Het was vandaag weer zover, ik kon weer een jaar aan mijn saldo toevoegen. Eigenlijk ben ik niet zo van de verjaardagen, maar zoals gewoonlijk was er bij ons vanmorgen toch de gebruikelijke koffie en borrel (eigenlijk meer borrel dan koffie want zoiets begint tegenwoordig pas rond het middaguur). Er waren natuurlijk cadeautjes, maar er sprong er toch één tussenuit: het cadeau van Robin, Martin, Astrid en Sandra.

Ik had op verzoek van Riet een verlanglijstje opgesteld. Dat gaat tegenwoordig ook al online via een website  (www.mijnverlanglijst.eu) waarbij je je cadeaus inclusief bestel-link kunt aangeven en als je je verlanglijstje dan deelt met de familie kunnen die hun cadeau afstrepen zonder dat je kunt zien wie wat gaat geven. Gemak dient de mens, maar Robin had al aangegeven dat zij geen verlanglijstje nodig hadden.

Ik werd nu wel behoorlijk nieuwsgierig, want mijn zoons komen altijd wel met iets verrassends. Zo kwamen ze twee jaar geleden met een groot Lego-model van de Millennium Falcon uit de Startars-serie. Ik had geen idee wat ik nu kon verwachten maar het was iets wat boven mijn verwachting ging: weer een prachtig Lego-model maar deze keer van een gitaar! Een Fender Stratocaster om precies te zijn, met bijbehorende versterker (ook van Lego uiteraard).

Nou wil ik al jaren een Fender Stratocaster, omdat deze een heel ander geluid produceren dan de tweede elektrische  gitaren die ik al heb: die hebben allebei namelijk vette Humbuckers en de Stratocaster heeft Singel Coils. Ik zeg hier verder niks over want de specialisten onder ons weten meteen waar ik het over heb en aan iedereen die niks met gitaren heeft kan ik dit toch niet uitleggen. Het is me na meer dan veertig jaar met Riet tenminste nog niet gelukt…

En nu heb ik dus toch een Fender Stratocaster! Weliswaar van Lego maar daarom beslist niet minder mooi. Blij mee!