Tijdelijke baan is rond

Het goeie nieuws van vandaag is dat mijn tijdelijke baan alvast rond is. Hoe het gaat lopen met de baan waar ik eigenlijk op wacht weet ik niet maar het lijkt erop dat het plaatsen van de vacature veel langer gaat duren dan verwacht en de vraag is eigenlijk of gezien de aankomende reorganisatie die vacature nog wel geplaatst gaat worden op korte termijn. Gelukkig hoef ik me daar nu in principe geen zorgen meer over te maken want met de tijdelijke baan ben ik in ieder geval tot eind juni verzekerd van werk.

Ik heb inmiddels gesproken met mijn officiële nieuwe manager, die overigens alleen mijn manager maar wordt omdat ik nog geen nieuwe vaste positie heb, een soort ad-interim dus. Hij heeft er vandaag voor gezorgd dat alles rond is gekomen en ik heb inmiddels al met de manager van de tijdelijke baan gecommuniceerd dat ik per 1 februari beschikbaar ben.

Dat geeft in ieder geval even wat rust en ik kan me dus nu focussen op het afsluiten van mijn werk voor BGC en me alvast voorbereiden op mijn nieuwe klus, al weet ik nog niet precies wat dat gaat inhouden. Spannend dus.

Verder was er natuurlijk vandaag het landelijke nieuws dat onze regering is gevallen. Onze premier is op de fiets naar Paleis Huis Ten Bosch gereden om daar het ontslag van de regering aan te bieden. Of het terecht is dat een hele regering moet aftreden omdat een paar ambtenaren er ergens een zootje van hebben gemaakt is voor mij een grote vraag. Ik ben er niet zo voor, ondanks de vraag wie “eindverantwoordelijk” is, ik ben er meer voor om de daadwerkelijke betrokkenen flink te straffen want die blijven waarschijnlijk nu gewoon zitten waar ze zitten…

Werk tijdens verlof

Hoewel ik officieel met rotatie-verlof ben wordt ik regelmatig lastig gevallen met werk-gerelateerde mail waar ik al dan niet snel actie op moet ondernemen. Het proces van mijn overgang naar Shell Nederland is op dit moment in volle gang en ik heb twee potentiële nieuwe klussen aangeboden gekregen dus er is nogal wat voorbereiding vereist om te zorgen dat ik per 1 februari naadloos over kan gaan naar wat mijn nieuwe job dan ook mag zijn tegen die tijd.

Daarnaast word ik ook best wel veel benaderd door mijn BGC collega’s die vragen hebben over zaken betreffende het werk en adviezen daarover. Dat snap ik wel, want ze weten natuurlijk ook dat ik aan het eind van de maand nog maar drie dagen op de loonlijst heb en ze willen zoveel mogelijk nog profiteren van het feit dat ik nu nog beschikbaar ben. Vervelend is het eigenlijk wel, want tenslotte weten ze donders goed dat ik nu verlof heb en dat wordt dus niet echt gerespecteerd.

Voor wat mijn toekomstige job betreft, de baan die ik graag wil hebben is nog steeds niet rond en dat heeft alles te maken met het feit dat er voor die baan nog steeds niet een officiële vacature is geplaatst op de interne vacaturebank. Dat is noodzakelijk zodat ik normaal kan solliciteren, maar ik heb al te horen gekregen dat na het eerste uitstel van eind december naar de tweede week van januari er nu weer vertraging is tot de derde week van januari. Dat is volgende week, dus hopelijk weet ik dan meer.

Ondertussen houd ik contact met de manager die me de tijdelijke baan heeft aangeboden want die heeft al laten weten dat ik die baan wat hem betreft krijg als het andere aanbod niet tijdig afkomt. Ik heb zelfs een deel nu dat ik de tijdelijke baan mag vervullen en dan later overstappen als die andere baan later dan gepland afkomt. Een mooi aanbod, want het betekent dat ik hoe dan ook per 1 februari aan de slag kan in een nieuwe job, alleen weet ik nog niet welke van de twee het gaat worden.

