Vakantieplannen…

Hoewel er door de Corona-crisis waar maar geen eind aan lijkt te komen voorlopig geen kans is op een vakantie in het buitenland zijn we al wel een beetje aan het oriënteren. Riet heeft nog heel veel plannen maar aan de top van de ranglijst staat al een tijdje een tweede bezoek aan Australië. Toen we daar in 2017 voor het eerst zijn geweest heeft dit enorme land een grote indruk op ons gemaakt en eigenlijk hadden we toen al besloten dat we zeker nog een keer terug zouden keren als die mogelijkheid er zou zijn.

Een paar weken geleden was er een documentaire op de tv over een spoorlijn in Australië die van Darwin in het uiterste noorden helemaal naar Adelaide in het zuiden liep. We kregen de smaak helemaal te pakken en ook omdat we al eerder naar treinreizen hadden gekeken leek dit wel iets voor ons verlanglijstje. 

Toen ik vorige week een advertentie zag van een reisbureau met een reisgids over Australië viel mijn oog meteen op een artikel over die treinreis, “The Gant”, en er stond ook nog een artikel in de gids over de reis die wij in 2017 hadden gemaakt van Cairns naar Sydney. Ik bestelde meteen de reisgids om ideeën op te doen en uiteraard voor meer informatie over “The Gant”.

Nou, de gezochte informatie was er. Het artikel over “The Gant” deed onze interesse alleen nog maar toenemen maar er was toch ook wel een beetje een tegenvaller want de treinreis (die overigens maar vier dagen duurt) kost niet minder dan 1850 euro per persoon. En dat is toch wel even slikken…

Terug op Curaçao

Vandaag zijn we met onze hele familie vertrokken naar Curaçao voor een korte vakantie. We zitten negen dagen in het luxe Kontiki Beach Resort bij Mambo Beach met behalve mijzelf en Riet ook Robin, Martin, Sandra en Gijsje.

Het verslag van deze korte vakantie kun je lezen onder “Vakanties” bij “2020 Curaçao“.

Reispapieren

We begonnen ons al zorgen te maken want hoewel we aanstaande dinsdag al naar Curaçao hopen te vertrekken hadden we tot vandaag onze reispapieren nog niet ontvangen. Tijd dus voor een telefoontje naar onze reisagent vanmorgen, die ons verzekerde dat de papieren via de post onderweg waren maar dat ze ook online al beschikbaar waren waar we ze konden inzien en eventueel downloaden.

Dat klopte, maar er moest toch nog wel even wat nagecheckt worden. Er was een apart document voor de vliegtuigstoel voor Gijsje maar op die ticket stond een geboortedatum van 21 februari 1980. Grappig, want niet alleen klopt dat natuurlijk niet maar zo zou ze ook nog eens ouder zijn dan haar beide ouders. Het bleek bij navraag te kloppen want het was een fictieve geboortedatum die gebruikt werd om de stoel te kunnen reserveren. Een stoel reserveren voor een kleintje van twee jaar bleek namelijk anders niet mogelijk. Ook de foute voorletter “E” op Gijsje’s ticket bleek te kloppen, dat was gewoon de “E” van “Extra Stoel”.

We zijn gerustgesteld, we hoeven nu alleen nog maar te pakken en te wachten tot we worden opgehaald. Is het nog geen dinsdagochtend?

Nog meer plannen

Riet en ik hadden een tijd geleden al het plan opgevat om met onze kinderen en kleinkind op vakantie te gaan en we wilden graag naar Curaçao. Het heeft even geduurd maar we zijn, na overleg met alle betrokkenen over de meest geschikte periode, eindelijk begonnen met het concreet maken van deze plannen.

Vorige week heb ik informatie aangevraagd bij dezelfde reisagent die onze trip naar Curaçao en Bonaire vorig jaar geleden heeft geregeld. De belangrijkste voorwaarden van onze kant waren dat we naar hetzelfde Kontiki Beach Resort wilden als waar wij vorig jaar waren geweest want dat was heel erg goed bevallen. De plaatjes ervan vielen ook zeer in de smaak bij zoons en schoondochter, en het feit dat het vlak naast de boulevard van Mambo Beach ligt is ook een groot voordeel.

