Ook de derde cursusdag verliep soepel maar er is verder niks spannends over te melden.

Voor vanavond had ik afgesproken met mijn ouwe maat Siva die ik ken uit Irak en waarmee ik de afgelopen jaren contact had gehouden. Siva werkt al een paar jaar in Qatar en zo gauw deze trip vast stond heb ik meteen contact opgenomen om met hem af te spreken. Hij kwam om vijf uur naar het hotel vanwaar we naar de vlakbij gelegen jachthaven wandelden. We keken er eerst wat rond (er was genoeg te zien) en daarna gingen we naar het Italiaanse restaurant “Fabio’s” waar hij had gereserveerd.

Een erg goeie keus want het eten was heerlijk en het was prima zitten op het op het terras van het restaurant. Dat lag op de eerste verdieping en had dus een prachtig zicht over de jachthaven. Onder het eten en met een Corona hebben we bij zitten praten, waarbij het onderwerp Irak opvallend weinig naar voren kwam maar onze ervaringen daarna juist meer.

Terug bij het hotel namen we afscheid, waarna ik in de bar keek of mijn maat David daar zat. Dat was zo en op het buitenterras keken we onder het genot van een pint Heineken naar de wedstrijd van Zuid-Korea tegen Saoedi-Arabië voor de Asia Cup. Het was erg spannend, de gelijkmaker van Zuid-Korea viel in de negenennegentigste minuut. Ik wachtte niet op de verlenging want ik wilde naar huis bellen om te zien of Riet al beter was. Gisteren had ze toen ik belde bijna de hele dag met griep en koorts op bed gelegen, maar vandaag klonk ze nog beroerder. Vervelend dat ik dan niet thuis ben, maar veel had ik er toch niet aan kunnen doen…