Nog meer interessante ontwikkelingen

Afgelopen week probeerde een collega die ik al een hele tijd niet meer had gesproken contact met me op te nemen.  Helaas had ik al een bespreking op het moment dat hij voorstelde om eens bij te kletsen dus maakte hij een nieuwe afspraak voor vandaag. Ik ken Yagnesh uit de tijd dat ik in Rijswijk heb gewerkt nadat ik terugkwam van Sakhalin, we zaten toen in hetzelfde team. De laatste keer dat ik met hem contact had gehad was aan het einde van mijn opdracht op de Filipijnen toen ik een nieuwe baan zocht. Yagnesh had toen een vacature in, jawel, Irak maar dat is niks geworden omdat voor dat project alle vacatures opeens werden ingetrokken (dat project werd vlak daarna gestopt).

Nadat we vanmorgen wat hadden bijgekletst kwam Yagnesh met een totaal onverwachte vraag: hij heeft opnieuw een vacature en hij vroeg of ik erin was geïnteresseerd. De job is in Rijswijk bij een afdeling waar ik heel goed bekend mee ben omdat het min of meer dezelfde afdeling was waarin ik voorheen samen met Yagnesh in Rijswijk had gewerkt, en het werk is ook min of meer hetzelfde als wat ik toen al deed, het implementeren van Engineering software in projecten.

Ik kon eerlijk gezegd mijn oren bijna niet geloven want dit leek gewoon te mooi om waar te zijn. Niet alleen een baan die uitzicht biedt op een vast contract (dat hangt nog wel van de reorganisatie af, maar dat is met alles) en ook nog eens een baan die me op het lijf geschreven is. Of ik geïnteresseerd was? Ik dacht het wel! Mijn enige vraag was hoe zeker dit was aangezien ik in feite al een andere toezegging had gedaan, maar omdat dit in principe een vaste baan moet gaan worden krijgt dit uiteraard de voorkeur en daar zal Personeelszaken ook geen probleem van maken.

Alle benodigde toestemmingen schijnen voor de vacature al binnen te zijn dus ik was er met Yagnesh al snel uit. Het enige wat nog wel moet gebeuren is dat ik officieel moet solliciteren en daarvoor moet de baan op de interne vacaturebank worden geplaatst. Zo gauw dat gedaan is krijg ik bericht en kan ik solliciteren, en als het goed is gaat het balletje dan snel rollen.

Het begint er nu toch serieus op te lijken dat mijn pensionering nog even op zich laat wachten…

Interessante ontwikkelingen (2)

Gistermiddag heb ik een gesprek gehad met het afdelingshoofd van de afdeling die mij een tijdelijke baan aan heeft geboden tot eind juni volgend jaar.

Het was een leuk, open gesprek waarbij met name voor mij van belang was dat ze geïnteresseerd zijn in mijn expertise op database gebied en met name performance onderzoek. Dat is goed nieuws want daar heb ik inderdaad ervaring mee, en wat verder voor mij nog een interessant punt is is dat het om een vakgebied gaat (Geomatics) waar ik nog niet eerder in heb gewerkt. Voor mij geen punt, software is software en daar heb ik me de afgelopen veertig jaar toch aardig mee weten te redden. Het gesprek eindigde positief, mijn mogelijke nieuwe baas gaaf aan dat de beslissing wat hem betrof al was genomen en dat het helemaal aan mij was of ik het zag zitten.

Nou, dat zie ik zeker en ik heb dan ook vanmorgen aan mijn contactpersoon bij het banen-team doorgeven dat ik deze mogelijkheid graag accepteer. Zoals het er naar uit ziet ben ik dus in ieder geval tot eind juni volgend jaar weer voorzien van werk.

