Gisterochtend ging de kogel door de kerk, er is besloten dat mijn collega en ik volgende week maandag vertrekken naar Manila voor een bezoek van een week aan het kantoor van Fluor in Alabang. Dat is weliswaar een splinternieuw kantoorgebouw waar ik nog niet eerder ben geweest maar het staat recht achter het Asian Star Building waar ik vier jaar voor het Malampaya project heb gewerkt.

De reden voor dit snelle bezoek is de aanwezigheid van de data-expert van Fluor, die de komende week over is uit Houston, en het wordt van groot belang geacht dat wij elkaar kunnen ontmoeten en het hele data-management van het Penguin project samen bespreken.

Het bleek geen probleem om de door mij voorgestelde vluchten met Emirates via Dubai te laten boeken via ons vaste reisbureau maar een hotel bleek lastiger. Alle hotels met het predicaat “goedgekeurd door Shell” waren namelijk volgens het reisbureau vol en andere mochten ze niet boeken. We moesten dus of genoegen nemen met een hotel in het centrum van de stad (een half uur met een taxi vanaf Alabang, en dat alleen met gunstig verkeer) of zelf iets proberen te regelen. Ik ging dus aan het bellen en alle hotels bleken inderdaad helemaal volgeboekt te zijn, op één na, het ons heel goed bekende Vivere Hotel. Dit hotel, waar ik meerdere malen heb gelogeerd en ook samen met Riet de eerste maand in Manila verbleef in 2011, had nog de beschikking over twee luxe suites. Niet helemaal de prijsklasse die Shell normaal gesproken overeenkomt maar vanwege het alternatief met langdurige en prijzige taxi-ritten kreeg ik zowaar toestemming om dit hotel te boeken.

Vandaag werd de reservering bevestigd, de tickets voor de vluchten zijn binnen en ik ben klaar voor de terugkeer naar een van mijn favoriete plekken op de wereld.