De werkzaamheden aan de overkant van het kanaal likken nu in volle gang. De hei-werkzaamheden zijn inmiddels begonnen en dat is geen onverdeeld genoegen want het begint ’s morgens klokslag om zeven uur. Het gaat met name in de ochtend constant door en dat heb ik in zoverre last van dat mijn werkkamer aan de achterkant van ons huis is en het heien vindt dus daar vrijwel recht tegenover plaats.

Een raam open zetten is er dus even niet bij want dan vergaat horen en zien en dat is met name lastig als ik in een telefonische vergadering zit. Ik heb me zelfs met gesloten raam al een paar keer moeten verontschuldigen voor de achtergrondgeluiden. Gelukkig gaat het niet de hele dag door, ’s middags valt het over het algemeen wel mee, en het heien duurt gelukkig maar een paar weken.

Afgezien daarvan zullen we nog wel geruime tijd overlast hebben van de bouwwerkzaamheden want een kennisje van Riet die er een huis heeft gekocht heeft verteld dat de verwachte oplevering pas halverwege volgend jaar is en een ander kennisje die er een appartement heeft gekocht heeft te horen gekregen dat de oplevering pas december volgend jaar zal zijn. En aan die appartementen zijn ze nog niet eens begonnen, sterker nog, de grond daarvoor is nog niet eens bouwrijp gemaakt.

Het meest benieuwd zijn we toch wel wat de bebouwing aan de overkant voor effect zal hebben voor ons uitzicht. Op zich zal het voor ons wel meevallen want de huizen komen toch wel een flink eind weg te staan en direct tegenover ons huis ligt die toegangsweg naar de nieuwe wijk en dat betekent dat er recht tegenover ons geen bebouwing komt.

Het appartementen-complex zal wel degelijk een flink stuk uitzicht weg gaan nemen want dat komt dicht tegen het kanaal aan te staan. Voor ons is het even afwachten waar het precies komt te staan en in hoeverre wij er “last” van gaan krijgen. Zoals het er nu naar uitziet komt het van ons huis uit gezien een stuk naar rechts te staan en dus achter ons schuurtje. We raken dus waarschijnlijk alleen vanaf onze bovenverdiepingen het uitzicht op het dorp kwijt. Alhoewel, we zien nu eigenlijk ook al alleen de huizen van de wijk “De Horn”…

Een merkwaardig aspect aan ons huis is dat onze keuken, gelegen aan de voorkant van ons huis, geen raam had wat open kon. Eigenlijk was de reden daarvoor het merkwaardige, het was namelijk een eis van onze overbuurman dat de huizen recht tegenover zijn bedrijf geen keukenraam zouden krijgen wat open kon in verband met mogelijke klachten over geluidsoverlast. Dit moet ik waarschijnlijk even uitleggen, het zit als volgt.

Recht tegenover ons huis ligt aan de overkant van de Bankijkerweg een groot bedrijf wat gesneden groente en fruit levert aan bedrijven en instellingen. Dit bedrijf heeft een enorme fabriekshal aan de overkant waar op zich vrijwel geen geluid vandaan komt maar er is wel heel veel verkeer van af en aan rijdende grote vrachtwagens die de producten van het bedrijf leveren door heel Nederland en ook het buitenland. Dat gaat de hele dag en nacht door, ook in het weekend, maar door de prima geluidsisolatie van de huizen waar ook wij wonen levert dat nauwelijks geluidshinder op.

Dat zou natuurlijk anders kunnen zijn als, volgens het bedrijf, de huizen aan de overkant openslaande ramen zouden hebben aan de kant van de weg, want dan zou het geluid uiteraard wel tot in de woningen doordringen. En aangezien er altijd wel mensen zullen zijn die daar dan over gaan klagen (denk maar aan mensen die vlak bij Schiphol gaan wonen en vervolgens gaan klagen over geluidsoverlast van de vliegtuigen), heeft het bedrijf voor de bouw van de woningen bedongen dat er in de koopcontracten een clausule zou komen dat er niet geklaagd mocht worden over het geluid van de vrachtwagens en dat de huizen gebouwd zouden worden met keukenramen die niet open konden.

Het staat de bewoners wel vrij om dat na de oplevering op eigen verantwoordelijkheid te veranderen, en wij liepen net als sommige buren al een tijdje rond met plannen om het dichte keukenraam te vervangen door een raam wat wel open gezet kan worden. Onze buurman Peter heeft connecties in de bouw en die vertelde ons een maand of wat geleden dat hij offertes had aangevraagd voor een openslaand keukenraam en vroeg of wij ook geïnteresseerd waren. Dat waren we zeker, en dankzij Peter werd een betrouwbare timmerman gevonden die de klus tegen een redelijke prijs wilde doen.