Interessante ontwikkelingen (1)

Binnen Shell is een team wat zich bezig houdt met het herplaatsen van mensen binnen het bedrijf als ze terug komen na een periode in het buitenland en ook mensen begeleidt die vrijwillig met pensioen gaan of wegens overtolligheid het bedrijf moeten verlaten. Omdat dit eigenlijk allemaal wel eens van toepassing op mij zou kunnen zijn had ik gisteren mijn eerste gesprek met iemand van dat team.

De dame in kwestie benaderde mij omdat er mogelijk een nieuwe positie voor me is. Het is een baan in Nederland in een vakgebied wat niet precies mijn expertise is maar waarmee ik wel goed bekend ben, het enige punt is dat het een tijdelijke baan is. Gezien de komende reorganisatie begin volgend jaar zijn er weinig vaste banen beschikbaar, en hoewel deze baan in essentie ook voor langere tijd is kan er geen garantie worden afgegeven dat deze baan na de reorganisatie nog bestaat.

Het goede nieuws is dat ik met deze tijdelijke baan in ieder geval vanaf 1 februari tot eind juni onder de pannen ben. Ik heb dan wat te doen maar ik moet ondertussen wel blijven solliciteren naar een vaste positie. De einddatum is voorlopig vastgesteld op 29 juni en dat is gedaan om dat de Landelijke Overtolligheids Regeling (LOR) op 1 juli wordt herzien. Aangezien er nog nooit een herziening is geweest die de voorwaarden van de LOR verbeterde, het wordt alleen maar slechter, heb ik op deze manier de gelegenheid om nog van de huidige regeling gebruik te maken als ik onverhoopt geen nieuwe baan mocht scoren.

Maar zover is het nog niet, ik heb aanstaande vrijdag een gesprek met mijn mogelijk nieuwe, tijdelijke baas.

Eerste gesprek met HR

Vanmiddag heb ik een gesprek gehad met iemand van Personeelszaken om te praten over het einde van mijn huidige opdracht en mijn terugkeer naar Nederland. Dat laatste klinkt natuurlijk een beetje raar aangezien ik hier al ben en niet meer terugga naar Irak, maar het gaat dan ook over mijn herplaatsing naar Shell Nederland vanuit BGC.

De mogelijkheden die me zijn uitgelegd houden in feite in dat er drie opties voor me open liggen. Ik kan ervoor kiezen om met vervroegd pensioen te gaan meteen na het einde van mijn opdracht bij BGC en dat zou betekenen dat ik met een financiële vergoeding al met 1 februari volgend jaar thuis kan zitten. Ik heb meteen duidelijk gemaakt dat mijn voorkeur daar niet naar uit gaat, dus het wordt een van de andere twee mogelijkheden.

De eerste en beste optie is dat ik intern ga solliciteren en dan een nieuwe baan vind. Dat is alleen op dit moment erg lastig omdat er heel weinig vacatures zijn. Begin volgend jaar gaat er een grote reorganisatie plaatsvinden waarbij er wereldwijd 9000 banen gaan verdwijnen, waarvan naar verwachting 2000 in Nederland, en alle openstaande posities zijn daarom bevroren, tenzij er een grote noodzaak is om snel iemand te vinden. Er kunnen simpelweg op dit moment geen garanties ten aanzien van banen worden gegeven omdat nog niet bekend is wat voor effect de reorganisatie precies zal hebben en op welke afdelingen.

Solliciteren kan waarschijnlijk pas weer vanaf het einde van het eerste kwartaal volgend jaar en omdat ik vanwege mijn aantal dienstjaren vrijwel zeker zes maanden de tijd krijg om een nieuwe baan te vinden kan ik in ieder geval in die sollictatieronde mee. Mocht ik geen baan weten te vinden dan volgt eind juni mijn overtolligheid en zal ik het bedrijf, ook weliswaar met een vergoeding, moeten verlaten.

