Ik had voor mijn verjaardag een heel bijzonder cadeau gehad van onze kinderen, we zouden met z’n drieën (Robin, Martin en ik) naar een openlucht concert gaan van Floor Jansen. De locatie waar dit zou plaatsvinden was het mooie Caprera Openluchttheater in Bloemendaal en het zou vandaag plaatsvinden. Om deze reden ben ik ook een dag eerder dan de rest van het gezelschap teruggevlogen vanuit Calgary omdat ik dit voor geen goud wilde missen.

Twee weken geleden zag ik de bui al hangen dat het wel eens niet door zou kunnen gaan, want Floor was op dat moment al hoogzwanger en om die reden was een concert van haar band Nightwish in Zweden afgelast.

Op doktersadvies moest Floor het rustiger an gaan doen en ik vermoedde al dat de twee concerten in Nederland dus ook wel eens afgelast zouden kunnen worden. En jawel, afgelopen woensdag kreeg ik een berichtje van Martin dat het concert inderdaad was afgelast en een nieuwe datum zou worden geprikt. De verwachting daarbij was wel dat dat mogelijk pas ergens volgend jaar zou kunnen zijn, maar vandaag was het dus zeker niet.

Erg jammer, want dit weekend is het in Calgary het weekend van het grootste openluchtfeest ter wereld, de Calgary Stampede. Daar had ik de afgelopen week al de nodige voorbereidingen voor gezien en iedereen had het er ook over. De vraag die mij het meest werd gesteld was ook waarom ik in vredesnaam vlak voor de Stampede naar huis ging. Ik heb dus niets van het eigenlijk feest kunnen zien, ook de parade niet want die was op vrijdagochtend en de rest van het gezelschap was daar dus wel naar toe geweest.

Ik had misschien zelfs mijn terugvlucht een dagje kunnen uitstellen want Stijn had me zoals hij zei graag op sleeptouw genomen tijdens de Stampede, maar helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Als het concert van Floor Jansen was doorgegaan had ik er beslist geen hartzeer van gehad, maar nu vind ik het toch wel jammer. Maar ja, van achteren kijk je een koe in zijn kont, nietwaar…