Andere tijden…

Vanmorgen vroeg heeft Riet Martin, Sandra, Gijsje en Maas naar Schiphol gebracht vanwaar ze naar Portugal zullen vliegen voor een vakantie van twee weken. Ze hebben in de buurt van Porto een huisje met een zwembad gehuurd wat van een collega van Martin is.

We kregen deze foto toegestuurd vanuit het vliegtuig, met Maas op zijn eigen stoel want hij is inmiddels twee jaar oud en vanaf die leeftijd is dat verplicht.

Het is voor Maas niet eens de eerste keer dat hij in een vliegtuig zit want hij was nog geen drie maanden oud toen hij voor het eerst meeging op vakantie met het vliegtuig. En daarmee heeft hij al meer in een vliegtuig gezeten op twee-jarige leeftijd dan ik in de eerste veertig jaar van mijn leven, en uiteraard geldt hetzelfde voor Gijsje voor wie vliegen wel de normaalste zaak van de wereld moet zijn inmiddels.

Mijn eigen eerste vlucht was ergens in 1996, toen ik plotseling voor een een-daags bezoek met twee collega’s mee moest naar een vergadering ergens in de buurt van London. We vlogen toen met een Boeing 757 van British Airways van Schiphol naar London Heathrow en ik weet nog dat ik stikzenuwachtig was van tevoren. Niet voor het vliegen zelf maar hoe dat allemaal zou gaan op Schiphol met tickets, douane, borden en weet ik veel. Ik had zoiets tenslotte nog nooit gedaan, en ik keek dan ook mijn ogen uit.

Er zijn inmiddels heel wat vluchten gevolgd op die eerste, en ook voor mij is vliegen nu de normaalste zaak van de wereld. Maar in mijn eigen jeugd was vliegen nog iets wat alleen voor rijke mensenras, en ik had niet kunnen denken wat ik later allemaal nog zou meemaken. Tegenwoordig gaan de kinderen al met het vliegtuig op vakantie als ze net geboren zijn…

Andere tijden, ik weet het.