Vandaag was het dan eindelijk zover, mijn laatste officiële werkdag voor Shell. Ik ben natuurlijk al vrij sinds 1 maart maar dat is nog vakantie. Mijn eerste echte pensioendag is 1 april, maar omdat morgen Goede Vrijdag is is dit mijn laatste echte werkdag, en dat betekent dat ik mijn spullen moet gaan inleveren en mijn badge, en uiteraard voor het laatst afscheid ga nemen van mijn collega’s.
Rond een uur of half elf vertrok ik naar het kantoor aan de Carel van Bylandtlaan in Den Haag om wat ik nog thuis had aan spullen van de zaak in te gaan leveren bij de IT afdeling. Veel was dat niet: mijn laptop, een toetsenbord (wat ik vrijwel niet heb gebruikt) en mijn draadloze muis die bij de laptop hoort. Ik was snel aan de beurt en het inleveren ging vlot, waarna ik overstak naar gebouw C5 om nog een kijkje te nemen bij mijn collega’s. Zoals verwacht gingen we met een klein groepje samen lunchen, waarna ik met nog een paar collega’s (onder andere Marcel en Anders) nog even naar de koffieshop in het hoofdgebouw ging.
Daarna was het tijd voor de laatste actie, het inleveren van mijn badge bij de receptie. Gek genoeg deed het inleveren van mijn andere spullen me weinig maar toen ik mijn badge overhandigde aan de receptioniste schoot ik toch even vol. Hiermee werd het wel heel definitief en realiseerde ik me voor het eerst dat dit een definitief afscheid was van het bedrijf waar ik toch alles bij elkaar meer dan vierendertig jaar heb gewerkt.
Hoewel het weer nog steeds niet is om over naar huis te schrijven zorgen de grote hoeveelheden regen wel voor een enorme groei-explosie van alles in onze tuin. Riet heeft inmiddels de grasmat al bewerkt met de nieuwe verticuteermachine en alles opnieuw ingezaaid en bemest, en de resultaten van dat werk beginnen al duidelijk zichtbaar te worden.
Hij heeft nu een boekje waarin een twee pagina’s grote plaat staat met een heleboel karakters uit de serie, en dat boekje haalt hij tegenwoordig iedere donderdag dat hij bij ons is bij zich.
Gisteravond ben ik met Robin en Martin weer eens naar de bioscoop geweest en deze keer op verzoek van Martin naar de vrij nieuwe Pathé bioscoop in Ypenburg. We wilden hier eens kijken om te zien of dit een beetje een goed alternatief was voor de bioscopen in het centrum van Den Haag omdat de parkeertarieven daar zo langzamerhand zo exorbitant hoog beginnen te worden dat het niet leuk meer is.
Ik voel me zeer gevleid dus ik had vandaag een gesprek met hem, op het kantoor in Den Haag, om eens over die mogelijkheden te praten. in het kort komt het erop neer dat Anders betrokken is bij een kleine organisatie die zich bezig houdt met het definiëren van standaards voor Engineering informatie, mijn vakgebied dus, en hij bood me twee opties aan om project manager te worden van twee lopende projecten.
