekeken er al weer op zat. Nou ja, ik kan nu weer lekker Hollands brood eten met Hollandse kaas, en gelukkig hebben we de foto’s nog. Een leuke verrassing was dat Robin en Astrid voor een kerstboom hadden gezorgd die al opgetuigd in de serre stond. En toen het donker werd konden we zien dat de nieuwe wijk aan de overkant ook al in een kerststemming is. Nu wij nog.

Het volledige verslag van deze vakantie kun je, net als de verslagen van al onze eerdere vakanties, vinden onder “Vakanties”.