De voorgeschiedenis is veel langer dan de klus zelf want vanmiddag zette de timmerman het nieuwe raam er in amper anderhalf uur in. En daarmee is een grote wens van Riet, die al zo lang als we hier wonen van mening is dat de keuken fatsoenlijk gelucht moet kunnen worden door een raam open te zetten, in vervulling gegaan.

Voor mij levert het nog wat werk op want het raam is afgeleverd in de grondverf. Een schilderklusje voor mij dus het komende weekend…

In de week nadat de dooi inzette is het weerbeeld totaal veranderd. In plaats van vorst en sneeuw hebben we al een paar dagen prachtig mooi weer met veel zon en met hoge temperaturen, in sommige delen van het land oplopend tot rond de twintig graden. Zelf hadden we vandaag temperaturen oplopend tot achttien graden en dat betekent dat we in een week tijd een temperatuurverschil hebben van bijna dertig graden!

Het prachtige weer zorgt er uiteraard voor dat veel mensen erop uit trekken, en Riet en ik maakten vanmiddag een mooie wandeling waarbij we terug naar huis lopend over de brug over het Oegstgeester Kanaal liepen waar ik deze foto maakte:

Het is bijna niet voor te stellen dat amper een week geleden dit kanaal nog dichtgevroren lag en er volop op geschaatst werd. 

Jammer van het mooie weer is wel dat vanwege de Corona-maatregelen alles nog steeds dicht is, ook de terrassen. De horeca had met dit prachtige weer goed geld kunnen verdienen en een beetje kunnen compenseren voor het dramatische jaar wat ze achter de rug hebben, maar de regering heeft vooralsnog besloten om geen versoepelingen van de strenge maatregelen toe te staan. Het aantal besmettingen neemt maar niet af, maar gezien het feit dat de horeca al weer maanden dicht is zou je dus kunnen zeggen dat het sluiten van de horeca geen enkel effect heeft gehad.

Iedereen weet dat de grote boosdoener het feit is dat mensen elkaar toch blijven opzoeken ondanks een verbod op meer dan één bezoeker per dag (wie stoort zich daar nou eigenlijk aan?) en een avondklok van negen uur ’s avonds tot half vijf ’s ochtends. Het is dus geen wonder dat met name de horeca steeds meer moeite krijgt met het warrige regeringsbeleid…

Aan de overkant van het kanaal begint de activiteit toe te nemen. Wel iets anders dan we hadden verwacht, want op de plek schuin tegenover ons huis richting het dorp waar het blok appartementen moet komen te staan gebeurt nog steeds weinig tot niets, ondanks dat er al een tijdje grondwerkzaamheden zijn verricht. Het werk concentreert zich vooralsnog op de punt tussen de Vliet en het Oegstgeester Kanaal waarvan de grens vrijwel recht tegenover ons huis ligt.

Hoe het er precies uit gaat zien hebben we al kunnen bekijken op beschikbare plattegronden en daarop blijkt dat er een toegangsweg vanaf de Dijk langs de Vliet komt die recht tegenover onze tuin komt te liggen. Die weg loopt vanaf de Dijk tot aan het kanaal en buigt dan van ons uit gezien linksaf richting de punt waar de Vliet en het kanaal samenkomen. Zoals we nu kunnen zien komen er ook waterpartijen tussen de huizen, maar de eigenlijke bebouwing zit van onze woonkamer uit bezien dus links van ons, terwijl rechts het blok appartementen zal verrijzen.

Op dit moment wordt er nog hoofdzakelijk gewerkt aan het bouwrijp maken van de grond en dat houdt in dat we heel veel vrachtwagens zand zien lossen aan de overkant en langs de oever van het kanaal is inmiddels een lange rij grote witte zakken met zand geplaatst. Het ziet er op dit moment een beetje zo uit:

Af en toe kijk ik wel eens op Google Street View en dan zoek ik naar bekende plekken omdat ik het leuk vind om te kijken hoe het er op staat. Voor degenen die het niet weten, Google Street View laat je drie-dimensionaal de plek zien die je op de wereldkaart uitzoekt. De opnamen daarvoor zijn gemaakt met rondrijdende auto’s die een camera op het dak hebben die 360 graden overzichtsbeelden maakt, en daarmee lijkt het dus alsof je zelf door de straten beweegt die je hebt opgezocht.

