We verzamelden om kwart voor acht in het restaurant van het hotel voor het ontbijt, onze auto zou om half negen arriveren om ons naar het Shell-gebouw te brengen waar de training om half tien zou beginnen. Zelf vond ik dat rijkelijk laat maar het schijnt hier de gewoonte te zijn dus hebben we ons aan het hier gebruikelijke schema aangepast. We waren inmiddels met zijn vijven omdat gisteravond ook Vidya, een collega uit Bengaluru, was gearriveerd. Zij is de voorzitter van een stuurgroep waar ik ook in zit en zij gaat ook onze cursus volgen.

Onderweg naar kantoor bleek al dat we een gezellig groepje hebben: er werd meteen al heel wat afgekletst onderweg. Ik ken Ayaz en Vidya al langer van gezamenlijke meetings, Akansha en Rutvi kende ik nog niet maar we maakten onderweg nader kennis. De training die we gaan geven gaat over hoe het managen van technische Informatie in projecten in zijn werk gaat.  Ayaz en ik gaan de eerste drie dagen de training verzorgen met het theoretische gedeelte, waarna Akansha en Rutvi een demonstratie gaan geven van hoe het in de praktijk werkt.

Aangekomen op het kantoor kregen we allemaal een waterfles en een koffiebeker (voor hergebruik) en werd geregeld dat we de rest van de week toegang hadden tot het gebouw. Onze training-zaal was op de tweede verdieping waar we onze cursisten, negentwintig in totaal, al aantroffen. Na de gebruikelijke introductie van iedereen gingen we van start, waarna de meeste sessies van de dag gedaan werden door mij. De eerste indruk aan het eind van de dag was dat we tevreden konden zijn: ons publiek was aandachtig en duidelijk gretig om te leren, er was veel interactie geweest met vragen tussendoor en al met al hadden we dus een voldaan gevoel.

Terug in het hotel na een lange rit door de chaos van de avondspits (je moet het meegemaakt hebben om het te kunnen geloven) fristen we ons op en dineerden gezellig met zijn vijven in hetzelfde restaurant als de vorige dag. Ook deze keer werd het niet laat want ik was bekaf van de trainingsdag en waarschijnlijk ook nog wel een beetje van de jetlag. De kop is eraf zoals dat heet, morgen dag twee!