Daar ga ik op dit moment nog maar niet van uit maar het zal wel spannend worden. het punt is namelijk dat ik in maart volgend jaar 65 wordt en dan technisch gesproken nog maar ruim anderhalf jaar te gaan heb voor mijn pensionering. De vraag is dus of het bedrijf me voor zo’n korte periode nog een baan wil geven of dat ze zeggen dat het wel mooi is geweest.

Voorlopig ga ik in ieder gavel de molen in voor het vinden van een nieuwe baan.

Laatste werkdag in Rijswijk

Het was best een raar gevoel vanmorgen om voor de laatste keer voor een werkdag naar het kantoor in Rijswijk te rijden. Hoewel ik zaterdag pas vertrek heb ik de komende twee dagen vrij genomen om nog wat laatste dingen te regelen en daarmee was vandaag dus mijn laatste werkdag in mijn huidige job.

Erg veel was er qua werk natuurlijk niet meer te doen, alles is overgedragen of afgerond, maar er moesten nog wel wat formaliteiten worden afgehandeld. Daarna was het natuurlijk afscheid nemen van mijn collega’s, voor zover ik dat gisteren nog niet had gedaan.

En dit werd echt mijn laatste werkdag in Rijswijk, want mocht ik naar het avontuur bij de Basrah Gas Company weer een baan krijgen bij Shell in Nederland dan zal dat zeker niet in Rijswijk zijn. Dit gebouw is namelijk verkocht en wordt voor het eind van dit jaar door Shell verlaten. En hoewel ik verwacht dat ik er de komende maanden nog wel af en toe zal komen zal dat alleen nog voor sociale bezoekjes zijn en niet meer voor werk.

En daarmee wordt er weer een periode definitief afgesloten…

Afscheidslunch

Mijn baas in Houston had me een tijdje geleden al aangegeven dat er een afscheidsfeestje voor me geregeld zou worden. Hij had zelf een afscheidsborrel in gedachten in een bar vlak bij het kantoor in Rijswijk, en hij had zelfs al een van de administratieve medewerksters opgedragen dit voor me te regelen.

Op zich leek een afscheidsfeestje me wel leuk maar dan wat kleinschaliger dan wat mijn baas in gedachten had en ik dacht daarom zelf ook meer aan een lunch met een paar naaste collega’s in plaats van een borrel. Dat idee heb ik ook naar voren gebracht maar mijn collega’s waren het daar niet zo mee eens. Wel met die lunch maar dat kleinschalig is toch wat uit de hand gelopen. Er werd namelijk een uitnodiging uitgestuurd voor een lunch in restaurant “De Halve Maan” in Rijswijk en wel naar zo’n vijfentwintig mensen…

Nou moet ik zeggen dat ik het hartstikke leuk vond dat ze allemaal toezegden te komen en dat er maar een enkele afzegger was. De lunch was vandaag en het werd hartstikke gezellig, mede doordat we vanwege het prachtige weer lekker buiten op het terras konden zitten.

Ik kreeg twee korte toespraakjes en een aantal kado’s waarvan het leukste zonder meer de graafmachine van Lego was die ik van collega’s Dennie en Pieter kreeg (om in het zand mee te spelen in Irak…).

Dennie en Pieter zijn de collega’s waar ik de afgelopen twee jaar het meest mee heb gewerkt en die zal ik met hun humor gaan missen, maar aangezien ik toch regelmatig terug ben in Nederland hebben we al besloten om regelmatig uit lunchen te gaan om weer eens bij te praten.

Interessante aanbieding

Gistermiddag kreeg ik meteen na het interview een telefoontje van mijn voormalige Sakhalin-collega Colin die nu dus bij de Basrah Gas Company (BGC) werkt. Hij vertelde me dat hij met zijn baas (mogelijk dus mijn nieuwe baas) had gesproken en had verteld over mijn functie binnen Sakhalin Energy in Data Control. Het blijkt namelijk dat BGC heel erg dringend om een Data Control Lead verlegen zit en hij had verteld dat ik daar een heel goeie kandidaat voor zou zijn. En uiteraard vroeg hij wat ik daarvan vond want het is een andere functie dan die waar we gisteren over hadden gesproken, waarop ik zei dat ik daar eens over na moest denken.