Als je de Kamperfoelie in Rijnsburg opzocht, de straat waar we hiervoor hebben gewoond, dan zag je naast de rij huizen waarvan ons huis het laatste was op de parkeerplaatsen Riet’s rode Mitsubishi staan. De Bankijkerweg was gefotografeerd toen de huizen waar we nu wonen nog in aanbouw waren en hoewel ons huis er al wel herkenbaar opstond was het nog één grote bouwput.

Pas geleden keek ik voor de gein weer eens en toen zag ik dat de foto’s van Rijnsburg waren vernieuwd, maar wanneer dat kan ik niet precies nagaan. Ons huidige huis aan de Bankijkerweg staat er nu wel voltooid op maar voor de deur staat op onze parkeerplekken alleen weer de rode Mitsubishi van Riet. Omdat de andere plek leeg is kan ik niet zien of de foto’s gemaakt zijn voor of na juni 2018.

Had er nog een zwarte Mitsubishi Outlander voor de deur gestaan dan had ik geweten dat de foto dateert van voor die datum, was het een rode Toyota RAV4 geweest dan moet de foto van een recentere datum zijn.

Toch is er wel een hint als je een beetje verder puzzelt. Op de foto is namelijk te zien dat de airco van de buurman al is aangelegd. Dat is gedaan in de zomer van 2019, dus dat betekent dat de foto’s hooguit anderhalf jaar oud zijn.

Riet vond het trouwens wel grappig dat haar auto weer op de foto staat en ze dacht dat die dus nu op twee foto’s stond op twee verschillende plekken. Jammer voor haar, de foto’s van de Kamperfoelie zijn ook vernieuwd en daar is haar auto dus verdwenen…

Gistermorgen om even over tienen was het ineens een drukte van belang op het parkeerterrein van de firma Heemskerk bij ons aan de overkant. Behalve de altijd aanwezige vrachtwagens was er nu ook politie en een ambulance, en dat er iets serieus aan de hand was bleek even later toen de Trauma Helicopter op het parkeerterrein landde.

Heemskerk is een enorm bedrijf wat gespecialiseerd is in het leveren van gesneden groente aan horeca, verpleeghuizen en winkelketens. Voor de productie wordt gebruik gemaakt van productielijnen voorzien van vele was- en snijmachines, zoals we bij een bezoek aan het bedrijf kort nadat we hier waren komen wonen zelf hebben kunnen zien. Blijkbaar was er ondanks de vele beveiligingssystemen toch iets flink misgegaan want er was bij de noodlijn melding gemaakt van een levensbedreigende situatie, wat ook verklaard waarom de Trauma Helicopter er was.

Wat er nu precies is gebeurd is nog steeds niet duidelijk. De reden dat ik dit bericht nu post en niet gisteren is hoofdzakelijk omdat ik de krant van vandaag wilde afwachten om te zien of er iets over het ongeluk in zou staan maar dat bleek niet het geval. Wel weten we dat de ziekenwagen de gewonde of gewonden snel heeft afgevoerd, dat konden we vanuit ons raam zien. Nadat de ziekenwagen was vertrokken steeg even later de Trauma Helicopter ook weer op richting het zuiden en kwam daarbij rakelings over ons dak.

Het weer is omgeslagen, van regenachtig en winderig is het veranderd in koud en dat leverde vanmorgen vroeg een fraai beeld op. Omdat het de afgelopen dagen, of eigenlijk moet ik zeggen weken, zo vochtig is geweest zorgt de daling in temperatuur ervoor dat ’s morgens het land is bedekt met een dichte mist.

Op de foto is te zien dat de overkant van het kanaal nog maar net zichtbaar is en dat betekent dat het zicht niet meer is dan misschien honderd meter. Voor het verkeer dus iets om rekening mee te houden, maar als het goed is is er weinig verkeer want tenslotte is het advies nog steeds dat iedereen zoveel mogelijk thuis zou moeten werken. Of dat ook werkelijk wordt nageleefd…

Overigens, als je de foto in groter formaat wilt zien dan kan dat door erop te klikken.

Toen we op de Filipijnen woonden gebeurden er regelmatig dingen waar wij ons met onze Westerse brillen alleen maar over konden verbazen en af en toe schreef ik over zo’n gebeurtenis een blog die ik dan steevast betitelde met “De klucht van…”. Terug in Nederland heb ik geen kluchten meer geschreven maar vandaag kreeg ik meer dan vijf jaar toch weer inspiratie. En deze klucht gaat, hoe kan het ook bijna anders, over een akkefietje met de overheid, in dit geval de Gemeente Katwijk.