Eergisteren kreeg ik het eerste voorstel van onze reisagent wat ik meteen doorstuurde naar Riet. Ik had nog wel wat vragen en daar kreeg ik gisteren al snel een positief antwoord op. Vandaag kreeg ik het aangepaste voorstel en dat zag er prima uit wat ons betreft. Er waren nog wel wat kleine dingetjes en daarvoor leek het me gemakkelijker als Riet dat even via de telefoon met de reisagent opname want email is wel makkelijk maar het kost meer tijd en we wilden snel spijkers met koppen slaan voordat bepaalde dingen niet meer geregeld konden worden.

Het kwam in de loop van de middag allemaal in orde en we gaan boeken. Alleen nog de paspoortgegevens van iedereen doorgeven en dan zou het snel rond moeten komen. En dan maar wachten op de 4 februari want dan vertrekken we als alles goed gaat!

Inchecken voor vakantie

Riet en ik hebben in deze verlofperiode een vakantie geboekt en morgen is het zover want dan vertrekken we naar Curaçao. We verblijven daar acht dagen en dan vliegen we door naar Bonaire om daar nog vijf dagen te verblijven voordat we weer terug vliegen naar Nederland. Het betekent wel weer een lange vliegreis want die duurt bijna tien uur. We vertrekken morgenmiddag om één uur en dan landen we rond zes uur ’s avonds plaatselijke tijd op de luchthaven HATO van Curaçao.

We vliegen deze keer met KLM en dat betekent dat je vanaf dertig uur voor vertrek gelegenheid hebt om thuis in te checken en je boarding passen alvast uit te printen. Vanmorgen vroeg werd ik dan ook om vijf over zeven wakker van een piepje op mijn Apple iWatch, met de boodschap dat er ingecheckt kon worden. Ik maak er altijd een vaste gewoonte van om dat vroegtijdig te doen want als je dan beroerde plaatsen toebedeeld hebt gekregen is er meestal nog wel gelegenheid om dat te veranderen.

Dat was nu ook het geval want onze plaatsen waren ergens achteraan in het midden, op een rij van vier. Wel naast elkaar, dat dan wel weer, maar ik vond verder vooraan een rij van drie waar nog niemand zat en daarvan heb ik twee zitplaatsen naast elkaar geselecteerd. Misschien hebben we mazzel en blijft de derde stoel leeg en dan hebben we drie stoelen voor zijn tweeën. Ja, dat kan toch? We hebben die mazzel wel meer gehad dus wie weet…

Het lukte overigens niet om tegen bijbetaling stoelen te regelen met meer beenruimte want er was nog maar één zo’n plek vrij. Voor de terugweg heb ik dat gelukkig wel kunnen regelen, dat is een nachtvlucht en een beetje meer beenruimte en een stoel die wat verder naar achteren kan is dan hopelijk voldoende voor wat nachtrust onderweg. Het is wel een beetje een kostbare gok maar het is het proberen waard vind ik. Werkt het niet dan is dat een goeie leer voor de volgende keer, nietwaar.

He verslag van deze vakantie vind je onder “Vakanties“, op de pagina “2018 – Curaçao, Bonaire“.

Vakantieplannen

We hebben onze vakantie geboekt voor november, Riet en ik gaan naar de Antillen. Eerst gaan we naar Curaçao en daarna ook nog een paar dagen naar Bonaire, en we kijken daar na alle goeie verhalen die we hebben gehoord erg naar uit.

Hoewel we alles rond hadden kregen we afgelopen week een verontrustend berichtje van onze reisagent dat er een probleem was met de vluchten, en wel zodanig dat we onze vakantie zouden moeten omzetten naar of een paar dagen eerder of een paar dagen later. Gelukkig hebben we die mogelijkheid omdat het enige waar ik aan vast zit is dat de vakantie valt binnen mijn vier weken verlof, en dat was gelukkig voor beide data het geval.

We besloten te kiezen voor een paar dagen later, omdat de optie voor een eerder vertrek de vertrekdatum wel heel dicht achter mijn terugkeer naar Nederland zou zijn. De boodschap is doorgegeven, maar het wachten was nog op de gewijzigde reisdocumenten. Daar moest ik nog een keer voor bellen, en na die documenten bekeken te hebben nog een keer want er stond een foutje in met betrekking tot onze thuisvlucht. Onze eindbestemming vanaf Bonaire is namelijk niet Curaçao maar Amsterdam, maar gelukkig bleek dat een tikfoutje, de vluchtgegevens klopten op zich wel.

