Onze laatste dag in Manila, want vanavond vertrekken zowel Susan als ik weer terug naar respectievelijk Schotland en Nederland.

Onze gastvrouwen van Fluor namen ons tussen de middag mee naar een Filipijns restaurant genaamd de Kanin Club. Ik kende dat restaurant niet want toen wij hier woonden was het er nog niet. Nou ben ik op zich niet zo weg van de Filipijnse keuken maar gelukkig stonden er een paar gerechten op die ik wel kende en ook lekker vond. De dames besloten echter om meerdere gerechten te bestellen zodat we overal van konden proeven, en een van die gerechten kwam aardig in de buurt van het smerigste wat ik ooit heb gegeten. Het heette Crispy Dinuguan, dat is krokant gebakken varkensspek in een zwarte saus die gemaakt is van… bloed! Het smaakte bijna letterlijk naar modder, maar geloof het of niet, het is op de Filipijnen een delicatesse.

Op de foto zie je behalve mijn collega Susan van Shell Aberdeen (helemaal links) en mijzelf onze gastvrouwen van Fluor, Kate-Ann Bayot-Astillero,  Alma Dar en Marygyn Urriza-Coronado.

Aan het eind van de middag gingen Susan en ik terug naar het hotel want we moesten voor zes uur uitchecken. Omdat we allebei pas later in de avond opgehaald zouden worden om naar de luchthaven te worden gebracht aten we eerst nog wat in het restaurant van het hotel waarna we op ons vervoer wachten. Mijn taxi arriveerde een kwartier te vroeg, maar onderweg naar de luchthaven verloren we de nodige tijd omdat mijn chauffeuse naar de verkeerde terminal reed. Het stond verkeerd op het briefje wat ze had gekregen, maar desondanks kostte het me toch nog de nodige moeite om haar te overtuigen dat ik toch echt naar Terminal 3 moest en niet naar Terminal 1…

Ik was ondanks het oponthoud ruim op tijd op de luchthaven waar vlucht EK335 van Emirates om tien voor twaalf, een kwartier voor de geplande vertrektijd, vertrok naar Dubai.