Dat heb ik ondertussen gedaan en zoals verwacht kreeg ik vanmorgen al snel een telefoontje van mijn mogelijke nieuwe baas die me inderdaad het aanbod deed om niet de nieuwe Document Control Lead te worden maar de Data Control Lead. Hij zei er overigens bij dat als ik er geen zin in zou hebben dat ik dan alsnog de Document Control Lead job zou krijgen dus het lijkt er op dat ik nu zelfs een keuze heb tussen twee banen…

Ik vertelde dat ik er geen enkle probleem mee heb om de nieuwe Data Control Lead te worden, iets waar ik net zo vertrouwd mee ben als met de andere functie. Er moeten daarvoor alleen wel een aantal kort-door-de-bocht acties worden ondernomen door Personeelszaken want de mij nu aangeboden baan is nog niet binnen Shell als vacature bekend gemaakt. En aangezien er regels gevolgd moeten worden voor zoiets en de feestdagen voor de deur staan kon dat nog wel eens wat tijd gaan kosten.

En tijd is er volgens mijn naar het zich nu laat aanzien toekomstige baas niet, want hij wil eigenlijk dat ik al op 1 maart ga beginnen. Hij twijfelde er zelf overigens al aan of dat zal gaan lukken maar er lijkt in ieder geval iets in gang gezet te zijn. Er staat dus in feite nog steeds niks vast maar het begint er op te lijken dat ik een nieuwe baan heb.

En nu wordt het wel hoog tijd om Riet in te gaan lichten…

Onverwachte ontwikkelingen!

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, ik heb vanmorgen een interview gehad voor een andere baan! Nog steeds bij Shell, dat wel, maar als dit doorgaat dan gaat er binnenkort een heleboel veranderen.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Ergens halverwege november, vlak voor mijn vakantie, kreeg ik een e-mailtje doorgestuurd door mijn huidge baas met daarin een aantal vacatures binnen Shell. Hij wees me op een van die vacatures met de opmerking dat ik daar mogelijk in geinteresseerd zou zijn. Nou, dat was ik zeker, want het was een vacature voor een Document Control Lead, iets wat me op het lijf geschreven is, maar het was ook nog eens voor een hele bijzondere locatie, namelijk in Irak!

Ik moest er precies twee seconden over nadenken, en heb meteen daarna gesolliciteerd. Pas daarna ging ik nadenken over Irak, en wat Riet er van zou vinden. Ik geef toe, het was niet erg netjes van mij maar ik besloot het voor me te houden totdat ik er meer van zou horen, want waarom zou ik er over beginnen als het toch niets zou worden, nietwaar. En lange tijd hoorde ik ook niets. Niet gedurende onze vakantie in Australie, en ook niet in de dagen daarna. Ik had me er eerlijk gezegd al bij neergelegd dat het toch niets was geworden, totdat ik gistermiddag een e-mailtje kreeg met de vraag of ik vandaag beschikbaar was voor een interview. Nou, dat was ik en vanmorgen had ik dus het gesprek. 

Tot mijn verbazing zat in het gesprek behalve mijn mogelijk toekomstige baas en twee Irakezen ook een ouwe collega van Sakhalin. Het blijkt namelijk dat hij degene is die ik zou moeten gaan vervangen. Het gesprek verliep voor mijn gevoel prima, en ik kreeg in ieder geval te horen dat ik op de short-list sta en dus een serieuze kandidaat ben voor de baan. Het wordt alleen wel afwachten want er moeten nog meer kandidaten geinterviewd worden, dus dat wordt duimen!