Onze vertrekdag was er een met stralend zonnig weer na een ongestoorde nachtrust, en dat was voor allebei pas de tweede keer deze vakantie. Gelukkig stond ons vertrek uit het resort gepland voor kwart over drie in de middag dus konden we nog lekker een paar uurtjes naar het strand. Er was nog wel een verontrustend bericht van Robin die op de Schiphol App had gezien dat ons vliegtuig vertraging zou hebben, maar omdat we van TUI nog niets hadden gehoord namen we dat vooralsnog maar voor kennisgeving aan.

Zoals gewoonlijk werden we geacht om elf uur onze kamer verlaten te hebben, en ik had de receptie gevraagd om assistentie met onze koffers. We verwachtten daarvoor het gebruikelijke golfkarretje wat zowel onze koffers als onszelf naar de receptie zou brengen, maar er kwam niemand opdagen. Nog maar eens naar de receptie gebeld en even later kwam er een jonge gozer, lopend zonder golfkarretje, want dat was blijkbaar kapot. Ik wilde hem ondanks zijn aanbod niet alleen met twee zware koffers laten sjouwen dus we namen er allebei een en liepen vervolgens met z’n drieën naar de receptie waar we de openstaande rekening betaalden en uitcheckten.

Op het strand bestelden we een lunch (“Dutch Treat”, oftewel broodjes kroket) en wachtten rustig af tot het half drie zou zijn, want op dat tijdstip hadden we de douches bij de receptie gereserveerd om ons op te frissen en om te kleden voor de reis. Maar voordat het zover was kreeg Riet een sms-bericht van TUI dat onze vlucht drie en een half uur was vertraagd en dat we daarom ook drie en een half uur later zouden worden opgehaald bij het resort.

Bij de receptie wisten ze nog van niks maar ik veranderde in ieder geval onze douche-reservering maar alvast naar zes uur. Er kwam de rest van de middag geen enkel bericht meer van TUI en ook de TUI App gaf geen nieuws, ook al omdat de vereiste pagina voortdurend laadproblemen gaf (“Probeer het later nog eens”…). Herhaalde bezoeken aan de receptie leverden ook geen nieuws op aangezien zij ook geen contact met TUI konden krijgen, dus meldden we ons om zes uur maar bij de douches en wachtten we, opgefrist en omgekleed, op het vervoer naar de luchthaven wat we dus om kwart voor zeven verwachtten.

En jawel, de bus was precies op tijd. Wel moest er nog een hele rondgang langs diverse andere hotels worden gemaakt voor het oppikken van andere mede-reizigers, maar om kwart voor acht waren we dan toch op de luchthaven waar we te horen kregen dat onze vlucht nu stond gepland voor vertrek om tien over tien over tien. We konden via een App het vliegtuig volgen en zagen dat vlucht OR505 nog steeds onderweg was naar Curaçao:

We hadden ter compensatie van de vertraging bonnen gekregen van tien dollar om eten of drinken te kopen op de luchthaven, wat we deden (lekkere koffie bij Juan Valdez). We kochten (uiteraard!) twee sloffen sigaretten voor Riet en een cadeautje voor Gijsje, waarna het afwachten was tot we zouden gaan boarden. Om half tien kregen we te horen dat onze vlucht nog later zou worden, de gate was veranderd en de nieuwe vertrektijd was nu tien over half twaalf. Daarvan baalden we behoorlijk maar er is aan dat soort dingen nou eenmaal niks te doen.

Gelukkig gingen we bijtijds boarden en vertrokken we precies op de laatste geplande tijd, tien over half twaalf. We zijn dus eindelijk onderweg…