Miserabele dag

Het was keurig voorspeld dus het was geen verrassing dat het gisteravond begon te regenen, eigenlijk net zo’n beetje toen ik na het avondeten het restaurant uitkwam. Vanmorgen regende het ook en zo te zien was er vannacht het nodige gevallen want het kamp stond zo ongeveer blank. Toen ik naar het restaurant liep voor mijn ontbijt viel het wel mee en ik dacht nog, als het niet erger wordt ga ik gewoon lopen naar kantoor want ik heb tenslotte niet voor niets een regenjack. Maar toen ik na het ontbijt naar buiten kwam viel het toch tegen, het was een stuk harder gaan regenen en ik maakte dus maar een sprintje naar de bus die op het punt van vertrekken stond.

Aangekomen op kantoor was ik zoals gewoonlijk de eerste en bij binnenkomst schakelde ik in de hal de verlichting aan. Ik deed hetzelfde in de kantoorruimte waar ik zit en begon met het opstarten van mijn laptop. Op dat moment hoorde ik een luide klik en alle elektrische apparaten en de verlichting sprongen uit, behalve mijn beeldscherm en mijn laptop. Blijkbaar was de hoofdschakelaar omgeslagen (beeldscherm en laptop zitten blijkbaar op een speciale groep) en dat had vast en zeker te maken met de regen.

Zoiets gebeurt hier vaak, de elektriciteit is nou eenmaal niet zo secuur en afgeschermd aangelegd als wij in Nederland gewend zijn en dat levert bij regen weleens problemen op.

Dat was in ons huis toen we in Manila woonden ook zo, bij fikse regen viel er van alles uit en op zich was dit dus geen ongewoon verschijnsel. Het bleek een schakelaar in de meterkast te zijn die ervoor zorgde dat de hoofdschakelaar uit was gesprongen, iets waar we achter kwamen door stomweg alle schakelaars een voor een te proberen.

Het bleef vandaag buiig, winderig, grijs en tamelijk koud, wat weer betreft met grote voorsprong de meest miserabele dag die ik tot nu toe hier heb meegemaakt.