Alles is dus als het goed is rond, de voorpret kan beginnen…

Eindelijk vakantie!

Het  was vandaag eigenlijk een gewone werkdag maar toch begon vandaag ook onze vakantie. Omdat we vanavond pas om tien uur van Schiphol zouden vertrekken ben ik vanmorgen toch gewoon naar kantoor gegaan. Wel ben ik tussen middag naar huis gegaan om van thuis uit nog een paar vergaderingen te doen, dat was makkelijker als er op het laatste moment nog iets gedaan of geregeld moest worden.

Even over zessen stond Martin voor de deur om ons naar de luchthaven te brengen, en onderweg naar ons had hij alvast onze reisgenoten Nico en Anja Vooijs opgehaald. Nadat hun bagage in onze Outlander was overgeladen reed Martin ons naar Schiphol waar we ruimschoots op tijd aankwamen omdat we onderweg helemaal geen files tegenkwamen.

Het inchecken was voor Riet en mij weer flink wennen want we moesten aanschuiven in de lange rij voor de economy class in plaats van de korte rij bij de business class balies. Dit tot groot leedvermaak van met name Nico die natuurlijk volkomen gelijk had, we zijn in de afgelopen jaren een paar verschrikkelijk verwende krengen geworden…

De hele procedure duurde voor ons gevoel dus erg lang, al viel dat gezien de enorme drukte eigenlijk best wel mee. Feit is wel dat al die mooie nieuwe voorzieningen voor de securitychecks en de paspoortcontrole voorlopig nog niet echt een verbetering zijn qua tijdwinst. Er wordt verwacht dat je veel meer zelf doet, minder ervaren reizigers hebben daar gewoon moeite mee en dat houdt de rijen soms enorm op. Ondanks alles zaten we rond half acht aan de voorlopig laatste broodjes kroket.

Het hele verhaal van onze vakantie in Australië kun je lezen onder Vakanties.

Vakantieplannen

Vanwege de verhuizing vanuit Manila en de bouw en oplevering van ons nieuwe huis is er de afgelopen twee jaar vrijwel niets van vakantie gekomen op een paar weekendjes weg na. De laatste echte vakantie was die naar China in 2014, dat is dus al drie jaar geleden en we vonden het daarom wel weer eens tijd worden. Riet had het al een tijdje in haar hoofd om naar Australië te gaan zodat we de vakantie konden combineren met een bezoek aan onze vrienden Pat en Howard in Perth.

Perth was dus eigenlijk het uitgangspunt waar we ons in eerste instantie op oriënteerden. We vonden een aantal alternatieven maar Riet wilde eigenlijk ook graag naar Sydney en dat ligt precies aan de andere kant van het land. Na wat gezoek en aanvragen voor informatie bij verschillende reisbureaus kregen we een reisgids van Pacific Island Travel en daar bleek het een en ander in te staan van onze gading. Niet onbelangrijk was dat Pacific Island Travel alle reizen in de gids naar onze eigen wensen kon aanpassen.

We kwamen uiteindelijk uit op een heel andere reis dan gedacht maar wel een die alles had wat we wilden doen: een drieweekse reis met een auto langs de oostkust, van Cairns naar Sydney (precies andersom als in de reisgids stond), en daarna met een binnenlandse vlucht van Sydney naar Perth om daar nog een paar dagen te gaan logeren bij onze vrienden Pat en Howard.

Het reisbureau kon de reis helemaal op maat voor ons regelen en dat was al bijna geregeld toen we op een goeie zaterdagavond bezoek kregen van onze vrienden Nico en Anja. Nadat we ze over onze voorgenomen reis hadden verteld zei Riet opeens, “Waarom gaan jullie niet met ons mee?”. Ondanks wat twijfels van Nico over de lange vliegreis werd het besluit nog dezelfde avond genomen. 

Het reisbureau werd dus gebeld met de vraag of onze plannen nog konden worden veranderd. Dat kon en we kregen een nieuwe offerte voor een gezamenlijke reis, met de kanttekening dat Nico en Anja vanaf Sydney naar huis zouden vliegen terwijl wij nog zouden doorreizen naar Perth.

Het reisbureau regelde een offerte waar we ons allemaal in konden vinden en vandaag is de eerste aanbetaling voor de reis door ons gedaan. We kunnen dus niet meer terug, we gaan in november vier weken naar Australië …