Onze buren hadden ons een tijd geleden al op een idee gebracht. Net als wij hadden ze met name ’s zomers altijd het probleem dat na het werken in de tuin al het groenafval niet meer in de groenbak paste en die wordt maar eens in de veertien dagen geleegd. Daarom hadden ze bij de gemeente gevraagd of het mogelijk was een tweede groenbak te krijgen, en zowaar, die werd al snel geleverd zodat bij hun het probleem is verholpen.

Riet zag dat en nam meteen contact op met de gemeente om ook voor ons een tweede groenbak te regelen. Dat was ergens in juni of juli, en de bestelling kon eenvoudig worden gedaan via de website. Toen er in september nog steeds niks van de gemeente was vernomen besloot Riet de gemeente eens te bellen om te vragen hoe het zat met onze aanvraag. Het eerste antwoord was uiteraard dat alles vertraging opliep “vanwege de Corona”, het excuus wat soort iedere overheidsinstantie voor alles wordt gebruikt tegenwoordig, maar bij verdere navraag bleek dat de persoon de erover ging niet aanwezig was door ziekte of vakantie (dat ben ik even kwijt). 

Blijkbaar heeft de Gemeente Katwijk dus één persoon voor dit soort taken en als die er niet is dan ligt alles stil. Ik weet niet wat deze persoon nog meer voor verantwoordelijkheden heeft maar het ziet er naar uit dat niemand die taken dus overneemt. Het kwam erop neer dat we gewoon geduld moesten hebben.

Geduld is niet iets waarvan Riet het in grote mate bezit, in tegendeel zelfs, maar ze hield het tot vorige week uit om niet meer te bellen. Toen besloot er nog maar eens een telefoontje aan te wagen en deze keer kreeg ze een jongedame aan de telefoon die meteen toezegde er werk van te gaan maken. Enigszins verbaasd had Riet de telefoon opgehangen, en wat denk je, vandaag werd onze tweede groenbak bezorgd!

Dank aan deze doortastende jongedame van de Gemeente Katwijk die wat ons betreft een dikke promotie verdient!

Aan de overkant van het kanaal zijn de werkzaamheden voor het bouwrijp maken van de grond inmiddels in volle gang. De hele punt die begrenst wordt door het Oegstgeester Kanaal en de Vliet is op de schop en we horen de hele dag het geluid van de graafmachines en de af en aan rijdende vrachtwagens met zand.

Volgens de aankondigingen komen er op dit stuk woningen te staan in het luxere segment, twee-onder-een-kap woningen en helemaal achteraan een paar alleenstaande villa’s. Luxe is hier wel het juiste woord want de prijzen schijnen te beginnen bij zevenhonderdvijftig duizend euro…

Net acht de oranje graafmachine is te zien dat er een brede waterpartij is uitgegraven en helemaal rechts is de eerste aanleg al te zien van de toegangsweg naar het nieuwe gedeelte vanaf de Dijk die dus recht tegenover ons huis komt te lopen. Op het gedeelte links tegenover ons huis, het deel waar al een gedeelte van de nieuwe wijk is verrezen en wat grenst aan de rest van het dorp, is nog geen enkele activiteit geweest na egaliseren van de afgraving naast het parkje wat daar is aangelegd. We hadden eigenlijk verwacht dat ze daar eerst zouden gaan bouwen maar dat is dus blijkbaar toch niet het geval.

Recht tegenover ons huis ligt aan de andere kant van het kanaal een groot stuk braakliggende grond. Toen wij hier drie en een half jaar geleden kwamen wonen was er op het gedeelte achteraan wat tegen de grens van de bebouwing van het dorp aanligt net een begin gemaakt met nieuwe bebouwing. Inmiddels is er al een flink gedeelte van de nieuwe wijk De Horn gerealiseerd en sinds ongeveer een jaar helemaal bewoond.

De bedoeling was toen al dat de wijk zich zal gaan uitbreiden totdat het hele stuk wat begrenst wordt door de Vliet en het Oegstgeester Kanaal is bebouwd. Dat betekent dat er bij ons aan de overkant ook huizen gebouwd zullen gaan worden, maar niet alleen huizen want de planning laat zien dat er ook een appartementencomplex gebouwd zal gaan worden. 

Er was een tijd geleden al wat activiteit geweest op de plek waar het appartementencomplex moet gaan verrijzen maar het was beperkt tot het afgraven van grond. Een paar dagen geleden verschenen er weer vrachtwagens die nieuwe grond kwamen storten in de afgraving, en dat zou een sein kunnen zijn dat de werkzaamheden voor de bouw binnenkort zullen gaan beginnen.