Cursusdag met hindernissen

De op één na laatste dag van de cursus, en deze dag verliep goed maar niet zo soepel als de vorige dagen. Dat had enerzijds te maken met het feit dat de laatste sessie splinternieuw was, die hadden zowel Uju als ikzelf nog niet eerder gedaan, anderzijds omdat ik een kleine onenigheid had met mijn mede-facilitator Uju. Zij had namelijk zonder dat we dat hadden besproken een nieuwe set examenvragen gemaakt. En dat terwijl we altijd een vaste set gebruiken, dus ik was niet bepaald aangenaam verrast toen ze het aan het eind van de middag liet zien. We hebben nu een compromis, maar blij ben ik nog steeds niet, maar we merken het morgen wel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat ook vervelend was was het gedrag van onze deelnemers, en dan met name de groep Omani’s. Op de eerste dag hadden we al duidelijk gemaakt dat het gebruik van laptops en telefoons tijdens de training niet was toegestaan. Het belangrijkste argument daarvoor is dat mensen anders de hele dag hun email zitten te checken en er door afgeleid worden. Dat ging op de eerste dagen goed maar we zagen gisteren al dat het stiekem onder de tafel gebruiken van telefoons begon toe te nemen.

Behalve het feit dat het bijzonder irritant is als mensen duidelijk hun aandacht ergens anders bij hebben stonden er nu ook voortdurend mensen op om een telefoongesprek te gaan voeren buiten het cursuslokaal. En tot overmaat van ramp werd het voeren van discussies, iets wat we normaal gesproken aanmoedigen, steeds onoverzichtelijker omdat er meerdere gesprekken tegelijkertijd aan tafel werden gevoerd. Ondanks dat de sfeer op zich goed bleef zorgde dit alles voor toenemende irritatie bij Uju en mijzelf. De Engelsen hebben er een mooie uitdrukking voor, “it was like hurding cats” (het was als het hoeden van een kudde katten)…

Gelukkig zat vandaag het theorie-gedeelte er op, morgen doen we een samenvatting, we hebben nog een gastspreker en dan is er het examen. Benieuwd wat ze daar van gaan bakken…