Een week of drie geleden zaten we in de woonkamer toen Riet opeens iets zag lopen in de tuin waar ze meteen mijn aandacht op vestigde. “Is dat nou een hele grote muis?”, vroeg ze en wees naar het vogelhuisje wat halverwege de tuin op een poot staat. Tot onze stomme verbazing zagen we een rat (want dat was het overduidelijk) over het gras lopen richting de voet van het vogelhuisje. Daar aangekomen zagen we het beest proberen naar boven te klimmen, op weg naar het voer voor vogels wat in het huisje lag. Halverwege gaf het beest het opeens op, ging snel weer naar beneden en verdween achter de border richting de schutting van onze buren.

We hadden het hele tafereel verbijsterd aangekeken want dit hadden we nog niet eerder gezien in onze tuin. Wel muizen en heel veel grote vogels zoals kraaien en eksters, maar nog geen ratten. We gingen de tuin in om te kijken waar het beest was gebleven zagen vlak achter de border onder de schutting een duidelijk groot rond gat, wat blijkbaar het nest van de rat was of in ieder geval een uitgang naar onze tuin. De rat was in geen velden of wegen meer te zien.

Als er een nest was zou dat onder de grond zitten aan de kant van onze buren, dus we waarschuwden Peter en Lies dat er mogelijk een rat onder hun tuin zat. Een speurtocht aan hun kant leverde niet meteen iets op maar we besloten gezamenlijk om de boel goed in de gaten te houden. Voor ons was de vraag wat we met dat gaat aanmoesten, want we waren bang dat als we het dicht zouden maken dat de rat of ratten ergens anders een nieuwe uitgang zouden graven.

De rat kwam de dagen daarna niet meer tevoorschijn, in ieder geval niet op momenten dat wij de boel in de gaten hielden. Riet besloot toch op een gegeven moment om het gat onder schutting maar dicht te maken, en tot onze geruststelling bleef het daarna ook dicht en zagen we nergens nieuwe gaten verschijnen. Nu is het afwachten of we een eenmalige bezoeker hebben gehad die op het vogelvoer afkwam, of dat we met een of meerdere ratten opgescheept zitten…