De vlucht van Perth naar Dubai was, om maar een understatement te gebruiken, zeer aangenaam. Veel geslapen heb ik ook nu weer niet (ook nu maar hooguit een uurtje of drie alles bij elkaar), maar in First Class wordt je verwend tot en met, en dat begint al met de champagne bij binnenkomst. Ook in Business Class krijg je champagne, maar dat is een glas Moet & Chandon. In First Class krijg je Dom Perignon (net als James Bond!) en dan mag je als je wilt de hele fles leegdrinken. Ik hield het trouwens bij een Jus d’Orange. Verder krijg je voortdurend hapjes, ze blijven lopen met drankjes, en alles van het menu is de hele vlucht beschikbaar, wanneer je wilt en in welke volgorde je het wilt.

En ik kan iets van mijn bucketlist afstrepen, want deze keer heb ik wel gelegenheid gebruik gemaakt van de mogelijkheid om onderweg te douchen. Ik heb al twee keer eerder een upgrade gehad bij Emirates naar First Class maar allebei de keren heb ik geen gebruik gemaakt van die mogelijkheid, en ik had me voorgenomen om dat wel te doen als ik ooit nog eens de kans zou krijgen. En die kans was dus nu, dus toen we een uur of negen onderweg waren heb ik even heerlijk een douche genomen, op dertien kilometer hoogte ergens boven de Indische Oceaan…

We landden om een uur of vijf ’s morgens op de luchthaven van Dubai waar ik iets van drie uur later aan boord ging van vlucht EK147 naar Amsterdam. Daar landden we niet lang na het middaguur op de luchthaven Schiphol, waar het vanwege erg lang taxiën bijna een half uur duurde voordat we aan de gate stonden. Al met al ging het daarna redelijk vlot en werd ik door een Emirates taxi bij drieën thuis afgeleverd na twee behoorlijk intensive maar wel erg leuke weken, met als hoogtepunt het weerzien met Pat en Howard.

We moeten maar heel snel de plannen voor een volgende vakantie naar Australië uit de kast gaan halen…